KB-Lux dossier: de nietig verklaring is een slag in het gezicht van de eerlijke belastingbetaler.
- - - Politieke partijen en de pers schreeuwen hun verontwaardiging uit.
- - - Dat is toch vreemd? - - - Het gerecht heeft onwettelijk gehandeld door gestolen documenten als eerlijk verkregen voor te stellen. Veertien (14) jaar geleden hadden de advocaten van de 11 beklaagden al aangevoerd dat deze documenten gestolen werden.
- - - De onmacht van het gerecht tast de rechten van de gewone burger aan die ook nog eens via de belastingen mag opdraaien voor de financiële schade.
- - - De omgekeerde bewijslast* bestaat alleen voor het kleine grut, niet voor de kapitaalkrachtigen blijkbaar.
*
*
*
*
Omgekeerde bewijslast*
- - - Sinds de wet van 19 december 2002 tot uitbreiding van de mogelijkheden tot inbeslagneming en verbeurdverklaring in strafzaken, de zogenaamde 'kaalplukwet', heeft de wetgever een verruimde verbeurdverklaring ingevoerd. Deze slaat niet alleen op de vermogensvoordelen in rechtstreeks verband met het misdrijf, maar ook op vermoedelijke vermogensvoordelen verworven uit andere misdrijven dan deze die bewezen verklaard werden en waarvoor men werd veroordeeld.
- - - Deze verbeurdverklaring slaat dus op andere vermogensvoordelen waarbij aanwijzingen bestaan dat deze voortspruiten uit hetzelfde misdrijf, hetzij uit identieke feiten gepleegd in de periode van vijf jaar voorafgaand aan de inverdenkingstelling tot aan de datum van de uitspraak.
- - - Deze verruimde confiscatie van vermogensvoordelen kan enkel uitgesproken worden ten aanzien van personen die schuldig bevonden werden aan:
- publieke/private omkoping (drughandel, mensenhandel, toedienen van hormonen aan dieren (art. 43quater, § 1 (a) Strafwetboek));
- - - een aantal strafbare feiten gepleegd in het kader van een criminele organisatie (jeugdbederf, prostitutie, zware diefstal, roofmoord, wapenhandel ) (art. 43quater, § 1 (b) Strafwetboek);
- - - strafbare feiten gepleegd in het kader van ernstige en georganiseerde fiscale fraude (btw-carrousels, ) (art. 43quater, § 1 (c) Strafwetboek).
- - - De bewijslast bij de verruimde verbeurdverklaring, zijnde de zogenaamde kaalplukwet is in ons land verdeeld tussen het parket en de veroordeelde.
- - - Het parket moet enkel het (wettelijk bekomen) bewijs leveren van concrete en ernstige aanwijzingen die aantonen dat de vermogensvoordelen een criminele oorsprong hebben.
- - - Wil de veroordeelde na dit geleverde bewijs van aanwijzingen de dans ontsnappen dan moet hij geloofwaardig maken dat de aangroei van zijn vermogen niet afkomstig is van feiten waarvoor hij werd veroordeeld noch afkomstig van identieke feiten. De veroordeelde moet dus de legale oorsprong van zijn goederen aantonen (het tegendeel bewijzen).
Bron: Senaat.