Met de beschrijving van "oud papier" èn de geur ervan,wist ik al "hoé laat het was" ... ---> dàt speelde nog in mijn gedachten, ook hetgeen U toén beschreef hoé U, op U kniëen aan 't scharren was tussen die vergeelde bladen met hun "speciaal geurtje"...
Toen ontving U ook een reactie vanuit Zeebrugge van een gast die zich ook vaak op de kniëen zette (op de grond, om méér "plaats te hebben" bij het sorteren.
Echter, het jaartal was uit zijn herinneringen gewist, ach ja "SIEN" is/was een dame, en...dié blijven àltijd "even-jong" want... ook wij, mannen, werden ouder: voor iedereen dat blijft leven komt er toch (helaas) ook een jaartje erbij.
Dat "jaartje erbij" is nog het èrgste niet... het zijn àl die ongemakken en "mal-ai's" die erbij komen dat het "carpe diem" moeilijker maken.
Het leven is (zo)als een pijp kaneel, èlk zuigt er eens aan, maar... krijgt niet veel
19-06-2017 om 16:49
geschreven door Victor van Vosselaar
|