Ik ben Marjon Meijer, 59 jaar en ik woon in Veendam. De provincie Groningen heeft mijn hart gewonnen na een verblijf van ruim 50 jaar in het westen van het land. Mijn vriend Hardy Leijdekkers, kunstschilder, woont en werkt in Hengelo in het mooie Twente. Je kunt het slechter treffen. Genieten zowel van de wijdsheid van het Groninger landschap als van de intense sfeer van dat gebied in Overijssel. Ik hou van de natuur in al zijn vormen, van warmte en kou, van stilte en storm.
Hardy Leijdekkers, kunstschilder, woont in het prachtige Twente. Reeds vele jaren schildert hij, geïnspireerd door de natuur in al zijn facetten. Eerst realistisch, dan steeds abstracter tot hij de vorm vond die bij hem past. Zijn kleurgebruik spreekt velen direct aan.
Tijarafe : gelegen op 600 meter hoogte aan de uitlopers van de Barranco de Garome en aan de rand van de 'Caldera de Taburiente' Hier leven de ca. 3.000 inwoners hoofdzakelijk van de landbouw (o.a. bananen, avocado's etc.). Ook de productie van amandelen is van groot belang.
Roque de los Muchachos (2.426 meter) : op dit hoogste punt van La Palma is niet voor niets een sterrenwacht gebouwd. De omgeving is praktisch gevrijwaard van licht- en luchtvervuiling en uiteraard heeft u vanaf de berg een indrukwekkend uitzicht op o.a. de krater 'la Caldera'. La Palma is ook het eiland van de sterren, dankzij de buitengewone helderheid en zuiverheid van de hemel.
Ligging: uniek, rustig en vrijstaand gelegen midden in de overweldigende natuur op ca. 2 km afstand van Tijarafe in een grote kleurrijke tuin, temidden van bananen- en palmbomen.
De woeste zee liet zich vooral zien in het noorden. Aanrollende golven, die veelal met flink geraas braken op de rotsen. Imposant en voor mij tegelijkertijd rustgevend. Uren kan ik kijken naar dat indrukwekkende natuurgeweld.
Met dank aan de beheerders dat zij mij uitnodigden lid te worden van de club.
En ja, jarig op 17 september. Een mooi natuurlijk boeket en een glas wijn om te klinken.
Gekkos zijn kleine lieve dieren die normaal leven in de daken en plafonds van oudere huizen. Met name de houten daken in de traditionele Canarische stijl. Ze zijn onschuldig en zullen wegkruipen voor mensen. Ze besteden hun tijd slapend of kruipen rond en vangen allerlei insecten. Ze hebben een prachtig systeem van kussentjes op hun voeten, dat hen in staat stelt ondersteboven te hangen en te lopen op tegels en glazen oppervlakken. Als ze moeten lopen op een oppervlak zoals doek krullen zij hun tenen omhoog om contact met het oppervlak te voorkomen. De Palmeros zeggen: een gekko in het huis brengt geluk.
Onze eigen huisvriend .. nieuwsgierig !
22-09-2009
De dag van vertrek
Het is vrijdag 11 september 2009. We staan klaar voor vertrek naar Schiphol waar het toestel van Transavia klaar staat om ons voor een weekje vakantie naar La Palma te vliegen. Een Boeing 737 type 800 met vertrektijd 14.20 uur. Met we bedoel ik Hardy, mijn vriend uit Hengelo en ik, Marjon, wonende in Veendam.
Tevoren moest de auto geparkeerd worden bij Quick Parking, waar we online een plek hadden gereserveerd. Daar aangekomen bleek dat men "overboekt" had en dat alle volgende reserveringen zouden worden doorverwezen naar een parkeerplaats die slechts met een slagboom was beveiligd. Geen beste beurt van Quick Parking dus en voor ons niet voor herhaling vatbaar.
Doordat we ondanks het oponthoud bij Quick Parking toch vroeg genoeg aanwezig waren hadden we heerlijk de tijd om op Schiphol rond te kijken. Het inchecken was een fluitje van een cent, mooie raamplaats en zicht achter de vleugel langs. Het was prachtig helder weer, dus beloofde het een vlucht te worden met veel zicht op de grond.
Na ruim 4 uur vliegen landen we op het vliegveld van St. Cruz de La Palma. Het is er bewolkt en wat vochtig warm. Gewapend met informatie over de te rijden route naar onze casa gaan we op zoek naar de gereserveerde huurauto. Op z'n Spaans is de verhuurder te laat aanwezig en vrezen we het laatste stuk in het donker te moeten rijden. We vinden onze vierwieler 2 verdiepingen onder de grond in een parkeergarage met de benzinetank halfvol. We gaan op pad in onze witte Renault Clio die ons gedurende de week onmiskenbaar duidelijk zou maken dat het op La Palma vereist is over voldoende vermogen en stuurmanskunst te beschikken.
Na de doorsteek door de tunnel van oost naar west blijken we de wolken en de regen achter ons te hebben gelaten. De inmiddels langzaam ondergaande zon schijnt in onze gezichten. In Tijarafe melden we ons bij Bar Canarias waar de eigenaar van onze casa ons opwacht. Pas de volgende dag krijgen we zicht op de weg die we in de vallende avond ervoor hebben afgelegd. We volgden de achterlichten van de rode auto van Pedro Rodriquez blindelings. Steil, steiler, steilst, haast tollend naar beneden ... De beloning: een prachtige casa met een eigen zwembad waar de verlichting en het kabbelende water zorgden voor een Hollywood-gevoel dat niet geheel paste in de omgeving.
... en meemaken dat heel geleidelijk de zon boven de bergen uitkomt en haar licht op de palmen en de zee laat schijnen. De koffie smaakt bovennatuurlijk terwijl we ons koesteren in de warmte.
Om van Tijarafe in het noordwesten naar bijvoorbeeld Puerto Naos te komen moeten we de grote kloof overbruggen. De autoweg LP1 brengt ons al slingerend langs de randen ervan naar de overkant. De eerste plaats die we aandoen is Tazacorte. Badplaats met een haventje en een heuse boulevard met een aantal flinke terrassen. We laten ons de cafe Americano en de Capuccino goed smaken vlak bij de pier die we uit de brochures herkennen.
We rijden door naar Puerto Naos. Daar voelen we voor het eerst de temperatuur van het zeewater. De golfslag is stevig en voor je het weet ga je kopje onder. We zijn blij met onze waterschoenen die het lopen op de lavasteentjes veraangenamen. We koesteren ons even in de zon en waken voor verbranding. Onze knorrende magen leiden ons naar een leuk strandrestaurantje waar we genieten van een heerlijke vismaaltijd. En oh, die Aioli en de mojo ........... hemels !!
Van west naar oost weer door een tunnel die een tweedeling bewerkstelligt op het gebied van het weer. Gelukkig bleek bij doorkomst dat we ditmaal ook aan de oostkant door de zon zouden worden verwelkomd. We kregen te zien wat de eerste keer door een donkere wolk werd verhuld.
de typische balkons die we herkenden uit de reisinformatie
het plein bij de kerk
het straatje parallel aan de boulevard, vol authenticiteit en dus gevuld met toeristen
een beeldig restaurantje op de eerste verdieping aan de boulevard
Vandaag is het noorden aan de beurt. In onze informatieboekjes lazen we dat het noorden van het eiland veel groener is dan de rest. Authentieke dorpjes langs de weg naar Barlovento met diverse schitterende uitzichtpunten (miradors) en natuurlijk de drakenbomen. Eindpunt: los piscinas de La Fajana ...
Mensenhanden creëerden zwembassins door een deel van de rotskust af te schermen van de immer aanstormende zee
Op de terugweg nemen we de afslag naar El Tablado. Een dorpje dat aan het einde van de wereld lijkt te liggen. Een kronkelende weg leidt ons naar beneden tot we niet verder kunnen. Een paar huizen en een prachtig uitzicht op de oceaan.
We hebben veel gezien, de zon was veelvuldig aanwezig en we hebben ons eraan gewarmd. We zetten de koffers in de auto die onze laatste rit op La Palma zal uitvoeren. Richting Santa Cruz, waar we ervoor moeten zorgen de plotseling opdoemende afslag "Aeropuerto" niet over het hoofd te zien. We wachten tot we kunnen inchecken, we wachten op de boarding in de wetenschap dat we als gevolg van een tussenstop op Tenerife zeker zes uur onderweg zullen zijn.
Het vliegtuig landt op Schiphol om 01.30 uur. De chauffeur van Quick Parking brengt ons in vliegende vaart naar onze auto. Even later rijden we door de stille, heldere maar donkere nacht terug naar huis.
Vlakbij ons huisje, Casa Tota, via een smal weggetje naar beneden is de playa Candelaria te bereiken. Een klein stukje te bezichtigen kust tussen de rotsmassieven. We komen een heel eind met de Renault, tot de weg ophoudt en er een steil dalend voetpad begint. Zover hebben we ons niet gewaagd. Wat we zagen was mooi. Een baai omgeven door rotsen begroeid met de meest prachtige cactussoorten. Een kleine klim ..... nou vooruit dan .........!
Elke 5 jaar viert men op La Palma een groot feest: “BAJADA DE LA VIRGEN DE LAS NIEVES” (de maagd van de sneeuw), beschermheilige van het eiland. Gedurende het festival (in juli of augustus) wordt een prachtige show gegeven. Hierin zijn 2 onderdelen verwerkt. Het eerste onderdeel is het gezang van de serieuze bisschoppen. Na dit gezang verdwijnen ze in een huisje om binnen enkele seconden weer tevoorschijn te komen, verkleed als dwergen met een enorme hoed op hun hoofd. De dwergen dansen daarna een speciale dans. De bewoners van La Palma vinden dit het leukste onderdeel van alle festiviteiten. De show duurt kort, maar wordt gedurende de avond/nacht diverse keren herhaald. Het geheel eindigt met zonsopgang bij de boot “Barco de la Virgen”, welke een museum is. De dwerg op de foto staat bij de boot op een plein in Santa Cruz. Het volgende feest van Bajada de la virgen de las Nieves is weer in juli 2010.
Landbouw vormde lange tijd de basis van de economie, in de 16e eeuw was dit de suikerbouw en in de 19e eeuw begon met met bananenteelt. Op La Palma worden nog steeds bananen, suikerriet, wijndruiven en tabak verbouwd. De bananenteelt heeft zich zo ver uitgebreid dat het nu de belangrijkste economische sector is.
De jaarlijkse export van de bananenteelt is tegenwoordig meer dan 130 miljoen kilo. Andere onderdelen van de eilandeconomie zijn de geitenfokkerij, een kleine tabaksindustrie, wijnbouw, avocadoteelt en de toeristische industrie. Sinds de opkomst van het toerisme in de jaren 70 is dat de belangrijkste bron van inkomsten.
Mijn gastenboek, welkom ...
Klik op de knop om een bericht te plaatsen.
Op La Palma bestaat, wat betreft het klimaat, een groot verschil tussen het noordelijke- en het zuidelijke deel van het eiland. Dit klimaatsverschil wordt veroorzaakt door de vulkaankrater Caldera de Taburiente, die zich in het midden van La Palma bevindt. Ten noorden van de krater heerst een meer tropisch klimaat, is het landschap groener en treft men meer vegetatie aan. De Caldera de Taburiente zorgt ervoor dat de wolken niet aan de zuidkant van het eiland komen, waardoor de gemiddelde neerslag aan de noordkant jaarlijks 700 mm is. Het zuidelijke deel van La Palma is een stuk droger (gemiddeld 200 mm neerslag per jaar), kaler en bestaat vooral uit vulkaankraters. De gemiddelde temperatuur op La Palma ligt rond de 23 graden Celsius en het eiland onderscheidt zich daarmee niet van de overige Canarische Eilanden. Ook op de andere eilanden komt het gemiddelde per jaar niet boven de 25 graden en dit maakt dat het een erg aangenaam klimaat is. Door de grote hoogteverschillen op La Palma kan de temperatuur op het eiland echter wel in grote mate variëren. Vooral op de top van de Caldera de Taburiente, de Roque de los Muchachos (2426 meter), kan het erg koud zijn en kan zelfs sneeuw voorkomen.
