Hier ben ik dan die kleine guit, ik kom uit mama's buik. Ik kon er wel goed wennen, maar het werd tijd om mijn papa goed te leren kennen.
Al lang verbleef ik in hun gedachten Zonder dat ze wisten wat hen stond te wachten De rust en de kalmte is nu voorbij Toch zijn mama en papa dankbaar en blij Want ik hoor er sinds vandaag ook bij.
Wie dit kleine mensje ziet, Gelooft zijn eigen ogen niet, En zal moeten beamen, Wonderen maak je nog altijd samen.
Tien vingers, tien tenen Ik kon lachen en wenen En maakte mamas Buikje rond Maar ik ben nu Groter en gezond.
|