In de volksmond werden Tilburgers altijd Kruikenzeikers genoemd. De kruiken met urine werden verkocht aan de zeventiende-eeuwse textielindustrie, die de urine nodig had voor het wassen van wol. Sinds de negentiende eeuw worden chemicaliën ingezet voor de bewerking van textiel. Het "Kruikenzeiken" duurde echter voort tot diep in de 19e eeuw.
