Onder de indruk van de Antelope Canyon vertrekken we richting Zion Park, onderweg rijden we door Navajo Indian reservation waar we heel veel wegkraampjes tegenkomen. De plaatselijke bevolking verkoopt er handgemaakte juwelen en andere mooie artikelen. We rijden even binnen in Little Colorado River Navajo Tribal Park om er een prachtig uitzichtspunt te bewonderen. Zion Park is alweer anders, maar ook heel mooi. We hebben het geluk dat zowel gisteren als vandaag we de ingangsprijs voor de beide parken niet moeten betalen (gratis dit weekend vanwege het bezoek van president Obama aan de Grand Canyon). Het is al in de vooravond als we dit park binnenrijden. Het is eveneens te bezoeken met een shuttlebus, er mogen geen wagens binnen. We stoppen bij enkele mooie plaatsen, maken 2 korte wandelingen, komen weinig mensen tegen en het is al donker als we terugkeren naar ons hotel.
We besluiten om iets anders te voorzien dan de boottrip en schrijven ons in voor de Antelope Canyon tour met een jeepbusje. Deze tour duurt ongeveer 1,5 uur en dat past prima in ons schema.
Het oude jeepbusje brengt ons na een 15 minutenlange rit tot bij de Antelope Canyon. We rijden in niemandsland, rondom tussen rotsen en in het hete stofferige zand dat opwaait,wat zijn we blij om de ingang te zien (met zoveel gehobbel onderweg zijn we blij dat onze maag nog niet teveel inhoud heeft!!)
De gids vertelt ons dat we gerust op blote voeten deze tocht mogen doen doorheen de Canyonrots. Aangezien het zandgrond is, besluiten we het erop te wagen en laten onze schoenen achter bij de ingang.
Binnen in de Canyon is het lekker fris en de zon piept hoog tussen de smalle spleten. De eerste fotos mislukken maar een Indiaanse gids geeft ons goede raad en helpt ons vooruit en zo lukt het veel beter.
Wat we hier beleven is onbeschrijflijk mooi, smalle paadjes, uitstekende rotsen, we kijken onze ogen uit en zijn voorzichtig dat we geen botsingen maken met de rotsen. Op het einde komen we terecht in alweer een hete woestijn met rotsen, het hete zand is onverdraaglijk aan onze blote voeten en we keren terug naar binnen waar we het koele zand waarderen. De terugtocht is langs dezelfde smalle weg en er zijn heel veel bezoekers hier aanwezig. Buiten de rotsen kunnen we af en toe een kleine salamander waarnemen en zien we de jeepbusjes vertrekken, die een enorme stofwolk achter zich laten. Dit bezoek was zijn geld meer dan waard! Tijd om naar de volgende plaats te vertrekken...
Dit gedeelte waar we verblijven heet 'Glen Canyon'. Page kan ons bekoren en we gaan eerst een kijkje nemen bij de Glen Canyon Dam. We gaan binnen bij Carl Hayden Visitor Center om wat info over de bezienswaardigheden in deze streek. De 'Horseshoe Bend' blijkt slechts een korte wandeling te zijn en mooi om te bewonderen. Het heeft een unieke vorm en lijkt inderdaad (met wat verbeelding) op de hoef van een paard. Na een kleine klim kunnen we hem bewonderen. Lake Powell is onze volgende stop. We hadden eerst een boottrip gepland (1,5 uur varen op het meer) maar helaas is er in de voormiddag geen trip meer voorzien en we willen graag halfweg de namiddag vertrekken naar onze volgende slaapplaats.
We rijden doorheen het Grand Canyon Parc en bezoeken onderweg een oude molen, met binnenin oude indianemuurschilderijen. We rijden van zuid naar noord en zoeken Page op om de North Rim te bekijken, waar we gaan logeren in de Holiday Inn. De uitzichten blijven mooi, je ziet af en toe toch kleine veranderingen optreden, vooral de kleuren zijn onvoorstelbaar mooi en veranderlijk. We zien geregeld een aantal nederzettingen bijeengebouwd, af en toe een horde wilde paarden, soms wat groen maar vooral heel erg droog grondgebied. 's Avonds dineren we in een Mexicaans restaurant en de barman zorgt veel heerlijke bijzondere Margarita's met bijhorende tapas in een bijzondere creatief geschilderde omgeving.
In de South Rim logeren we in the Red Feather Lodge, een motel in Tusayan, dicht bij de ingang van het park. We kunnen onze wagen bij het motel achterlaten en nemen een gratis bus shuttle om het park te verkennen. De shuttle heeft verschillende stopplaatsen waar je kan in- en uitstappen en een volgende bus nemen elke 10-15 minuten.
Eerste indruk: adembenemend mooi en zo stil dat we even denken dat we kijken naar een schilderij of een foto...alsof we er niet levensecht aanwezig zijn..
Af en toe fladdert er toch een vogeltje rond of een roofvogel op zoek naar..en is er wat begroeiing te zien maar het is er o zo oneindig stil... je voelt jezelf nietig klein bij het zien van zoveel prachtige natuur... Soms hebben de rotsen eigenaardige vormen, alsof een mens deze zo heeft neergezet maar het is enkel de natuur die deze wonderbare vormen boetseert.
We verlaten Las Vegas Boulevard Strip en vertrekken richting Grand Canyon South Rim via de Hoover Dam. De Hoover Dam is als het ware momenteel een bouwwerf, dus we besluiten om deze niet te gaan bezoeken, enkel wat foto's te nemen en verder te rijden..
Onderweg rotsen, groen en eindeloze vlaktes en gebergte..
Ons hotel 'Circus Circus' heeft 3770 kamers, het grootste indoor pretpark, casino's, restaurants.... we raken er zelfs even de weg kwijt op zoek naar onze kamer (nog nooit gebeurd!)...
We zien echte acrobaten aan het werk met de trapeze en proeven in één van hun restaurants onze eerste frozen strawberry margarita, zoet maar toch wel lekker en fris!
s Avonds komt Las Vegas pas echt tot leven en loopt er een massa mensen op straat. De lichtjes geven je het gevoel dat het Kerstmis is maar de heel warme lucht blaast in je gezicht en een mens is al blij dat er her en der waterspuiters en ventilators aanwezig zijn...
Mannen op straat roepen al zingend one dollar for a cold bottle of water en andere staan te kletteren met visitekaartjes met schaars geklede dames op (sommige jonge mannen maken er een sport van om zoveel mogelijk kaartjes te verzamelen en leggen deze gespreid op het voetpad om aan elkaar te tonen).
Op sommige plaatsen is er een water- en lichtshow te zien, een massa aan mensen drummen bijeen om deze te bekijken!
Ons hotel lijkt wel een lichtshow en de ontelbare lichtjes aan de inkomluifel zijn prachtig om zien!
Vertrek naar Las Vegas, onze laatste uitstap voor we naar huis toe vertrekken. We willen graag even de sfeer proeven van deze lichtstad die er 24u op 24u en 7 dagen op 7 dagen ten volle is met zijn bruisende nachtleven en zijn onmenselijk hete temperaturen... In de luchthaven maken we meteen kennis met de eerste gokmachines, duizenden krijgen we er nog te zien op enkele dagen... We doorkruisen de 'Las Vegas boulevard Strip' en ontdekken welke prachtige gebouwen er aanwezig zijn. We vragen ons af wie dit allemaal heeft betaald en zijn ervan overtuigd dat de vele gokkers hier daarin hun duitje in de zak hebben gedaan! We wanen ons in Parijs als we de Eiffeltoren zien, in New York , Rome, Griekenland, de gondels varen doorheen Venetië en de goudkleurige hotels schitteren in onze ogen, uiteindelijk belanden we bij ons hotel 'Circus circus'!
Goed uitgeslapen, klaar om naar Estes Park te rijden, als het een beetje meezit kunnen we zelfs in de sneeuw lopen wordt er ons verteld. Prachtige wandeling naar een waterval, goed begaanbare paadjes. We zien heel veel chipmunks, een klein eekhoorntje met gestreepte pluimstaart, ze zijn mensvriendelijk en eten graag de donuts uit onze handen.. Nog hogerop rijden met de wagen kan ons bij de sneeuw brengen, helaas heeft het te warm weer geweest in de laatste dagen en we krijgen enkel sneeuw te zien op de hoogste toppen van de bergen...
Vandaag vertrekken we weer richting Colorado (Fort Collins, Denver) maar eerst nog enkele uren door Yellow Stone Park, nadien gaan we het meer zuidelijke gelegen Grand Teton Park verkennen.
Het park is genoemd naar de Grand Teton, de hoogste berg van het park. De bergketen heeft zijn naam gekregen van een Franse pelsjager die ze tétons noemden. Het park heeft een oppervlakte van 1255 km2. Het Grand Teton gebergte is onderdeel van de Rocky Mountains.
Elanden, bizons, herten, zwarte beren en coyotes vinden hier hun plaatsje ... in het park stoppen we even aan een prachtig meer waar heel veel mensen hun bootje hebben liggen. Het weer is prachtig maar we kunnen helaas niet lang blijven want we hebben nog een hele tocht voor de boeg en we willen graag thuis zijn voor middernacht!
In dit park kan je wel honderden mooie dingen fotograferen, ogen tekort maar een mens probeert te selecteren... De bosbranden laten nu nog grote delen bomen zien die er kaal en verbrand bijstaan, daartussen schiet nog nieuw jong leven omhoog..
Een levensechte grizzlybeer, we hebben het geluk om hem te benaderen tot op zo een vijftal meter. Hij komt steeds dichterbij en de menigte toeschouwers is klaar om naar hun auto te vluchten, ook wij nemen geen risicos, enkele fotos en dan maar lopen... zon beest ziet er lief uit maar hij heeft enorme klauwen!
De grootste geyser ter wereld is de Steamboat geyser, helaas spuit hij niet spectaculair als wij in de buurt zijn. Het is ook geleden van mei 2005 dat hij heel hoog ging...
Goed geslapen in onze blokhut, vroeg opgestaan om het park te verkennen, vooral per auto, alleen af en toe stoppen op mooie plaatsen waar iets te bezoeken is. De geysers zijn indrukwekkend maar vooral kokendheet (een toerist wou eens voelen in de nabije buurt maar trok sneller zijn hand terug dan het erin was gegaan...) en de damp ruikt naar rotte eieren. Je hebt een beetje het gevoel in een stoombad rond te dwarrelen (zij het op afstand) alleen de geur is niet echt aangenaam... We zijn super benieuwd of we wilde dieren gaan zien van dichtbij, uiteindelijk mogen we vertellen dat we er enkele van dichtbij en enkele van veraf hebben gezien. De foto's zullen voor zichzelf spreken... De "mud pots" lijken op spattende grijze verf, hierin een modderbadje nemen is uitgesloten als je ziet hoe die modder bubbelt! In het park bezoeken we ook een museum met een opgezette beer, vogels ea dieren, hier krijgen we een plannetje om naar een waterval te wandelen. De massa water als wij erbij staan boven, is overweldigend, hierin vallen kan geen mens overleven dat is zeker!
We rijden naar Yellow Stone Parc met de wagen en doorkruisen hiermee de staten Idaho, Wyoming en Montana tijdens ons heen- en terugreis. We logeren in een blokhut met een bijhorende hot thub, waar man en kinderen van genieten terwijl de laatste regendruppels ons teisteren... Het Nationaal park Yellowstone is het eerste nationaal park in de wereld. Het ligt hoofdzakelijk in Wyoming, kleine gedeeltes zijn te vinden in Montana en Idaho. Yellowstone heeft een oppervlakte van bijna 9000 km², waardoor het meteen ook een van de grootste Nationale parken is in de Verenigde Staten, als je er wil omheen rijden kost dat 6 uren tijd met de wagen. Het grootste gedeelte van het park Yellowstone in Wyoming bestaat uit bos, waarvan een gedeelte in 1988 door een grote bosbrand is verwoest, je kan hiervan nog steeds de gevolgen zien op sommige plaatsen. In het park leven vele dieren, waaronder bizons, herten, grizzlyberen e.a,coyotes enz... In het zuiden sluit Yellowstone aan op het andere beroemde nationale park van Wyoming, Nationaal Park Grand Teton.
bezoek aan de Willis Tower (tot medio 2009 Sears Tower de officiële naam]) is een 442 meter (met antenne meegerekend 527,3 meter) hoge wolkenkrabber, 103 verdiepingen hoog, in een flits ben je omhoog (de druk in je oren voelend zoals in een vliegtuig). Op een glazen oversteek kijk je recht naar beneden, griezelig zeker als je hoogtevrees hebt!
downtown, torenhoge gebouwen om je heen...
laatste dag in Illinois, 's avonds op familiebezoek
Nadien gaan we langs bij Hershell Roberts 'the Miracle Man' een kampioen in racen. Hij is 67 jaar en won meer dan 300 races tot nog toe. Dit jaar won hij er nog 3, het mirakel is dat bij hem kanker werd vast gesteld 3 jaar geleden en dat 'zijn racen' hem er tot nog toe heeft bovenop geholpen.. volgens de medici ongelooflijk gezien ze hem 3 jaar geleden nog maximum 6 maand te leven gaven.... Het gaat nu wel wat bergaf want de chemo bezorgt hem teveel pijn om momenteel nog te racen maar hij is vast van plan om nog door te gaan.... laten we hopen dat het hem lukt!
Na een middag shoppen bezoeken we de plaatselijke waterskishow met meer dan 40 leden van jong tot oud geven ze een demonstratie van hun kunnen!
Probleem met de wagen opgelost, deze keer een vriendelijke man die het absoluut geen probleem vond, aangezien we getrouwd zijn.. Binnen de 5 minuten mogen we een wagen uitkiezen en vertrekken we op familiebezoek naar Moline (staat Illinois) voor enkele dagen
Vertrek om 12.00u in Brussel met United Airlines via Washington naar Chicago aankomst in Chicago plaatselijke tijd 19.00u Enige vertraging opgelopen in Washington wegens technisch defect vliegtuig Met shuttle bus naar Alamo car rental, groot probleem, ze willen ons de wagen niet meegeven omdat de reservatie op mijn echtgenoot zijn naam staat en de Visa kaart op mijn naam spreekt... Het is midden in de nacht in België dus gaan slapen en enkele uren wachten om op te bellen naar het reisburo....
Ik ben Marleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Leentje.
Ik ben een vrouw en woon in Aalter (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 01/09/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: koken, knutselen,kantklossen, crosstitch.
Mijn eerste blog maakte ik vorige zomer na onze reis naar Noorwegen. Deze zomer maakte ik een tweede blog over onze Witrussische vakantiedochter Anna uit Tsjernobyl en dit is de derde blog!
Vertrek om 12.00u in Brussel met United Airlines via Washington naar Chicago
Ik ben Marleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Leentje.
