als ik je niet iets beter kende, zou ik je ervan verdenken dat je hier drie fotoos, met elk een eigen en totaal verschillende tonaliteit, aan elkaar geplakt heb.* op het voorplan het pure realisme van de banale wereld van elke dag, nauwkeurig tot in de kleinste details.* op het tweede plan de wazige bomen die thuishoren in een dromerige sprookjeswereld waar lieftallige elfjes en grappige kabouters verstoppertje spelen.* en dan de dreigende zwerm vogels als "hoofdakteur": keihard en zonder enig detail, de naamloze gruwel uit onze nachtmerries. - ik weiger hier héél bewust te verwijzen naar "the birds" van hitchcock, want als ik die NU bekijk, is die lachwekkend gedateerd inzake "special effects".ALS dit een toevalstreffer is, dan wens ik je nog héél veel van die "toevalligheden". in ieder geval is dit een benijdenswaardige kombinatie van de "feeling", de "intuïtie" en de "automatische refleks" die elke rasfotograaf tracht aan te kweken, te kultiveren en te ontwikkelen, met de stellige zekerheid dat hij/zij de absolute top nooit zal bereiken - want wie dat wél denkt, is... uitgeblust en gedoemd om zichzelf te blijven herhalen.
