Vlaamse Jezuïeten willen in hellegat Molenbeek een heus college bouwen, om iets aan de jeugdwerkloosheid te doen en om jongeren te helpen bij de overgang van onderwijs naar arbeidsmarkt. In het centrum van Molenbeek zal er een Jezuïetencollege komen, met niet alleen het elitaire ASO, maar ook technische en beroepsrichtingen.

Paul Yperman, hoofd van het Jezuïetenonderwijs in Vlaanderen: "We willen iets doen aan de jeugdwerkloosheid. Daarom zullen we ons op de zorgberoepen en op STEM (Science, Technology, Engineering en Mathematics, nvdr) richten. Daar is de vraag op de arbeidsmarkt het grootst."

Het is verwonderlijk dat strenge Jezuïeten die het beste uit elke leerling willen halen, hen willen voorbereiden op hoger onderwijs, en op een leven als sociale kritische burger, mikken op het verguisde Molenbeek.

Maar zij blijven bidden tot de heilige Rita, de patroonheilige van hopeloze gevallen, en hopen dat alles goed komt tegen 2023, wanneer de school geopend wordt. En dat de slechte reputatie van Molenbeekse jongeren dan verdwenen is, zij die zich steeds maar wentelen in hun vreemde thuistaal, hun eigen cultuur en eigen identiteit.

De Molenbeekse jeugd wacht een gouden toekomst als het plan van de Jezuïten lukt. Dan krijgen we in Molenbeek een heleboel gemotiveerde allochtone leerlingen die een succesvolle schoolcarrière en een geslaagd beroepsleven najagen. Geen jeugdwerkloosheid meer in Molenbeek, geen afgestudeerde jongeren zonder diploma, geen ongemotiveerde allochtonen zonder toekomstdromen. Gespuis en geboefte hoeft er niet meer opgekuist te worden. Jonge Molenbekenaars zijn brave mensen geworden. Zij zullen geen tijd meer hebben om rel te schoppen, om te vandaliseren, om politie en gezag aan te vallen, omdat ze voltijds over hun studieboeken gebogen zullen zitten.