“Dit verhaal zullen we geen twee keer vertellen”, klinkt het bij het dierenasiel van Gent. Een kleine twee jaar geleden kwam daar een Mechelse herdershond binnen na een inbeslagname. “Zijn baasjes hadden heel slecht voor hem gezorgd”, zegt Kevin Vankeirsbilck van het asiel. “Ze sloten hem op omdat ze niet wisten wat ze met hem moesten doen.”

In het asiel gedroeg Rex zich nochtans als een engel. Hij had peters, meters en wandelaars die altijd hem uitkozen om mee te wandelen. Ook de vrijwilligers waren dol op hem, maar een vaste thuis bleef op zich wachten. Na anderhalf jaar  was Rex nog altijd niet geadopteerd.

“Het is uitzonderlijk dat een hond langer dan een jaar bij ons verblijft, maar mechelaars zijn niet voor iedereen”, zegt Vankeirsbilck. “Niet omdat ze agressief zouden zijn, zoals velen denken, maar omdat ze fysieke en mentale uitdaging nodig hebben. Hebben ze dat niet, dan kunnen ze ongewenst gedrag vertonen.”

Maar dan kwam een Nederlands koppel op bezoek. Ze wonen op Bonaire, een Nederlands eiland in de Caraïben, en hadden op de website een andere mechelaar gezien, Mango. Ter plekke echter verloren ze hun hart aan Rex. Wat volgde, was pure toewijding.

De nieuwe baasjes vlogen meermaals heen en weer tussen de Caraïben en België om Rex te leren kennen en hem voor te bereiden op zijn grote reis naar Bonaire. Alles om het hem zo comfortabel mogelijk te maken.

Deze week kwamen ze hem ophalen, donderdag vliegen ze samen naar Bonaire. “We hebben met een krop in de keel afscheid genomen”, zegt Vankeirsbilck. “Hij is heel lang bij ons gebleven, maar het was het wachten waard. Hij zal daar het mooiste leven hebben.”  -Bron: Nieuwsblad-