Voeding moet hoogwaardige eiwitten, goede vetzuren, mineralen en vitamines bevatten.
Osteoporose wordt deels veroorzaakt door het drinken van gepasteuriseerde melk, ook door het drinken van sommige bronwaters, thee en koffie!!! Door te weinig calcium. En anderdeels door het eten van volkorenbrood!!! Door het fytinezuur dat zich bindt aan het calcium. En vooral dagelijks chocolade gebruik maakt de botten broos. Door de oxalaten in de cacaobonen. Zie ook bijlage 16.
Veel mensen denken dat een boterham (volkoren) met zelfgemaakte confituur gezonde voeding is, maar helaas is het dat niet.
Weet je niet waarom?
Lees mijn uiteenzetting
Voor onze gezondheid nutteloze industrieën: Olieperserijen, zij maken veel te veel schadelijke oliën. Margarine makerijen, zij maken van goede olie schadelijke boters. Suikerindustrie, lege calorieën Pasteibakkers, zij werken alleen met geraffineerde producten.
Gezond eten volgens dalende belangrijkheid:
Levend voedsel: Rauwe melk, gekiemde granen, levend water (niet gekookt). Rauwkost: Fruit, groenten, rauw ei (spiegelei),rauw vlees (biefstuk),rauwe vis (sushi). Noten: Okkernoten, hazelnoten, brazielnuts, enz... Koud bewerkt: Oliën, gemalen granen, kaas van rauwe melk, enz... Gefermenteerd eten: dranken (levende yoghurt, bier), groenten (zuurkool), Gekookt eten: is waardeloos (vitamines worden afgebroken en eiwitten gedenatureerd). Geraffineerd eten: is schadelijk (suiker, witte bloem, olie, margarine ).
Als je een keuze moet maken: koop nooit eten waar reclame voor gemaakt wordt.
Alle informatie op dit blog is alleen informatief, zonder allesomvattend te zijn. Onder geen beding kan ik verantwoordelijk gesteld worden voor eventuele fouten of onjuistheden. Voor iedere specifieke toepassing, vragen of ongemakken raad ik aan uw arts te raadplegen.
1.9 Eet geen eten dat in een microgolfoven bereid is, zie bijlage: 9
1.10 Eet geen geroosterde noten en zaden, zie bijlage: 10
Gezonde voeding
2. Wat je wel mag eten of drinken:
2.1. Rauwe melk, zie bijlage: 1
2.2. Mineraalwater, zie bijlage: 2
2.3. Gekiemde zaden, granen en noten, zie bijlage: 6
2.4. Voldoende alfalinoleenzuur een omega-3 vetzuur, zie bijlage: 3
2.5. Volkorenbrood bereid met een lange gisttijd, zie bijlage: 6
2.6. Okkernotenmelk, zie bijlage: 10
2.7. Goede eieren, zie bijlage: 11
2.8. Rauwe voeding: vis, vlees, zie bijlage: 12
2.9. Groenten en fruit zomogelijk rauw, van elk 300 gram, zie bijlage: 13
2.10. Gefermenteerd voedsel, zie bijlage: 14
3. Welke zijn de ontbrekende schakels in gekookt eten:
1. Alfa-linoleenzuur, (één essentiëel vetzuur) zie bijlage: 4 2. Lysine en tryptofaan, (twee essentiële aminozuren) zie bijlage: 1 3. Selenium en jodium, (twee mineralen) zie bijlage: 15 4. Foliumzuur? (Vit. B11). Komt steeds meer in de belangstelling ter bestrijding van hart en vaatziekten. 5. Vitamine-D3, Op het einde van de winter heeft bijna iedereen hieraan gebrek. Voor kleine kinderen en ouden van dagen is een supplement nodig. Zie ook link rechts bovenaan.
4. Hoe kan je gemakkelijk de ontbrekende schakels recupereren:
Eet minstens driemaal in de week rauwe zeevis of vlees, zoals tonijnsteak of biefsteak. Eet dikwijls carpattio van vlees of vis en gefermenteerde vis zoals haring en maatjes.
Als je een eitje eet zorg dat het een goed ei is een zogenaamd grasei, en laat de dooier nooit bakken of koken.
Voor Vitamine-D3 is dikwijls een supplement nodig. Eet gegrilde wilde tonijn met kiwi Drink okkernotenmelk met cassisbessen(smoothie) Vers gemalen vlaszaad bevat 17% Alfalinoleenzuur, eet om de twee dagen 10 gram ervan.
5. Dagmenu (voorbeeld)
Voeding voor gezonde mensen die niet ziek willen worden
Ontbijt: Spiegelei (columbusei) met twee boterhammen gezond brood Eén glas vers fruitsap of een kiwi
Alternatief: voor de harde werkers 80g spek niet te hard gebakken
Middagmaal: Tas soep (slechts enkele minuten gekookt en gemixt)
Salade Nisoise, (notenbladsla of veldsla, ~100g) 80 g rauwe tonijn licht gegrild of gepocheerd met gekookte aardappelen (300 g)
Nagerecht: 200 gram druiven of ander kleinfruit
Alternatief: ½ biefsteak (licht gegrild of gepocheerd) met sla en tomaat en gekookte aardappelen
Achternoen: Twee boterhammen met carpaccio of platte kaas van rauwe melk.
Alternatief: twee boterhammen met een maatjesharing (70 g).
Als dessert: een appel of een banaan
Avond: Okkernotenscheak of okkernotenfruitpap. (Smoothie)
40 gram geweekte okkernoten 40 gram cassisbessen of een sinaasappel of een kiwi 250 gram water
Kan opgewarmd worden tot maximum 45°C.
Alternatief: een potje natuurjoghurt met 10 g vers gemalen vlaszaad + 5g pompoenpitten ook vers gemalen.
Als je dit dagmenu 3 maanden kan volhouden dan ben je in superconditie, als je tenminste iedere dag minimum 30 minuten beweging neemt.
De rood omkaderde voedingsmiddelen kan je best 3 à 4 maal in de week eten, die zijn supergezond.
Zoals je kan opmerken komt harde kaas en gekookte hesp niet voor in deze menus, dit is omwille van het tekort aan lysine en tryptofaan in deze voedingsmiddelen. Gekookte hesp bevat bovendien teveel nitraten.
Dagmenu opgesteld door: Jos Kaelen Herborist
6. De belangrijkheid van vitamine C. (L-Ascorbinezuur)
Onlangs heeft de Belgische Federale Overheidsdienst (FOD) de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid vit.C opgetrokken tot 120mg per volwassene per dag. (Voorheen was de ADH 60mg).
Onze dagelijkse behoefte aan vitamine C is ongeveer 70 mg.
Als we op n dag: één appelsien en 100 gram broccoli en daarbij nog 200 gram aardappelen eten. Dan hebben we meer dan voldoende vitamine C gegeten die dag.
Citrusvruchten als limoen staan bekend om hun hoog gehalte aan vitamine C. Papaja's, aardbeien en paprika zijn er rijk aan, maar alle groenten en fruit bevatten er iets van. De vitamine verdwijnt echter tijdens het koken en door blootstelling aan zuurstof. Kook groenten dus kort, bewaar ze niet te lang en bereid (fruit)salades niet lang van tevoren. Doe geen maagzout bij spruitjes om te koken. Vitamine C hebben we nodig om collageen op te bouwen, een soort lijm die zorgt voor sterke bloedvaten, een veerkrachtige huid en een stevige hechting van de spieren aan de botten. Collageen zorgt ook voor de opbouw van kraakbeen en botten. Vitamine C helpt daarom wonden en botbreuken genezen. Daarnaast speelt vitamine C (L-Ascorbinezuur) een belangrijke rol bij de weerstand van het lichaam tegen indringers. Met een tekort worden we eerder ziek en blijven we dat ook langer.
Veel vitamine C in het lichaam verkleint de kans op hartklachten en kanker, verbetert de voortplantingskwaliteit en vermindert allergische reacties. Een enkeling heeft geen baat bij een hoge dosis vitamine C, krijgt er zelfs diarree, nierstenen of jicht van, maar in het algemeen kan u niet teveel vitamine C eten. Omdat de vitamine in water oplosbaar is, kan ons lichaam het niet voor langere tijd opslaan en wordt een overdaad met de urine afgevoerd. Een dagelijks toevoer van 70mg vitamine C (misschien wordt dat 120mg) is dus noodzakelijk om het lichaam in conditie te houden. Let wel!! Overschrijd een dagelijkse hoeveelheid van 300 mg niet. Veel mensen menen dat twee appels per dag voldoende is om hun vitamine C op een goed niveau te houden maar dat is niet zo, een appel weegt ongeveer 250 g en bevat slechts 10 mg vitamine C.
Bijlage: 1 Lysine en tryptofaan Beide aminozuren worden tijdens het koken gedenatureerd en zijn dan niet meer opneembaar.
We hebben geleerd dat pasteurisatie een goede zaak is, een methode om onszelf te beschermen tegen infectieziekten, maar bij nader onderzoek blijkt dat de gegrondheid ervan sterk overdreven is. De moderne melkmachine en de roestvrijstalen tank, samen met een efficiënte verpakking en distributie, maken pasteurisatie totaal overbodig om te voldoen aan een goede hygiëne. En de pasteurisatie is geen garantie voor reinheid. Alle uitbraken van salmonella besmette melk in de afgelopen decennia - en er zijn er vele - hebben zich voorgedaan in gepasteuriseerde melk. Dit omvat een uitbraak van 1985 in Illinois die 14.316 mensen trof en tenminste één dode. De Salmonella stam in die partij van gepasteuriseerde melk bleek resistent tegen zowel penicilline als tetracycline. Rauwe melk bevat melkzuur producerende bacteriën die beschermen tegen ziekteverwekkers. Pasteurisatie vernietigt deze nuttige organismen, waardoor het eindproduct, zonder enige beschermende mechanisme is, als ongewenste bacteriën per ongeluk de levering besmetten. Rauwe melk verandert in de tijd in aangenaam zure melk, terwijl gepasteuriseerde melk, door het ontbreken van goedaardige bacteriën zal bederven.
Maar dat is niet allesover gepasteuriseerd melk. Verwarmde melk verandert de aminozuren lysine en tyrosine, waardoor het gehele complex van eiwitten minder beschikbaar wordt, het bevordert de ranzigheid van de onverzadigde vetzuren. En het vernietigd de vitaminen. Vitamine C verlies bij pasteurisatie overschrijdt meestal 50%, verlies van andere water-oplosbare vitaminen kan oplopen tot 80%, de Wulzen of anti-stijfheids factor is volledig verwoest. Pasteurisatie van melk verandert de minerale bestanddelen, zoals calcium, chloor, magnesium, fosfor, kalium, natrium en zwavel evenals vele sporenelementen, waardoor deze minder beschikbaar zijn. Er zijn aanwijzingen dat pasteurisatie de lactose verandert, waardoor het gemakkelijker opneembaar is. Dit, en het feit dat gepasteuriseerde melk een onnodige druk legt op de alvleesklier om enzymen te produceren, kan verklaren waarom de consumptie van melk in de beschaafde samenlevingen in verband is gebracht met diabetes.
Last but not least, pasteurisatie vernietigt de enzymen in de melk. De test voor een succesvolle pasteurisatie is de afwezigheid van enzymen. Deze enzymen helpen het lichaam de melk te verwerken bij de celopbouw, vooral calcium. Dat is de reden waarom diegenen die gepasteuriseerde melk drinken, toch kunnen lijden aan osteoporose. Lipase in rauwe melk helpt het lichaam bij het verteren en het verbruiken van botervet. Na pasteurisatie, kunnen chemische stoffen worden toegevoegd om de geur te onderdrukken en de smaak te herstellen. Synthetische vitamine D2 of D3 worden toegevoegd, de eerste is giftig en is gekoppeld aan hart- en vaatziekten, terwijl de laatste moeilijk is te absorberen. De uiteindelijke vernedering is homogenisering die ook is gekoppeld aan hart- en vaatziekten. Poeder van magere melk wordt toegevoegd om de meest populaire producten van commerciële melk één procent en twee procent melk. Commerciële uitdrogings methoden oxideren het cholesterol in de poedermelk, waardoor het schadelijk is voor de slagaders. Hoge temperatuur drogen schept ook grote hoeveelheden nitraat verbindingen, dit zijn potentieel kankerverwekkende stoffen.
Moderne gepasteuriseerde melk, verstoken van zijn enzymgehalte, legt een enorme druk op het spijsverteringsstelsel. Bij ouderen en mensen met een melk-intolerantie of erfelijke gebreken van het verteringssysteem, passeert deze melk niet volledig verteerd en kunnen de kleine villi van de dunne darm verstopt raken, waardoor het de absorptie van essentiële voedingsstoffen tegen gaat en het bevordert de opname van toxische stoffen. Het resultaat is allergieën, chronische vermoeidheid en een groot aantal degeneratieve ziekten. Alle gezonde melk drinkende bestudeerde populaties door Dr Prijs leefden van rauwe melk. Rauwe melk of rauwe gekweekte kaas van normale dieren die vers gras eten of verse voedergewassen, is zeer moeilijk te vinden in Amerika. In Californië en Georgië was rauwe melk voorheen verkrijgbaar in reform winkels. Intense intimidatie door de staat heeft alle sanitaire autoriteiten ernaar gedreven rauwe melk van de markt te halen in deze landen, ondanks het feit dat het technisch legaal is. Zelfs wanneer deze beschikbaar is, deze melk vertoont dezelfde nadelen als de meeste supermarkt melk - hij komt uit de hypofysefreak koeien, vaak opgeworpen in de overvolle schuren op ongepaste voeding. In sommige landen kan je rauwe melk kopen op de boerderijen. Als u een landbouwer vindt die je rauwe melk van ouderwetse Jersey of Guernsey koeien, die zich voeden met vers gras op weidegronden, en vervolgens over alle middelen beschikt om zelf deze aan de bron te verkopen, die melk is een weldaad voor onze gezondheid. Sommige winkels verkopen nog gepasteuriseerde melk, maar niet gehomogeniseerd, melk van koeien op natuurlijke voeding. Die melk kan worden gebruikt om gekweekte zuivelproducten te maken zoals kefir, yoghurt, karnemelk en gekweekte room. Traditioneel gekweekte karnemelk, die laag is in caseïne, maar hoog in melkzuur, wordt vaak goed verdragen door mensen met een melkallergie, en geeft uitstekende resultaten bij gebruik voor het bakken van broodjes en ander gebak van volkorenmeel.
Als u ze niet kan vinden rauwe melk van goede kwaliteit, dient u uw consumptie van zuivelproducten te beperken tot gekweekte melk, gekweekte karnemelk, yoghurt van volle melk, boter, room en kazen van rauwe melk. Kaas gemaakt van rauwe melk is beschikbaar in alle supermarkten, lees op het etiket au lait cru.
Maar!
Het zou België niet zijn als er met kaas van rauwe melk geen probleem is. Volgens het agentschap van voedselveiligheid moet melk verwarmd worden tot 72 à 76°C. En dat is te hoog om de kwaliteit te behouden.
Rauwe melk van goede kwaliteit mag maar opgewarmd worden tot 59°C, en op die temperatuur zit weinig speling want bij 68 graden Celsius slaat het calcium neer en bij 63 graden Celsius begint het lysine te denatureren, dat is toch spijtig. Maar aangezien dat niemand weet is het geen probleem voor onze industrie.
Om de ziekteverwekkers uit melk te vernietigen is gedurende 1/2 uur verwarmen op 59°C voldoende.
Bijlage: 2
Onze dagelijkse behoefte aan calcium is 800 à 1000mg. Bronwater bevat er soms te weinig van. In mineraalwater is het gehalte aan mineralen wettelijke begrenst. Als water gekookt wordt slaat het calcium neer en is het niet meer opneembaar.
Hierna een verhaaltje over hoe slecht frisdranken zijn.
DRINK JIJ DAGELIJKS DE HOEVEELHEID WATER DIE JE LICHAAM NODIG HEEFT ?
COCA-COLA In verschillende staten in de USA nemen wegpatrouilles Coca-Cola mee om het bloed van de weg te krijgen na een ongeval.
Al je een beentje in een glas Cola legt, is het na 2 dagen zo goed als opgelost. Om de WC te reinigen: giet een blik Cola in het toilet, laat het een tijdje rusten en spoel door. Alle vlekken zijn weg...
Het zuur in Coca Cola helpt perfect om vlekken te verwijderen van borden, tassen, . Roestvlekken op chroom (vb. de bumper van je auto) wrijf je weg met een stukje aluminiumfolie dat je overvloedig in Cola doopt.
Corrosievlekken van lekkende autobatterijen kan je oplossen door er een blik Cola over te gieten. Om vetvlekken te verwijderen uit kleding volstaat het om een blik Cola in de wasmachine te gieten samen met de gevlekte kleding. Vervolgens gewoon wassen. Het zuur in de Cola helpt het vet oplossen.
Cola is zelfs goed om de voorruit te reinigen van je auto ! Ter informatie: Het actief bestanddeel dat hiervoor verantwoordelijk is, is fosforzuur. Het heeft een pH waarde van 2,8 en kan een stukje vingernagel oplossen in ongeveer 4u.
Fosforzuur steelt bovendien calcium uit onze beenderen en is de belangrijkste oorzaak van het toenemend aantal gevallen van osteoporose.
Enkele jaren geleden werd een Duits onderzoek gevoerd naar de oorzaken van osteoporose bij kinderen van 10 jaar (wat uitzonderlijk is).
Resultaat: overmatige consumptie van Coca Cola, door gebrek aan controle van de ouders.
De vrachtwagens die Coca Cola vervoeren dragen allemaal het label "gevaarlijke materialen". Verdelers van Coca Cola gebruiken al 20 jaar Cola om de motor van hun vrachtwagens te reinigen. Nog een klein detail: Coca Cola Light wordt door artsen en onderzoekers nóg meer beschouwd als een tijdbom door de mengeling van Coca met Aspartaam (kunstmatige zoetstof) en wordt ervan verdacht de oorzaak te zijn van Lupus en degeneratie van het zenuwstelsel.
En tot slot nog een tip: Poets nooit je tanden na het drinken van een glas Coca Cola. Je verwijdert al het émaile van je tanden, voor altijd !
En wat wordt het voor u... cola of water ???
Dit geld voor alle frisdranken die fosforzuur bevatten.
Bijlage: 3 Cakes en gebak Koeken en gebakjes bevatten dikwijls verkeerde vetzuren, transvetzuren genaamd.
Cakes en gebak wordt gemaakt van geraffineerde grondstoffen en die zijn allemaal schadelijk voor onze gezondheid.
Wat doet ons lichaam met transvetzuren?
Als we teveel transvetzuren eten (meer dan 2 gram per dag), en te weinig cisvetzuren, zal ons lichaam de transvetzuren toch gebruiken voor de opbouw van onze celmembranen (membraan-fosfolipiden). Omdat ons lichaam probeert veranderde moleculen te gebruiken voor essentiële structuren en functies, treden er ziekteverschijnselen op. De transvetzuren verhogen de cholesterol in het bloed, door de totale hoeveelheid Lage-Dichtheid-Lipoproteïnen (LDL) te verhogen. LDL is het slechte cholesterol. De medische wereld heeft daar medicamenten voor, maar die verhogen het gehalte aan essentiële vetzuren in ons lichaam niet en lossen het probleem van hart- en vaatziekten niet op.
Alleen als er voldoende essentiële (cis)-vetzuren voorhanden zijn voor de opbouw van de celmembranen zal het LDL-gehalte in ons bloed dalen, en het probleem van de hart- en vaatziekten verminderen.
Transvetzuren hebben een schadelijke invloed op ons hart- en vaatsysteem, immuunsysteem, voortplantingssysteem, energiestofwisseling, vet- en essentieelvet-zuurmetabolisme, leverfunctie en celmembranen. We moeten margarine, bakvetten en bakoliën en gedeeltelijk gehydrogenizeerde plantaardige oliën dan ook als slecht voor de gezondheid beschouwen. De transvetzuren zijn meer nog dan de verzadigde vetzuren de killervetten, zoals Udo Erasmus ze noemde op een congres in Canada. Wie voldoende beweging heeft kan de verzadigde vetzuren gemakkelijk verbranden.
Volgens het boek "Fatty acids in foods and their health implications" eten we gemiddeld tussen de 8 en 12 gram transvetzuren per dag.
Het "Instituut of Food Science & Technolegy" van het Verenigd Koninkrijk (UK) adviseert dat slechts 2 gram plantaardige vetzuren met de transconfiguratie per dag mogen gegeten worden. Om dit waar te kunnen maken mogen we geen gefrituurde gerechten en geen supermarktoliën in onze voeding voorzien. Het is ook aan te raden geen klaargemaakte gerechten waarin supermarktoliën verwerkt zijn in ons dieet te hebben. Let dus op met mayonaise, ingeblikte vis in olie of, gepaneerde vis of andere gepaneerde gerechten uit gaarkeukens. Ook is het aan te raden zo weinig mogelijk cakes en gebakjes van de bakker te eten, omdat de meeste bakkers gehydrogeneerde oliën (margarines) gebruiken.
Noodkreet!!!
- Haal de transvetzuren uit je voeding om gezond te worden en het te blijven.
- Eet alleen verse vetzuren die aan eiwitten gebonden zijn, zoals verse vis en verse noten en vers gemalen vlaszaad (max. 20gram per dag)
In de natuur komen nauwelijks transvetzuren voor. Eet geen boven de 170°C verhitte plantaardige oliën, want deze bevatten transvetzuren. Het is heden absoluut nodig om zo min mogelijk margarines te gebruiken die transvetzuren bevatten. Enkele jaren geleden zijn, vlg. dr. U. Erasmus, de transvetzuren uit de smeermargarines gehaald, maar niet uit de bakkersmargarines.
Geraffineerde olie die niet meer aan eiwit gebonden is, is minder gezond dan noten en zaden, waarin deze twee voor ons lichaam zo nuttige nutriënten in hun juiste samenstelling voorkomen.
Om gezond te blijven heeft een actieve persoon, die tussen de 2500 en 3000 kilocalorieën verbruikt per dag, ook 50 à 70 gram vetzuren nodig. Waarvan 15gram essentiële vetzuren horen te zijn, die niet kunnen weggelaten worden.
Tegenwoordig wordt er in de media veel gesproken over kankerpreventie. De beste preventie tegen darm- borst- en prostaatkanker is letten op je voedingsgewoonten. Daarom, haal de transvetzuren uit je voeding en eet alleen met eiwit gemengde vetzuren. Heden is dat een zeer moeilijke opgave, vandaar mijn noodkreet.
Uit welke voeding halen wij transvetzuren: gemiddelden van G.B.
Melk en kaas 18,8 % Alarmerend!!! Boter 5,9 % Eieren 0,9 % Vlees en vleesproducten 10,3 % Olie en vetten 35,5 % Alarmerend!!! Koekjes en cakes 16,5 % Alarmerend!!! Smakelijk pasteigebak, etc 3,5 % Chips, frieten 4,5 %
Totaal 100,0 % < 2 gram
vlgs.: Institute of Food Science & Technology (IFST), Groot-Brittannië.
Onze dagelijkse inname van transvetzuren mag de 2 gram niet overschrijden!!
Ik zal nooit iemand aanraden om supermarktoliën te kopen want die zijn dikwijls schadelijk.
Ook zijn olijfolie en distelolie geen goede bronnen van alfalinoleenzuur, om de eenvoudige reden dat die weinig van dit vetzuur bevatten. Zie ook vergelijkende lijst in bijlage op einde van het document.
Maar ik denk dat geen enkele olie goede bronnen zijn van omega-3 vetzuren omdat die vetzuren zo snel ranzig worden. Ik denk dat alleen verse rauwe vis en vers gemalen zaden goede bronnen zijn van alfalinoleenzuur, daarmee speel ik op zeker en die zijn tenminste nog aan eiwitten gebonden wat een groot voordeel is bij de opname in onze darmen.
Rauwe tonijn bevat bovendien opmerkelijke hoeveelheden EPA en DHA die zijn heel gezond voor jonge kinderen en ouden van dagen.
De verhouding omega-6/omega-3 vetzuren in ons lichaam zou 2/1 à 5/1 moeten zijn, maar hier in het rijke westen is die om en bij de 15/1, er is dus nog werk aan de winkel voor huisvrouwen (-mannen)en diëtisten.
Chia zaad (17,5% ALA) (bevat een weinig tannine). Wellicht de meest aanvaardbare bron. In Europa misschien verboden. Dit graan is bijzonder geschikt om smothies te maken.
Vlaszaad vers malen (17% ALA). Bevat een weinig Blauwzuurglycoside, voor 10 gram per dag zal dat geen probleem vormen. Voor kinderen natuurlijk evenredig minder gebruiken. Kuren van drie maanden toepassen en dan ook drie maanden stoppen. Dat stoppen is ook omwille van dioxine.
Okkernoten (8% ALA). Op de juiste manier bewaren is dikwijls een probleem. Zie bij okkernoten bewaren, bijlage 10.
Hennepzaad (7% ALA). Moeilijk omdat het een weinig THC bevat. Niet voor sporters.
Verse vette vis. Let op met zware metalen zoals kwik. Tijdens het braden worden veel van de goede omega-3 vetzuren vernietigd in de pan. Beter is het stomen of koken. Als je voldoende zeevis of zeeschelpdiereneet hoef je geen selenium supplementen te nemen.
Eieren van goede kwaliteit zijn wellicht een goede bron van essentiële vetzuren. Toch als er voldoende goede omega-3 vetzuren in het voer van de kippen present is (Chia- en hennepzaad).
Olie uit alfa-linoleenzuur houdende zaden, zoals vlaszaadolie, koolzaadolie en notenolie, maar die is dikwijls geoxideerd en aldus schadelijk. Nog erger wordt het als (poly)onverzadigde olie verhit wordt boven 170°C, dan worden er transvetzuren gevormd, die zijn echt schadelijk voor ons metabolisme.
Visolie in capsules, Op kamertemperatuur gaat EPA en DHA snel oxideren. (Bewaren in een diepvries wordt zelden gedaan.
Smeerboters of margarines die 3 à 7% omega-3 vetzuren bevatten zijn wellicht een goede bron van essentiële vetzuren, maar bevatten soms teveel verzadigde vetzuren. En de verhouding omega-3/6 zou tussen 1/1 en 1/3 moeten zijn. Zie ook: http://www.fonteine.com/hart_bloedvaten.html
Bijlage: 5 Eet geen frieten
Tegenwoordig wordt friet meestal gefrituurd in plantaardige olie, dat is volgens mij een heel grote vergissing. Plantaardige olie die veel onverzadigde vetzuren bevat wordt gemakkelijk schadelijk door de vorming van peroxiden en transvetzuren. Het is ook af te raden om grote porties frieten te eten, vooral bij een sedentair leven.
Kokosnootolie of palmolie is veel beter om friet mee tefrituren omdat minder dan 10% van die olie onverzadigde vetzuren zijn. Die olie bestaat dus grotendeels uit verzadigde vetzuren die niet kunnen in transvetzuren veranderen. Verzadigde vetten eten wordt tegenwoordig afgeraden, maar dat is toch beter dan schadelijke transvetzuren eten. Kokosnootvet(-olie) kan je kopen in natuurvoedingswinkels of kruidenwinkeltjes.
Let op! Kokosnootvet biedt geen garantie ter voorkoming van de vorming van Acrylamide.
Verhit het frituurvet tussen 160° en 170° C. Is de temperatuur lager, dan neemt de friet onnodig veel vet op. Boven 170 graden bestaat de kans dat het product aan de buitenkant verbrandt, en schadelijke stoffen zoals acrylamide worden gevormd. Acrylamide is verbrand zetmeel.
Bijlage: 6 Fytinezuur in volgranenbrood Verminderde mineralen opname door volgranenbrood? Noten, zaden en granen bevatten enkele procenten Fytinezuur die de opname van de mineralen: magnesium, ijzer, calcium en zink tegenwerken. Vooral tarwe en vlaszaad kunnen tot 3% Fytinezuur bevatten.
Om de onaangename effecten van Fytinezuur te verminderen is het aan te raden brood te bakken met een lange gisttijd. Tijdens het gisten (rijzen) wordt dan het Fytinezuur ontbonden en omgezet in gezonde eiwitten en vitaminen. Op voorwaarde dat het enzym fytase niet is verhit tijdens het malen van de graankorrel tot bloem.Op steen gemalen bloem en integraal gemalen bloem is geschikt.
Vroeger jaren toen de strohalmen nog in mantels op het veld bleven staan gedurende enkele weken, waren de graankorrels al verscheidenekeren nat geworden en een beetje gekiemd, door de regen was er veel minder Fytinezuur in het graan. Onze voorouders hadden dikwijls gezonder graan door de lagere concentraties Fytinezuur en omdat ze zuurdesem gebruikten moest het zurig deeg ook veel langer rijzen.
Ontbijtgranen moeten omwille van het Fytinezuur ook een nacht weken in lichtjes aangezuurd water. Eén soeplepel melkwei, citroenzuur of tafelazijn per tas graan is aan te raden. Na het weken wordt het weekwater wegegoten en kunnen de verbeterde granen opgegeten worden. Voor harde granen is één nacht weken niet lang genoeg en is 48 uren efficiënter, je kan lichtjes verwarmd water nemen van 38°C als starttemperatuur en een pH van 4,8 à 5 en dan verder weken op kamertemperatuur. Ook kunnen granen geplet worden maar dat moet juist voor het weken gebeuren, omdat na het pletten het enzym fytase snel verminderd in kwaliteit. Voor quinoa is een nacht weken voldoende omdat dit graan gemakkelijk kiemt. Gestoomde ontbijtgranen weken heeft geen zin, omdat het fytase gedenatureerd is tijdens het stomen.
Hier in het rijke Westen krijgen nogal wat mensen osteoporose en dat is meer te wijten aan het antinutriënt Fytinezuur dan aan een gebrek aan calcium in de voeding. Meestal is er voldoende calcium in onze voeding aanwezig maar bindt het aan de fosfaten die deel uitmaken van het Fytinezuur. Tijdens de vertering komen de fosfaten vrij en binden zich aan de mineralen: calcium, zink, magnesium en ijzer, die complexe molecule kan dan niet meer opgenomen worden, zodat een mineralen gebrek kan ontstaan.
Witte gebuilde bloem gebruiken is geen optie omdat met het verwijderen van de zemelen ook de meeste mineralen verwijderd worden.
In Charron aan de beek Petite Gette woonde in de jaren 1950 een molenaar die granen maalde voor mens en dier. Vooral voor dieren naar ik hoorde vertellen. Al de zeugenhouders kwamen naar de steenmolen om hun granen te laten malen en weigerden over te schakelen naar de hamermolen. Met paard en kar en ook al met een kleine tractor trokken de boeren van de omstreken naar de molen van Charron om meel te bekomen dat niet verhit werd tijdens het malen. De zeugen hadden dan gezonder biggen. Het was toen niet geweten dat de hamermolen het enzym fytase door de opwarming denatureerde en het Fytinezuur niet meer kon omgezet worden tot goede eiwitten en vitaminen. Die boeren met hun zeugen hadden toen al in de gaten dat meel gemalen op steen veel gezonder is voor veevoeder. Tegenwoordig hebben de boeren een groot mestoverschot. Waarvan de reden deels is terug te brengen op het verhitte meel uit de hamermolen. Doordat het fytase vernietigd wordt in de hamermolen kan het Fytinezuur in de granen niet meer omgezet worden en komen de fosfaten die deel uitmaken van de fytaatmolecule inositolhexafosfaat in de mest terecht, die dan op de akkers verdeeld worden. Tot grote ramp voor de boeren is het gevolg een mestoverschot.
Wat voor die boeren uit de omstreken van Hannut en Warremme gebeurde, is wellicht ook waar voor ons dagelijks brood dat grotendeels uit tarwe bestaat. Daar op de vruchtbare grond groeide het graan zeer goed en waren de graankorrels dikker en hadden ook meer secundaire inhoudstoffen. Wellicht was er ook een hoog gehalte aan Fytinezuur in de granen aanwezig en konden de veeboeren het verschil opmerken aan de vitaliteit van hun biggen. Tot op heden is een effect op onze kinderen nog niet opgemerkt. Misschien krijgen velen onder ons osteoporosis door de verminderde mineralen opname ten gevolge van het kapotmaken van het fytase in de hamermolen.
Nog een probleem met ons dagelijks brood. Brood dient gebakken te worden op 160°C om te voorkomen dat op de korst Acrylamide wordt gevormd. Het is niet alleen belangrijk goede bloem te gebruiken en niet teveel gist en een rijstijd van minimaal 4 uren aan te houden. Tussendoor nog eens kneden is zeker aan te raden. Dan krijgt het enzym fytase de kans om in te werken op het fytinezuur en zal het brood lichter verteerbaar worden en zijn de mineralen beter beschikbaar. (Wellicht is het aanzuren van het deeg een belangrijke stap in de goede richting omdat dan de omzetting veel sneller gebeurd. Dus een soeplepel citroenzuur of melkwei, per brood,toevoegen kan een oplossing zijn).
De oven voorverwarmen op 180°C mag, maar na het inzetten van het brood moet de temperatuur verlaagd worden tot 160°C. Het zal een tiental minuten langer duren, 50 minuten in plaats van 40, tot het brood gaar is en de korst zal minder hard zijn en ook minder bruin en vooral minder acrylamide bevatten.
Verse bloem bevat het meeste fytase enzym, toch zeker als de graankorrel op steen of integraal gemalen is. Alleen met verse bloem kan gezond brood gebakken worden als een rijstijd van minimum 4 uren inacht genomen wordt. Alleen als brood op de juiste manier bereid is, is het eten van volkorenbrood aanvaardbaar. Maar let op!!! Het aminozuur lysine komt te weinig voor in gebakken of gekookt eten, ook brood bevat er te weinig van. Het is aan te raden als je brood eet, te zorgen voor een goede bron van lysine zoals niet gekookt of niet gebakken vlees of een sla-tje vanverse groenten en/of niet gekookt fruit.
Brood bakken op 160°C is absoluut noodzakelijk.
Deel van een rapport over milieu en gezondheid. Volgens dit rapport eten wij gemiddeld 0,35mg/kg/dag Acrylamide. En vanaf 0,0002mg/kg/dag is er zenuwschade bij ratten.
6. Advies van de Hoge Gezondheidsraad betreffende acrylamide (2002):
Acrylamide is een sterk carcinogeen bij de rat. Voor de mens is het mogelijke voedingsrisico niet gekend. Het is echter aangewezen het als een voornaam risico voor de mens te beschouwen gelet op zijn capaciteit kankers en overdraagbare mutaties bij proefdieren te induceren. Verschillende aanbevelingen kunnen gedaan worden om de risicos te minimaliseren:
Voorkomen dat voedingsmiddelen te lang of bij te hoge temperatuur gebakken worden, zonder evenwel onvoldoende baremas te bereiken, die de pathogene kiemen niet doden, in het bijzonder voor vlees en vleesproducten;
Een evenwichtige en gevarieerde voeding, rijk aan vruchten en groenten promoten;
Het verbruik van vette voedingswaren en frieten beperken;
De mogelijkheden bestuderen om de gehalten aan acrylamide in voedingsmiddelen, door wijzigingen van de fabricageprocessen, te verlagen;
De noodzaak het werkingsmechanisme van acrylamide goed te kennen.
Besluit:
Acrylamide is een toxische stof voor mens en dier. Ze veroorzaakt zenuwschade en reproductieve schade bij mens en dier. Hoewel Ames-testen negatieve resultaten aangeven (Jung et al., 1992, Knaap et al., 1988) blijkt het toch een mutageen te zijn voor knaagdieren.
Er is ook reeds voldoende bewijs voor carcinogeniciteit bij dieren maar bewijzen hiervoor bij mensen zijn er niet of zijn inadequaat. In ieder geval werd het door IARC geclassificeerd als waarschijnlijk menselijk carcinogeen. Bewijzen dat een agens carcinogeen is voor de mens is slechts in min of meer uitzonderlijke gevallen mogelijk. Acrylamide dient dan ook beschouwd te worden als carcinogeen en het is dus noodzakelijk om de blootstelling aan acrylamide zo veel mogelijk te beperken. Fabrieken moeten veiligheidsmaatregelen treffen om de occupationele blootstelling aan acrylamide in te perken. Enz
Noot van Jos Kaelen in verband met Acrylamide: Het is niet dat de bureaucraten hun werk niet doen, het is wel zo dat onze industrie en onze huisvrouwen (en kookboeken) er geen rekening mee houden.
Bijlage: 7 Suiker en suikervervangers
Het is niet zozeer dat je van suiker en suikervervangers gemakkelijk diabetes zal krijgen dat ligt meer aan het ontbreken of te weinig van het omega-3 vetzuur alfa-linoleenzuur in onze Westerse voeding. Maar teveel koolhydraten maken je dik en dat is lastig.
Bijlage: 8
Bereid vlees: Hamburgers, gehaktballen en worstjes Deze bereidingen bevatten teveel genitreerd zout en glutamaten.
Wees in uw keuken zuinig met vleeskruiden die op voorhand samengesteld zijn. Ik vermoed dat er veel glutamaten onder vermengd zijn.
Bijlage: 9
Microgolfoven Vele voedingsstoffen worden vernietigd tijdens het garen in een microgolfoven. Een kleine wetenschappelijke studie heeft aangetoond dat het aantal witte bloedcellen daalt bij veelvuldig gebruik van eten gegaard in en microgolfoven. Ook gaan bioactieve stoffen zoals polyfenolen in de microgolfoven oxideren en afgebroken worden. Polyfenolen zijn antioxidanten die gemakkelijk oxideren bij opwarming, die worden bij het gewone koken ook al vernietigd. Groenten en vlees moeten zo kort mogelijk gekookt worden om alle gezonde ingrediënten te behouden.
Zolang het niet bewezen is dat voedsel gegaard in een microgolf gezond is, gebruik ik in mijn keuken geen microgolfoven om eten te garen of op te warmen.
Noten en zaden mogen nooit geroosterd worden omdat door de verhitting teveel goede stoffen vernietigd worden. Op de buitenwand worden tijdens het roosteren verkoolde eiwitten gevormd die schadelijk zijn voor onze gezondheid.
Okkernoten of Walnoten (Engelse of Europese walnoot) Okkernoten zijn de basis voor een gezond dieet. Ze zijn zeer voedzaam en bevatten ongeveer 8% alfa-linoleenzuur, een vetzuur of olie die in maar heel weinig planten of zaden voorkomt. Het is het omega-3 vetzuur waar tegenwoordig zoveel over gesproken wordt. Misschien zijn okkernoten in de verre toekomst wel onze enige bron van alfa-linoleenzuur, als zeevis te duur gaat worden en teveel zware metalen bevat. Vlaszaad bevat tegenwoordig teveel dioxine en soja komt hier in het westen niet in een goede vorm in voeding terecht. Veldsla is ook een bron van alfa-linoleenzuur maar de sla bevat slechts 0,25% van de gezonde olie. Okkernoten bevatten nog meer ingrediënten zoals olie (linolzuur), eiwitten, mineralen en vitamines maar daarover ga ik het hier niet hebben. In onze westerse voeding is alfa-linoleenzuur een nog maar weinig voorkomende voedingsstof. Voor de twee wereldoorlogen aten de mensen hier veel zoetwatervis, wellicht was dat toen een goede bron van omega-3 vetzuren.
Om okkernoten goed te bewaren moeten ze goed verzorgd worden. Het drogen is belangrijk om schimmel te voorkomen. Na een maand drogen op een rooster in een droge en luchtige plaats zijn de okkernoten geschikt om te kraken en in de diepvriezer te bewaren. Zo kan een jaar rond genoten worden van de gezonde ingrediënten van de noot. Okkernoten worden het best rauw gegeten, je kan de kernen (pitten) mixen en in soep of gewoon in water of zelfs in melk doen om te drinken. In brood gebakken of gekookt is het alfa-linoleenzuur niet altijd vers genoeg, omdat dit vetzuur gemakkelijk oxideert door de zuurstof in de lucht. In pannenkoeken kunnen gemixte kernen gemakkelijk verwerkt worden, als de pannenkoeken dan ook onmiddellijk opgegeten worden.
Onze dagelijkse behoefte aan alfa-linoleenzuur is 1% van ons calorie verbruik. Een werkende man verbruikt om en bij de 2.500 kilocalorieën per dag, 1% daarvan is 25 kcal, wat overeenkomt met 2,5 gram olie, omdat 1g olie 9 kcal zijn. Om dus 2,7g alfa-linoleenzuur in ons dagelijks dieet te voorzien is het nodig 2,8g x (100:8)= 34,7g okkernoten te eten. Wat overeenkomt met 6 à 7 okkernoten. Het is niet aan te raden meer okkernoten te eten omdat de pel rond de nootkern tannine bevat. Tannines zijn wel een antioxidant en wij kunnen er resveratrol van maken met onze verteringsenzymen, maar teveel is niet gezond. De tannines kunnen grotendeels verwijderd worden door de kernen te weken in koud water gedurende 16 uur, waarbij om de 4 uur het water ververst wordt. De tannines lossen gemakkelijk op in water en worden telkens weggegoten. De kernen nemen dan 30% water op, maar de pel is dan gezuiverd. Na dit zuiveringsproces moeten de kernen zo vlug mogelijk in een diepvriezer gelegd worden.
Okkernotenmelk
30 gram gepelde of 40 gram geweekte okkernootkernen 250 ml water 50 gram vers (of diepvries) fruit naar keuze 10 gram vers gemalen vlaszaad, (voor het malen een vingertipje venkel toevoegen). 5 gram pompoenpitten (bevat zink) ook vers malen samen met de vlaszaad
Bereiding: Alles in een blender en mixen tot het voldoende fijn is.
Richtlijnen voor het maken van notenmelk
Water niet gekookt of mineralenwater
Gewassen vruchten of sap mag ook uit de diepvries
Verse vruchten zoals sinaasappels en kiwis zijn het meest geschikt
Doe alles in een blender en maal tot alles goed fijn is.
De blender moet zo snel draaien dat zelfs de pitten van kiwis, cassisbessen en druiven fijn gemalen worden, want deze bevatten alfa-linoleenzuur. Smakelijk
Bijlage: 11 Kippen houden voor gezonde eieren Eén spiegelei per dag houdt u gezond tot op hoge leeftijd!!! Kippen die voldoende Alfalinoleenzuur (ALA) in hun voeding hebben leggen eieren rijk aan omega-3 vetzuren. Sommige veeartsen raden aan om prijsduiven vlaszaadolie door de granen te mengen, maar je kan beter oliehoudende zaden voederen. Een kip die dagelijks 30 gram hennepzaadeet, zal ongeveer 2,10 gram ALA opnemen. Zelf zal de kip een kleine hoeveelheid daarvan verbruiken, voor omzetting in hormonen en verbranding. Als de kip 40 % verbruikt en 60 % naar de dooier van het ei transporteert, dan bekom je eieren met een hoog omega-3 gehalte. Door de kip Alfalinoleenzuur te voederen kan de verhouding van de omega-3 t.o.v. de omega-6 vetzuren verbeteren van 1/9 naar 1/1. Zulke eieren van 65 gram kunnen tot 1,5 gram omega-3 vetzuren bevatten.
Twee omega-3 eieren eten is voldoende voor onze dagelijkse behoefte aan omega-3 vetzuren. Goed om weten toch, want omega 3-vetzuren gelden een beetje als de 'vitamines voor het hart en de hersenen'. Als het evenwicht tussen Linolzuur en Alfa-linoleenzuur inhuman voeding juist is, ga je minder last hebben van allerhande ontstekingsprocessen.
Bovendien zal de kip een deel van het ALA omzetten in DHA en EPA, waardoor je geen dure visolie in capsules dient te bezigen. De kip fungeert ook als biofilter en verwijderd de dioxine-achtige stoffen die in de zaden zitten gedeeltelijk. Deze eieren zijn ook vitaminerijker dan gewone eieren en bevatten minder cholesterol. Als je weet dat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) omega-3 vetzuren in de voeding minstens 3 gram hoort te zijn, dan weet je dat het bovendien aanbevolen is om tweemaal in de week vette vis te eten. Je kan niet iedere dag een koppel eieren eten.
Hoeveel kippen zal ik houden? Per drie personen kan je best 2 kippen houden en iedere dag die kippen 50 à 60 gram hennepzaden bijvoederen, bovenop hun gewoon rantsoen. Legkippen leggen goed tot ze twee jaar oud zijn daarna zijn ze aan vervanging toe.
Bijlage: 12 Rauwe voeding: vis, vlees. Niet gekookt eten kan als rauw beschouwd worden omdat de eiwitten en enzymen niet zijn gedenatureerd (63°C) en de mineralen complexen niet zijn neergeslagen (68°C) door verhitting. Deze temperatuur is een groot probleem omdat door onze voedingswetgeving verhitting tot 72 à 76°C nog als rauw mag beschouwd worden. Naar mijn mening is verhitting tot 60°C het uiterste maximum om nog als rauwe voeding te kunnen beschouwd worden. Om virussen te doden is gedurende één uur op 60°C houden voldoende, maar bacteriën zijn dan niet vernietigd een dik probleem dus. Rauwe tonijn moet ook altijd ingevroren op -40°C geweest zijn alvorens die gegeten wordt. Alle voeding die je rauw kan eten zou nooit mogen gekookt worden. Als je meer rauwe voeding wil eten moet je langzaam overschakelen van gekookt naar meer rauw.
Oudere mensen kunnen minder rauwe voeding verdragen en gaan dus meer gekookt eten gebruiken en dat zorgt soms voor vitamines en mineralen tekort.
Het aminozuur Lysine is het minst stabiel van alle aminozuren en zal als eerste afgebroken worden, maar bij het koken tot op 100°C worden nog meer aminozuren (tryptofaan) vernietigd. Als één aminozuur wegvalt uit een keten dan kunnen geen eiwitten of enzymen meer samengesteld worden. M.a.w. de biobeschikbaarheid in de voeding wordt dan zodanig laag dat er onvermijdelijk deficiëntie ziekten moeten optreden.
Dus als vis of vlees goed doorbakken of gekookt is, is de beschikbaarheid van de aminozuren zeer laag. Maar ook de beschikbaarheid van de onverzadigde vetzuren verminderd door oxidatie door aanwezigheid van warmte en lucht, en bij te hoge temperaturen (+170°C) worden bovendien nog eens transvetzuren gevormd.
Bijlage: 13 Rauwe groenten en fruit. Sommige groenten als bonen en erwten moeten gekookt worden, om de giftige bestanddelen af te breken. En om de cellulose celwand open te breken om de opneembaarheid te bevorderen. Tijdens het koken worden tot 80% van de wateroplosbare vitamines afgebroken. Vetoplosbare vitamines (ADEK) zijn tegen hogere temperaturen bestand, maar zullen ook oxideren bij lang koken. Maar het ergste is dat de polyfenolen ook antioxidanten genaamd tijdens het koken vlug oxideren en dat is een ramp. Niet alleen de mineralen gaan neerslaan ook zullen de eiwitten en enzymen denatureren, dit alles maakt dat gekookt eten eigenlijk ongeschikt is om op te eten. Het beste is zo veel als kan rauw eten, behalve die groenten waarbij schadelijke stoffen moeten kapot gekookt worden.
Bijlage: 14 Gefermenteerd voedsel. Zuurkool, rolmops of haring en gekaakte haring zijn voedingsproducten die niet verhit zijn en daarom blijven de enzymen en eiwitten (aminozuren), vitamines en ook de mineralen opneembaar. Gefermenteerde dranken zoals yoghurt, kefir en bier zijn niet verhit en daardoor geschikt als voeding of drank.
Bijlage: 15 Selenium en jodium. Dit zijn mineralen die te weinig aanwezig zijn in onze voeding omdat door jarenlange intensieve tuinbouw de grond uitgeput is. Omdat regen mineralenarm is, zijn bedoelde mineralen ook doorgespoeld naar de zee. Zeevis en Brazielnuts zijn rijk aan selenium, jodium kan je vinden in zeevis en zeezout. In Zwitserland zijn de bakkers in de jaren 1990 verplicht om gejodeerd zout te gebruiken om brood te bakken
Bijlage: 16 Zwarte chocolade is Ongezond en Calcium rovend zie rechtsboven bij inhoud blog
Ik ben Jo, woon in Hasselt. Mijn hobby is op internet zoeken naar teksten over voeding en gezondheid. Soms denk ik dat onze voedingsgewoonten nooit meer goed zullen komen.
