Gisteren werd er in Brussel een forum gehouden rond 'islamofobie'. Een aantal organisaties namen er aan deel, waaronder het Enar (European Network Against Racism) met Michael Privot die met omhoog geheven vingertje besloot: "Er is dringend nood aan bewustmaking en aanpak van islamofobie".
Het verbod op uitwendige religieuze tekens en op het dragen van sluiers werd zorgwekkend genoemd, en in de media wordt te snel teruggegrepen naar stereotypen als het over moslims gaat. Het onderwijs is te eurocentrisch en moet meer aandacht schenken aan andere religies... Zo, dat was het forum in een notendop.
Op mij kwam het over als een amateuristische poging om nog iets te redden van het imago van de moslims en hun islam. En wat is dan dankbaarder dan niet-moslims aan te vallen op hun onwetendheid, hun onverdraagzaamheid, en hun ongegronde 'angst' voor de islam?
'Islamofobie'! Een taalnieuwigheid die is uitgevonden om de islam te beschermen, om westerlingen te beschuldigen van vijandigheid jegens de islam. En om hen een fobie aan te wrijven waarvan ze zichzelf niet bewust zijn. Een 'fobie', uit de psychiatrische sfeer gehaald en misbruikt om anti-islammers wijs te maken dat ze psychisch gestoord zijn, of dat ze niet goed snik zijn, of dat ze hun hoofd moeten laten nakijken... Ja, dat effect krijg je als je met psychiatrische termen begint te smijten. Islamofobie die kan genezen worden door moslims in ons hart te sluiten en de islam te omhelzen en te knuffelen.
De alleerste keer dat ik het woord 'fobie' hoorde. was in 1980, toen inspecteur Hazelnoot in school een lezing kwam houden over 'Xenofobie'. Nooit van gehoord. Ik kwam uit de lucht en nog van veel verder gevallen. De man was een marionet van de overheid om de onderwijswereld te wijzen op het gevaar van 'angst voor vreemdelingen'. Toen al vond ik dat onze taal geweld aangedaan werd door de kunstmatige inlassing van 'fobie', in onze relatie tot onze nieuwe vreemde medemensen.
Alle merken van fobieën waren me bekend, maar fobieën gelinkt aan vreemde opdringerige indringers, dat was totaal nieuw! Het deed pijn aan mijn oren, dat gekke woord 'fobie', mijn trommelvliezen daverden, het was alsof 'xenofobie' met criminele feiten te maken had. 'Islamofobie', 'Xenofobie'... terwijl oude vertrouwde woorden geschrapt moeten worden?
Lezer, kijk eens naar de angstige dame op de foto, die angst is oprecht, dàt is fobisch! Dat is een irrationele radeloze angst die niet door rede verklaard kan worden, een angst die nergens op gefundeerd kan worden, gepaard gaande met onbeheersbare angstaanvallen en oncontroleerbare paniek.
Lieve heeft helemaal geen schrik van moslims of andere vreemdelingen. Zij kan haar houding tegenover deze etnische rariteiten goed beredeneren en er een gegronde beschrijving van geven. Met haar volle verstand is ze er zich van bewust dat ze géén onberedeneerbare angst heeft, geen fobie dus, maar wél gevoelens van afkeer, van minachting en geringschatting voor de pathologische islam, voor geforceerde multiculturaliteit, voor de prioritaire behandeling van allochtonen in onze samenleving... Mijn hele aversie heeft niéts met onredelijkheid te maken, en dus ook niéts met een fobie in al zijn onredelijkheid!...
|