Dag 68:

Mijn wekker gezet op 7 u 15 maar was al vroeger wakker. Wat blijven liggen maar iedereen was al bezig met pakken en ik dus ook. In het café ernaast gaan ontbijten. Veel volk en de meeste ken ik. De 2 Fransen waarmee ik al enkele dagen mee heb gestapt zien me zitten in het café en komen me begroeten en vragen me mee. We stappen samen maar ik zeg dat ik wel ga volgen en hen inhalen.

Eenmaal op weg moet ik een km verder kiezen voor de korte weg door de bergen, of een gemakkelijker trajekt, maar 4 km langer, langs een drukke rijksweg. Ik kies voor de korste maar moeilijkste oplossing.

De meeste stappers kiezen deze bergpas. Zeer lastig en nijdige beklimmingen op slechte paden. Grote keien en stenen en glad door de mist en regen. Ik haal de Fransen in. Mooie streek. Groen en veel eikenbomen. Eenzaam en geen of weinig dorpjes. Wat mot regen en slechts 8 graden. Ik herken en groet iedere dag de zelfde pelgrims. Leuk. Soms begroeten we elkaar uitbundig meteen schouderklopje of stevige handdruk. Ook de man uit Barcelona haal ik in en we stappen samen met de 2 Fransen.

In Sarria nemen de Fransen een kamer in een hotel en ik en de Spanjaard huren een kamer in een pension. Ik krijg een 2 personenkamer voor de prijs van 1. Wassen en Douchen en afgesproken met de vrienden om eens een staek te gaan eten.

Jawadde een T bonestaek van enorme afmeting, lekker en goedkoop. Het vlees komt van de koeien uit de bergen en is mals en smaakvol.

Moe maar voldaan terug naar mijn kamer om te rusten.

17-10-2016 om 14:51 geschreven door ivan