Dag 62:
Fantastisch. Een nacht zonder snurkers. Ik vroeg de namen van mijn kamergenoten en zei dat ik iedere nacht bij hen wilde slapen. Algemeen gelach.
Had vooraf betaald voor het ontbijt van 7 uur en stonden te wachten aan een gesloten deur. Ik was juist van plan om te vertrekken, toen de kok kwam opdagen. 20 minuten te laat. Ook dat is Spanje.
Na een wat spbere maaltijd vlug op weg naar Astorga zo een 26 km verder. Gedaan met het platte land. Meer en meer heuvels en het landschap is ook groener aan het worden. In de verte kan ik al de bergen zien, die ik morgen zal moeten verteren. Ik ga van 800 meter naar 1200 meter klimmen in zo een 25 km.
De piste loopt wel parralel met de grote en drukke weg maar is goed te bewandelen. Veel struiken en bomen en dus schaduw. Wat bewolkt en niet zo warm vandaag. Onderweg vergeet ik niet te stoppen voor een café Américano en iets om te knabbelen.
Weinig andere stappers en velen hebben al verwondingen gaande van blaren, knie en spierpijnen. Er zijn er al meer en meer die hun rugzak laten vervoeren door een busje. Voor een kleine vergoeding zetten die je zak af bij de albergue naar keuze. Er zijn er ook al die om de andere dag de bus nemen en een deel van het trajekt met het openbaar vervoer doen.
Ik voel me goed en steek iedereen voorbij.
In Astorga twijfel ik of ik zou blijven of nog eens 4 km verder wandelen. Ik kies voor de eerste optie.
Een mooie grote stad. Me vlug gewassen en op zoek naar een winkel die nog open is. Het is zondag en de meeste winkels zijn toe. Een warenhuis blijkt open te zijn tot 15 uur. Alle bars en restaurants zijn open. Iets gaan eten rond 14 u30. Te veel eigenlijk en wat gaan rusten op mijn bed.
In de herberg een zeer slechte wifi en ben gaan zoeken naar een betere. In een bar kon ik verder aan de blog werken.
S avonds wilde ik vlees met pasta klaar maken in de keuken van de herberg. Een Italiaan was bezig met rijst koken maar had geen vlees voor erbij. We hebben gedeeld en samen ons vlees en rijst gegeten.



|