Vanmiddag heb ik me heel even in de hemel gewaand. Het mannetje met de bakfiets ook. Hij heeft in de hemel blonde biertjes mogen afleveren en neemt nu wuivend afscheid van zijn twee stoeipoesjes, verleidelijke dametjes met een glooiende boezem en een volle pint in de hand. Wat kan er nóg erger zijn?!... En daarna brengt hij het helse donkere bier naar de duivels in de hel.
Nadat ik een blonde Triporteur besteld had, legde cafébazin Bertie rustig en plechtig 3 bierviltjes voor me neer die in elkaar pasten als een stripverhaal. Ze gaf een deskundige uitleg over wat er gebeurde op de 3 plaatjes. Pas daarna plaatste ze het het hemelse hoppige bier op de viltjes.
Omdat ik het verhaal nog eens graag opnieuw wilde horen vertellen, bestelde ik een tweede 'triporteurke'. Dan kon Bertie haar verhaal nog eens overdoen, maar ze trapte er niet in. Eén keer verteld, is voor altijd onthouden. Gezond principe. Ondertussen zat ik wél te genieten van een tweede triporteurke. Het zonnetje scheen op de twee schaars geklede gevleugelde dametjes, en dat gaf extra aroma en extra smaak aan de 'Triporteur from Heaven'.
|