mijn naam is Maria,ik reis af en toe naar Toubacouta,een dorpje in de brousse in senegal.Mijn dochter verblijft daar met haar 2 kindjes,alwaar ze hotelmanager is van Les Paletuviers.
Op 7 februari was het weer zover, gepakt en gezakt zijn we met vier vertrokken naar Toubacouta.We zijn via Gambia gekomen omdat de weg beter en korter is dan via Dakar, een 3 tal uurtjes.In Banjul (Gambia),stappen op de overzetboot, onze bagage steekt in geruite zakken, 9 zakken,en ons 2 valiezen.De boot komt bomvol zoals te zien is, maar wij kennen de kapitein en mogen rustig boven zitten.
Zoals je hier ziet, worden er regelmatig medicamenten en ander gerief zoals steriel gaasverband, ontsmettingsmiddel enz.afgegeven in de materniteit en kliniek.
de kinderen van het zesde leerjaar Edugo Slotendries Oostakker doen reeds twee jaar actie's om geld in te zamelen voor de school waar ze mee coresponderen.Hier zie je achteraan in de klas een paar van de graffitie-tekeningen die ze maakten en daarna met hoger opbod verkochten.één ervan kocht ik en het tweede werd me prompt geschonken om ook mee te nemen.Misschien kan je het niet goed lezen, maar de naam Edugo staat erop.
Zoals je ziet, zouden ze op de knieen kruipen om iets te krijgen;en dat wij hier zoveel wegsmijten !!!! Er waren héél veel kleren en ze hebben allen iets gekregen, ze waren dolgelukkig.
Een paar weken na de opening van het hospitaaltje heeft Karien kledij uitgedeeld aan de vrouwen in het dorp.heel veel kledij; die wij reeds meegebracht hadden.
Op het voetbalveld werd door de dorpelingen een podium opgezet, want 's avonds had een groot optreden plaats van Omar Pene, één van de bekendste zangers van Senegal. Er was een massa volk, iedereen tevreden, zelfs de enkele inwoners van Toubacouta verblijvend in Belgie die ik ken, zijn op de hoogte van dat fantastish optreden.Zullen ze nooit vergeten.
Hier zie je een oud moedertje, die dagelijks in het dorp rondloopt met kleurrijke stofjes om te verkopen. ze haalt die over de grens in Gambia om ze met een beetje winst te verkopen.Als ik daar ben, dan is het voor haar feest, om de 2 dagen staat ze me op te wachten met weer andere stofjes, het zijn dan altijd héél mooie,ik kan het niet laten aan haar te kopen.
Eindelijk was het dan zover dat iedereen de kliniek mochten binnengaan, we mochten veel felicitaties ontvangen, het deed goed te horen dat ons werk geapressieerd wordt.