Na er even over getwijfeld te hebben of we op Allerzielen wel zouden gaan stappen kregen we een mailtje van Michèle. Gaan jullie zondag stappen en waar? Aan zo'n oproep kunnen we natuurlijk niet weerstaan. Het is een extra motivatie en een inspanning waard. Dan maar snel een planning voor de maand november op de blog gezet en we zijn weer klaar voor een maand. Met de kleinkinderen in huis en mama in het ziekenhuis was het er nog niet van gekomen.
Zaterdag.....snertweer, maar de weergoden waren ons zondag opnieuw gunstig gestemd. We stonden op met een stralend zonnetje, dat ons de ganse wandeling vergezelde. We genoten ervan, en na de wandeling werden we gelokt door het terras van het "Chalet" Niemand kon aan de verleiding weerstaan en we eindigden onze wekelijkse uitstap met een drankje. Ondertussen zagen we ook enkele honden in het vijvertje bij het fonteintje springen. Eén van de nadelen van dit (park)bos is dat je steeds moet uikijken waar je loopt, want niet alleen wij gaan er 's zondags graag wandelen. De hondenbaasjes zijn er ook regelmatige gasten met hun trouwe viervoeters! Volgende week in het "Buggenhoutbos" hebben we meer kans om fietsers en joggers te ontmoeten. Tot dan, hoop ik? Leen
Eén van onze favoriete bestemmingen Plan van het bos Onderweg naar de plek voor de opwarming Informatie over bosbewoners Nog meer! Opwarming Het terras is open! Zullen we? Mooie herfstkleuren Een van de talrijke paviljoentjes Wachten op de bediening We genietn van de novemberzon! Meerdere honden konden hieraan niet weerstaan Wij waren te laat met de foto!
Ja, het weer van vandaag deed me echt terugdenken aan het gedichje dat ik mijn leerlingen iedere herfst
aanleerde.
Michèle en Philip zagen het ook niet zitten om er door te komen.
Corneille, zijn echtgenote Mireille en Suzanne kwamen helemaal uit Halle toch naar Vilvoorde,konden we niet gaan stappen dan waren ze toch niet voor niets gekomen.
We hadden immers afgesproken om te gaan eten en dat deden we dan ook.
Na een aperitiefje bij ons, reden we naar de "3 fonteinen" en staken daar onze voeten onder tafel en werden net zoals de haas (verder in het gedichtje)niet nat!
Het weer kan snel omslaan in ons kikkerlandje en hopelijk krijgen we volgende week toch een paar "droge" dagen.
Groetjes en tot volgende week,
Leen
Buikje vol! Mireille en Corneille Buiten regent het nog steeds!
Vorige zondag gingen we zoals voorzien een wandeling maken in Gaasbeek.
Tot onze grote vreugde was ons groepje even groot als de week ervoor, de samenstelling echter zag er wat anders uit.
Michèle en Philip, Corneille en Suzanne, Pol, Claude en ikzelf waren op het appel.
Na een klein parcoursfoutje van onze chauffeur kwamen we met enkele minuten vertraging in Gaasbeek aan.
Corneille en Suzanne stonden ons al op te wachten.
De wandeling viel enorm mee, we genoten van het zonnetje, het prachtige zicht op het kasteel en de herfstkleuren in het bosgedeelte.
Pol zocht weer de hellingen op (hij weet dat hij me daarmee kan plagen) en toch hadden we er na één uur niet genoeg van.
We besloten ook nog een toertje te maken in Groenenberg, zodat we in het totaal ongeveer 1 u en 3/4 gewandeld hebben.
De agenda voor de maand oktober krijgen jullie volgende week te zien.
Zondag 4/10 gaan we naar de "3 fonteinen", maar vertrekken pas om 11 u zodat we er achteraf een hapje kunnen eten.
Wie ons wil vergezellen moet vóór zaterdag iets laten weten zodat we kunnen reserveren.
Begin alvast maar te duimen voor goed weer zondag en de week erna, want dan gaan Claude en ik een weekje stappen in het Groot-Hertogdom. Ai, Ai, bergen in het vooruitzicht !!!!
Leen
Aan de ingang Pol, Claude,Suzanne,Michèle,Corneille en Philip Het kasteel van Gaasbeek
In tegenstelling met vorige week was het vandaag schitterend weer.
Dat was al te merken toen we op de parking reden: fietsers, joggers en families met kinderwagens stonden startensklaar.
Het was wat frisjes bij het vertrek, maar eens we goed bezig waren werd het al snel warmer.
Bij het stretchen konden we zelfs een kledinglaagje uittrekken.
De opkomst was niet groter dan vorige week.
We waren met z'n drieën: Pol, Claude en ikzelf. Aantal dat we intussen al beginnen gewoon te worden (maar toch motiverender is dan met z'n tweeën)
Volgende week zijn de vooruitzichten beter: Michèle en Philip zijn dan terug uit vakantie, Greta, Pol en hopelijk zelfs Lut..., zoals Pol ons vandaag vertelde.
Als ze zaterdag goed uitrust, kan ze zeker een stukje met ons meewandelen en wij zullen superblij zijn dat ze er opnieuw bij is!!
In Halle verwachten we: Betty en Jenny en .....laat ons hopen nog enkele andere Hallenaars.
De verwachtte menigte viel in het bos best mee, amper een paar joggers en fietsers en één enkele familie.
Een klein meisje vroeg aan haar mama wat we aan onze handen hadden en een fietser maakte de klassieke opmerking over het gebrek aan sneeeuw.
We stapten goed door en legden ons gewoon parcours af in 75', waar we over het algemeen anderhalf uur over doen.
Zonnige groetjes en tot volgende week
Leen
Plan van het bos Leen en Pol Ben je er nu, Claude? De zon door het bladerdak Stretching
Het was vandaag de laatste dag van de schoolvakantie en de opkomst voor onze wandeling was héééél schaars. Gelukkig was onze trouwe Pol er, anders hadden we onze wandeling met z'n tweetjes moeten doen. In de "3 fonteinen" was er vandaag een belangrijke bijeenkomst van Sporza:"Sporza Musica" genoemd. De voorbereidingen werden getroffen en we konden genieten van een oorverdovend lawaai, gemaakt door het uitproberen van de geluidsinstallatie. Ook de standjes werden hier en daar opgesteld en de parcours waren afgebakend. Wij konden in ieder geval vanmorgen onze wandeling nog in alle rust afmaken ( uitgenomen het lawaai van de luidsprekers tegen het einde van de wandeling )
Groetjes van Leen en tot volgende week!
Brasserie van het domein der "3 fonteinen" Pol en Claude stappen maar door Eventjes pauzeren voor de foto Een stukje natuur naast de ring
Vandaag deden we één van onze klassieke wandelingen: deTanghebeekwandeling. We waren met vijf: Greta, wijzelf,Michèle(een nieuwe aanwinst)die sinds enkele weken met ons meewandelt. Vorige week kon ze ook haar man overhalen om met ons mee te stappen. Na twee wandelbeurten en zonder voorafgaande opleiding trekt hij al aardig zijn plan. Op de parking werden we aangesproken door een man die ons om inlichtingen vroeg voor zijn moeder.
Zouden we uiteindelijk ons groepje toch wat kunnen aandikken met nieuwe kandidaten?
