Multicultureel reisje met “ tramlijn 24 “ en bus “ Lijn 410 “

Nationale Bank werkdag 18:00 uur – Tramlijn 24 .

Normaliter ga ik te voet naar de Franklin Rooseveltplaats maar gezien de regen besloot ik eens een tramvoertuig van Lijn 24 of lijn 12 te nemen .

Zo gedaan .

Op het perron een overgrote massa volk met diverse getinte huidskleuren enkele blanken er tussen ook .

Wachthuisjes overvol , ik dus de natte peaneut .

Uiteindelijk komt een tramvoertuig aan .

Het betreft een tramstel van lijn “ 24 “een geleed voertuig . Overvol ! , gevuld met kleurtjes .

Kletsnat kon ik toch nog een kleine staanplaats vinden juist voor de inkomdeur .

Enkele halten verder komt een vrouw met een kleurtje naar het tramstel .

Beleefdheidshalve stap ik uit om de dame te laten instappen .

Zonder te danken stap de dame in .

Toen ik terug wou instappen zette deze vrouw haar achterste tegen mijn lichaam en werd in de deuropening geduwd .

Natuurlijk konden de deuren niet gesloten worden omdat ik mij daartussen ( tussen de deuren uiteraard ) bevond .

Vriendelijk vroeg ik de vrouw haar achterste in te trekken zodat ik nog een klein plaatsje had en de deuren konden gesloten worden . De dame echter deed echter of zij mijn verzoek niet hoorde , bleef staan zodat ik genoodzaakt was uit te stappen .

Tramvoertuig reed dan vervolgens zonder mij verder .

Tot overmaat van ramp begon het dan terug hevig te regenen .

Enkele minuten nadien kwam een tramstel van lijn “ 12 “ aan .

Je kunt het raden ! weeral vol ! , weeral miserie .

Uiteindelijk kon ik instappen .

Hoera , een enkel stoeltje vrij . Bijna fluitend ging ik naar het stoeltje toe . Als 63 jarige meende ik dit stoeltje te mogen claimen . Een gekleurde snotneus , geschat op een jaar of 12 , komt opeens , ik weet niet waar vandaan , duwde mij met lichte dwang weg en ging zitten op het stoeltje en keek mij daarna spottend aan . Nu mocht ik oogcontact hebben zonder dat er gevraagd wordt wat het “ probleem “ is of uitgescholden wordt als “ racist “ .

Uiteindelijk kon ik afstappen op de Roosevelplaats ( kant Opera ) .

Kruistocht naar perron “ 11 “ autobus 410 :

Perron “ 11 “ : 18:20 uur .

Aangekomen op het bewuste perron zag ik reeds van in de verte dat het helemaal bezet was .

Een wederom gekleurde massa drumde zich naar de kop van het Perron gezien de chauffeur daar laat instappen .

Ik besloot wijselijk mij niet in deze massa te werpen .

Ik zou misschien nog wel een zitplaatsje kunnen bemachtigen wanneer de ganse gekleurde meute zou ingestapt zijn .

Toen ik uiteindelijk instapte had ik aanstonds het gevoel een Sardientje te zijn .

Ik werd geplet tussen mensen , kreeg knoflook en andere onfrisse geuren in de neus , en kon genieten van alle verschillende wereldtalen met hun dialecten zonder er uiteraard een “ bal “ van te verstaan .

Adieu zitplaatsje uiteraard .

Na enkele halten verder bleek de atmosfeer klaarblijkelijk een beetje opgefrist te zijn geworden .

Te vroeg gejuicht ! een groep gemixte jeugd , “ uiteraard Nieuwe Belgen “ , stapten luidruchtig in , MP3- spelers op volle geluidssterkte welke een bijna niet te genieten kattengejank uitbraken ( Heeft iets met hun cultuur te maken ! , denk ik toch ) .

Reizigers werden duidelijk geïrriteerd hierdoor , toch zwegen wijselijk in alle toonaarden om hun vel te redden , mijn inziens ! .

Onwillekeurig keek ik naar boven .

Geen veiligheidscamera op de bus geïnstalleerd , dus als er iets gebeurde geen getuigen of camerabeelden .

O Pech ! De luidruchtige groep kwam postvatten in mijn onmiddellijke omgeving . Op zeker ogenblik werd er voor mijn voeten een dikke “ rochel “ gespuugd . Dit projectiel miste mijn schoen op een haartje na . Ik besloot wijselijk hierover geen opmerking te maken .

Niet dat ik schrik had , “ ben reeds eens ineengeslagen geweest “ , maar toch , bij escalatie , het slachtoffer te worden van weeral geweld .

Gelukkig negeerden de groep mij , echter na nog eens op de grond gespuugd te hebben en schoven door naar achter waar hun irriterend gedrag verder ging .

Gelukkig ! “ Wijnegems Shoppingcentrum “ kwam in zicht alsook de halte aldaar . De overgrote gekleurde meute , alsook de gemixte groep stapten uit en opeens was de ganse bus , op enkele passagiers na “ Eureka Autochtonen “ vrij en kon ik mij uiteindelijk neerzetten .

Het duurde echter tot mijn eindhalte , dat ik terug de frisse buitenlucht kon ruiken en inademen , om mij van de in mijn neus vervatte reuken te bevrijden .

Na mijn culturele reis had het weer medelijden met mij .

Het regende niet meer ! .

Dank je wel “ Tseeven , Sossen en Groen “ , Voor het door jouw geselecteerd cultureel “ Kiesvee “