Ik ben Tonja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Toontje of Dichter bij Kunst.
Ik ben een vrouw en woon in Eindhoven (Nederland) en mijn beroep is Dichter bij Kunst, Echtgenote van Jan, Levensgenieter in opleiding.
Ik ben geboren op 21/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dichten, beeldhouwen, sieraden maken, fietsen, fotograferen, tai chi, wandelen.
Mijn grote passie is het dichten in elf. De regels: 1e zin:1 woord 2e zin:2 woorden aanvullend op 1e woord 3e zin:3 woorden (mag een kleur zijn) 4e zin:4 woorden 5e zin:1 afsluitend woord. Naast sfeer zoek ik ook naar een dubbele taalbetekenis. Uitdaging!
gedichten met zelfgemaakte foto's en kunst Gedichten over van alles wat ik meemaak. De gewone alledaagse dingen of bijzondere voorvallen. Bewondering van de natuur tijdens het fietsen of wandelen. Ik schrijf ook over emoties, ziektes, dood, het rouwen na het verliezen van dierbaren.
Over deze serieuze zaken praten we niet zo gauw. We stoppen ze liever weg.
In de afgelopen jaren verloor ik vele dierbare familieleden door kanker.
Mijn keramiekleraar Jac van Someren overleed door een tragisch ongeluk.
Ook schrijf ik over het hebben van een chronische ziekte: fybromyalgie (weke delen reuma) en een psychische ziekte. Naast fybromyalgie heb ik een bipolaire stoornis (manisch-depressief). Hierdoor verloor ik mijn werk. Dit alles zette mijn wereld behoorlijk op zijn kop.
Hierdoor sta ik nu wel veel bewuster in het leven. Ieder nadeel heeft ook een voordeel!
Mijn emoties heb ik verwoord in mijn gedichtenbundels "Geen Gemakkelijke Zoektocht" en "rouwkost". De bundels zijn uitverkocht. Enkele gedichten uit die bundels treft u regelmatig aan op mijn blog.
In 2012 hadden we weer te maken met kanker namelijk bij mijn Janneman. We maakten onzekere en spannende tijden mee. Jan is geopereerd en de tumor is verwijderd. In mei is hij door het Anthony van leeuwenhoekziekenhuis ontslagen. Daarmee sluiten we vijf jaar spanningen en controles af. Alles is gelukkig goed en hopelijk blijft dat zo!
Laat me eens weten wat u van mijn blog vindt. U krijgt altijd antwoord.
22-02-2012
eekhoorntje
ineens spring je tevoorschijn prachtig beest, klein en fijn je bent haast tam even zit je stil en dan...
met het zonlicht op je staart spring je met gezwinde vaart razendsnel over de muren naar de tuin van de buren
op een zonovergoten tak ga je geheel op je gemak zitten knabbelen aan een nootje dat je vastklemt met je pootje
in een stadstuin verwacht je niet dat je zomaar een eekhoorntje ziet je hebt me in mijn ziel geraakt van deze dag iets heel bijzonders gemaakt.
ik, die een zusje en later mijn vader verloor denk nog steeds aan dat engelenkoor dat op jouw bidprentje stond en dat je zieltje naar de hemel zond
je lag zo vredig in je bed nadat de dokter je lamme beentjes had verlegd nog nooit in jouw korte leven sliep je zo goed helaas verliet je ons voorgoed
jij was de benjamin van ons gezin noodgedwongen naam ik die plaats toen in jij was voorgoed van ons heengegaan liet ons zonder jou voor de sombere toekomst staan
waarom was dit niet het einde van ons verdriet? waarom was er weer iemand die ons verliet? hadden wij nog niet genoeg geleden? moeten we soms nog meer beleven?
een meisje en een jongen liepen daar ze hielden heel veel van elkaar hij was blank, zij was zwart daar begon al hun smart
hun liefde geen loos alarm hij was rijk, zij was arm zij mochten niet met elkaar verkeren dat hadden zij al jeugdig moeten leren
zij trouwden, kwamen daardoor in de bak waar een blanke, gekweld door jaloersheid plotseling haar smalle rug doorstak en een neger uit wraak zijn leven brak
beiden hadden na de zonde spijt ze waren twee geliefde mensen kwijt zwijgzaam legden zwart en wit de lijken bijeen stil de vraag biddend: komen wij eens tot vree?
de geur van gebakken eieren met spek het klinkt misschien gek maar ik ben stapelgek op de geur van gebakken eieren met spek
de geur van versgezette koffie en gebakken tulband zorgen ervoor dat ik al snel watertand de geur van paarse en witte seringen maakt me blij en laat me zingen deze belofte aan zomerse dagen laat de wintertriestheid snel vervagen
maar de geur van een dennenboom pas gekapt en zo uit het bos die laat me nooit meer los achtervolgt mij zelfs in een droom zij is de meest ultieme geur en geeft mijn leven kleur
het duurt slechts een week per jaar en toch verlang ik er het hele jaar naar zij brengt pas de echte wintergezelligheid met het unieke gevoel van saamhorigheid alleen de laatste week van het jaar krijgt dat pas echt voor elkaar
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Iedereen krijgt gegarandeerd antwoord. Je doet er mij een groot plezier mee.