We hebben een gevulde dag gepland. We starten in een chinees dorp maar dit is echt zo namaak. Het lijkt een soort Bokrijk voor Chinezen. Erna rijden we naar een grote witte Boeddha waar we een prachtig uitzicht hebben op de bergen. We picknicken bij een waterval. Klinkt idyllisch, maar ook hier weer verpest door jeugdige toeristen met hun muziek en geschreeuw. Erna gaan we naar de bamboobrug. Deze loopt door prachtige rijstvelden. Mooi, maar toch ook weer wat te commercieel uitgebaat voor ons. Zo maken ze bijvoorbeeld een schommelbank met bloemen als kader om dan op de achtergrond de werkende boeren mee op de foto te hebben. Nee, dat is niets voor ons. We gaan voor de zonsondergang naar de canyon. Eenmaal daar zien we dat wandelen er niet in zit. Veel te gevaarlijk met kinderen. Een beetje een teleurstellende dag dus. De eerste van de reis dus dat valt toch wel mee. 

Bijlagen:
IMG_20191222_120418_compress6.jpg (107.7 KB)   
IMG_20191222_125223_compress51.jpg (104.6 KB)   
IMG_20191222_130129_compress20.jpg (98.2 KB)   
IMG_20191222_145616_compress7.jpg (110.6 KB)   
IMG_20191222_145900_compress95.jpg (100.6 KB)   
IMG_20191222_172225_compress0.jpg (119.2 KB)   
IMG_20191222_172352_compress34.jpg (118.8 KB)   
IMG_20191222_173608_compress14.jpg (113 KB)   
IMG_20191222_173706_compress79.jpg (108.8 KB)   

We zitten in de bergen in het Noorden van Thailand en 's nachts is het hier heel koud. Het ontbijt neem ik dan ook met sokken in mijn sandalen. We vertrekken met de auto naar de hotsprings. Een heerlijke plaats met een riviertje net zo warm als badwater.  Ooh, wat doet dit deugd aan mijn gevoelige buik. We hebben overal al koude zwembaden gehad dus dit is echt heerlijk. Marie geniet volop.Voor het eerst kan Julie mee in het water en ze kirt van plezier. Na een uurtje valt Julie in slaap en eten wij onze boterhammen op. Nog even een plons in het water en we rijden verder naar de grot. De wandeling in de grot is best intensief. Ik vertel Marie dat ze hier denken dat kindjes van vier jaar dit nog niet kunnen. Maar al te graag bewijst ze dan het tegendeel. Julie heb ik tijdens de rit eten gegeven dus die slaapt de hele tijd. Een groot stuk in de grot leggen we af per vlot. Marie mag de vissen eten geven en die springen er nogal op af. Wanneer we 's avonds terug naar huis rijden, genieten we van prachtige vergezichten. We eten in ons vast restaurantje en duiken ons bedje in. Marie beoordeelt de dag met tien dikke duimen!

Bijlagen:
IMG_20191221_112820_compress1.jpg (132.7 KB)   
IMG_20191221_113740_compress71.jpg (110.7 KB)   
IMG_20191221_151221_compress63.jpg (125.3 KB)   
IMG_20191221_160116_compress0.jpg (128 KB)   
IMG_20191221_160249_compress29.jpg (138.1 KB)   
IMG_20191221_160600_compress81.jpg (123.9 KB)   
IMG_20191221_161807_compress90.jpg (134.2 KB)   
IMG_20191221_174637_compress66.jpg (112.6 KB)   
IMG_20191221_174724_compress42.jpg (113.6 KB)   

We nemen de minibus naar Pai. Drie uur lang de ene haarspeldbocht na de andere. Ik krijg er weinig van mee. Ik ben opgestaan met hoofdpijn, buikpijn en diarree dus ik voel me heel slap. Ik maak Julie op mij vast en mijn hoofd aan de hoofdsteun en zo val ik in slaap. Iris houdt angstvallig de weg in de gaten en Marie valt na veel getater in slaap. Pai is een klein bergdorpje in het Noorden van Thailand. Er hangt een relaxte hippiesfeer. Het dorp zelf heb je op een half uur gezien. We huren voor twee dagen een auto en gaan vanaf morgen op verkenning. Vandaag hebben we gespeeld aan het zwembad en zijn we gaan eten in een gezellig restaurantje. Marie denkt dat er wormen op mijn rijst liggen, gelukkig zijn het cashewnoten. Ze heeft al eerder op de markt wormen gezien en deze lijken er inderdaad op. Het blijft me verbazen hoe makkelijk Marie zich aanpast. Telkens een ander bed, maar ze valt zo in slaap. Ze mist wel haar juf en de kindjes. Ook Nora en Nielsje mist ze hard. Dagelijks wil ze naar foto's en filmpjes kijken. Ze is verliefd op haar zusje (zegt ze zelf) en dat zien we ook. Ze zou ze plat knijpen. Zeker nu Julie op haar reageert, wordt het des te leuker. 

Bijlagen:
IMG-20191220-WA0000_compress77.jpg (128.5 KB)   
IMG_20191220_152244_compress67.jpg (127.7 KB)   

We maken ons op het gemakje klaar en verkennen in de voormiddag de stad. Enkele tempels staan op het programma. Het is hier extreem heet dus het valt toch zwaar. Na de middag spelen we aan het zwembad. Later op de dag gaan we eten en nog even langs de straatkraampjes. Marie mag in het restaurant altijd 'the bill' (de rekening) vragen. We hebben haar dit geleerd door op de billen te kloppen zodat ze het zou onthouden. Vandaag vraagt ze 'de poep' ... We zijn moe en kruipen vroeg ons bed in. Morgen verhuizen we naar Pai. 

Bijlagen:
IMG_20191219_103620_compress76.jpg (104.9 KB)   
IMG_20191219_104444_compress56.jpg (107.6 KB)   
IMG_20191219_104934_compress48.jpg (106.7 KB)   
IMG_20191219_105413_compress56.jpg (104.9 KB)   
IMG_20191219_110613_compress79.jpg (101.3 KB)   
IMG_20191219_111013_compress6.jpg (106.1 KB)   
IMG_20191219_115908_compress40.jpg (106.8 KB)   
IMG_20191219_121917_compress78.jpg (105.2 KB)   
IMG_20191219_122316_compress9.jpg (105.8 KB)   

We vertrekken vandaag op tweedaagse naar een Karen-dorpje hoog in de bergen. Jammer genoeg zijn we niet zo fris als gehoopt. Julie zit in een sprongetje en wil de hele nacht drinken en Marie had enge dromen. Maar we zijn er klaar voor! Eerst rijden we drie uur richting de bergen. We stoppen bij een plaatselijke markt en ik hoor overal 'o, o, o oooh'. Julie wordt langs alle kanten bewonderd. Voor we echt beginnen te stappen, eten we nog fried rice met kip en voor het eerst eet Marie dit mee. We stappen in de brandende zon door de bergen. Onze gids komt zelf uit een Karen-dorp en toont ons allerlei leuke weetjes in de natuur. Wist je dat de bananenboom een blad heeft waar je lippen van kan maken? Na enkele uren stappen (Jaja, Marie stapt flink mee!), passeren we enkele dorpjes. En ook hier veel enthousiasme en bewondering als ze Julie in de draagzak ontdekken. Allemaal komen ze haar voetjes vast houden, oogjes bewonderen en vragen ze hoe oud ze is. Hier blijft een mama twee maanden na de geboorte binnen dus zo’n onderneming als de onze is hier wel erg bijzonder. Als we willen doorgaan, komt er nog een omaatje met zwarte tanden aangelopen. Ook zij wil dit kleine mensje bewonderen. Later komen we bij een schooltje aan. Spontaan ontstaat er een tikkertjespel. Als Marie iemand vangt, dan knuffelt ze het kindje plat. Ze maakt onmiddellijk vriendjes en wil er niet graag weg. De belofte dat in ons dorpje ook vriendjes zullen zijn doet haar toch weer verder gaan. We wandelen door velden en prachtige vergezichten. Laat in de namiddag komen we aan in het dorp. Geen elektriciteit, geen stromend water, paalwoningen, varkens, kippen, honden, poezen, spinnen en nog vele andere diertjes lopen vrij rond. Volgens Marie stinkt het een beetje. Het eerste uur komen alle inwoners -je raadt het al- Julie bewonderen. Opnieuw wordt er aan haar voetjes gevoeld en ze wikkelen haar in een dik deken. Natuurlijk, bij 35 graden kan je koude voetjes krijgen. We hadden op de markt ook een gigantisch grote koekendoos gekocht en alle kinderen staan netjes in de rij om in hun t-shirt een berg koekjes te ontvangen. We eten rijst met kip in gele curry. Erna 'wassen' we ons en gaan slapen. Dit doen we op een matrasje van enkele millimeters dik, euh dun. ’s Nachts wordt het echt ijzig koud. Mijn neus vriest eraf, mijn botten doen pijn en Julie hangt de hele nacht aan mijn borst. Marie is nog nooit zo snel in slaap gevallen. Ik slaap van negen tot twaalf en daar blijft het bij. We zien een prachtige sterrenhemel. Om half vijf beginnen de hanen om ter hardst te kraaien. Een nieuwe dag is aangebroken. Ik heb amper geslapen en zo stijf als een plank. Marie haar kopje komt tevoorschijn en zij heeft een heerlijke nacht achter de rug.

Bijlagen:
IMG_20191217_141750_compress26.jpg (105.5 KB)   
IMG_20191217_151508_compress63.jpg (122.7 KB)   
IMG_20191217_153245_compress63.jpg (96 KB)   
IMG_20191217_153544_compress10.jpg (102.8 KB)   
IMG_20191217_163612_compress92.jpg (97.2 KB)   
IMG_20191217_163933_compress4.jpg (99.9 KB)   
IMG_20191217_164336_compress30.jpg (103.9 KB)   
IMG_20191217_164713_compress74.jpg (96.4 KB)   
IMG_20191217_165715_compress90.jpg (101.3 KB)   

De tweede dag van ons avontuur begint koud. Al onze kleding voelt klam aan. We waren in propere kleren gaan slapen en houden die dan ook aan. Julie heeft in haar warme slaapzak geslapen met muts op en gewikkeld in een deken tegen mij aan. Zij heeft het lekker warm. We roosteren ons brood boven een vuurtje. De kippen komen een graantje mee pikken. Na het ontbijt maken we ons klaar. Wanneer we vertrekken wandelen we letterlijk tussen de wolken. Vandaag gaan er twee mannen mee die Marie om beurten zullen dragen en daar maakt ze graag gebruik van. We volgen geen echt pad dus het is nogal avontuurlijk en ik ben blij dat we ons geen zorgen moeten maken over Marie. We klauteren over rotsen, waden door de rivier, banen ons een weg door de jungle (en dit voor een groot stuk met Julie aan de borst in de draagzak). De natuur is prachtig en we genieten. Iris valt met haar poep in het water. Onze laatste etappe is een grot waar we door moeten in het water. Op het einde van onze tocht staat een jeep ons op te wachten. Ik kruip vooraan met Julie. Iris staat achteraan recht en heeft de rit van haar leven. Prachtige vergezichten schieten ons voorbij. En Marie die ligt achter in de bak te slapen op de schoot van onze gids Robbo. We zien er heel bruin uit, maar na de douche is dit toch wel wat minder. Oeps. We brengen direct al onze kleding naar de wasserij. Ik begrijp niet hoe de mensen in het dorp zo proper kunnen blijven als alles vol zand en stof hangt. Het was een heerlijk avontuur en deze twee mama’s hebben dat toch maar mooi gedaan met de kindjes. Ook Marie vond het super leuk!

Bijlagen:
IMG_20191218_112441_compress11.jpg (119.5 KB)   
IMG_20191218_134229_compress58.jpg (99.2 KB)   
IMG_20191218_134232_compress40.jpg (125.8 KB)   
IMG_20191218_135317_compress3.jpg (115.2 KB)   
IMG_20191218_140137_compress95.jpg (130.3 KB)   
IMG_20191218_140304_compress99.jpg (119.3 KB)   
IMG_20191218_141120_compress14.jpg (112.2 KB)   
VID-20191217-WA0000.mp4 (5 MB)   
VID-20191217-WA0002.mp4 (3.6 MB)   

Te veel mooie foto's ...

Bijlagen:
FB_IMG_1576500063241_compress5.jpg (71.8 KB)   
FB_IMG_1576500145261_compress71.jpg (99.9 KB)   
FB_IMG_1576500197723_compress59.jpg (89.8 KB)   
FB_IMG_1576500226991_compress13.jpg (83.2 KB)   
FB_IMG_1576500275151_compress78.jpg (92.5 KB)   
FB_IMG_1576500281911_compress86.jpg (72.9 KB)   
FB_IMG_1576500308255_compress98.jpg (99.3 KB)   

Eindelijk is de grote dag aangebroken voor Marie, we gaan naar de olifanten. Niet het grote park, maar een klein lokaal project met enkele olifanten die gered zijn en hun kleintjes. We maken eten klaar en mogen de dieren voeren. Daarna gaan we samen op stap naar de rivier, Julie moet net eten dus die hangt in de draagzak aan de borst. Marie maakt niet alleen de olifanten nat, maar ook de mensen. Ze geniet ervan, maar lijkt toch niet zo onder de indruk. Ook de mama's genieten ervan. 

Morgen trekken we voor twee dagen de bergen in en slapen we bij een bergstam. Ik verwacht geen wifi dus even geen blog. 

Bijlagen:
FB_IMG_1576499877587_compress37.jpg (97 KB)   
FB_IMG_1576499891980_compress40.jpg (93.7 KB)   
FB_IMG_1576499939717_compress81.jpg (99.1 KB)   
FB_IMG_1576499997282_compress95.jpg (99.8 KB)   
FB_IMG_1576500021055_compress83.jpg (94.6 KB)