Gisterenavond bij het eten een serieus gesprek gehad met Mats (een Deen). Hij was een IT specialist die zijn baan opzegde om het over een andere boeg te gooien, sprak van zelfmoordneigingen.
We hadden afgesproken om morgenvroeg om 7u samen te vertrekken en tot in Malide te gaan. Het heeft gans de nacht geregend en het was deze morgen niets anders. De eerste kilometers waren langs de grote baan maar vanaf Gonzar was het langs modderige wegen en veel op en af. In Ventas de Naron was het lopen in een dichte mist naar het hoogste punt van deze dag 700m, daarna licht dalend naar Palas de Rei, waar we ons laat middagmaal namen en onze kleren lieten drogen. Hat was hopeloos want als we buiten kwamen was het terug aan het regenen.Hier en daar waren er sporen van pelgrims die gevallen waren.in Casanova hebben we andere kousen aangedaan.
We hebben het aantal kilometers licht overschat want het vorderde moeilijk zodat we om 18u aankwamen in Melide. Het was er zeer druk. We overnachten in de kleine albergue o'Alpodor, juist achter de kerk. Denk dat ik na het wassen onmiddellijk ga slapen.
We zijn morgen van plan om naar Pedrouzo te gaan want Mats moet donderdag zijn vliegtuig hebben. Van Truus geen spoor meer. K Heb intussen pelgrims van het eerste uur teruggezien. Hier lopen er al veel te manken, maar het einde is in zicht en dat geeft veel moed.
Gisterenavond nog onverwacht bezoek gekregen van een Hollandse uit Zeeland, Truus. Ze was verkeerd gelopen en daarom zo laat aangekomen.
We zijn samen vertrokken want ze moest ook in Portomarin zijn, in dezelfde albergue. Na 10km eerst pauze genomen in Belante. Ben onderweg veel te weten gekomen van Truus (valt alleen op vrouwen). Daarna via een prachtige natuur door naar Rosas waar we ons middagmaal namen. Via een steile afdaling in Portomarin aangekomen, onderweg is het beginnen regenen.
Vandaag veel pelgrims tegengekomen en aanbeland in laatste 100km. Wandelaars die deze afstand doen ontvangen ook een diploma. Ook de fietsers die 200km moeten doen zijn ook talrijker wat tot veel gevaarlijke situaties lijdt. De albergues worden ook groter. Slaap vandaag in een albergue voor 140pers. Slaapkamer met 60pers (30 slaapbedden). Het wordt een gezellige nacht .
Maar er is een probleem met de rugzak, die is niet ter plaatse. Via Agnes, die goed Spaans spreekt, te weten gekomen dat rugzak afgezet geweest is in albergue Manuel iets verderop. Ben gaan kijken, rugzak gevonden en besloten om daar te blijven slapen, Kamer van 10pers, maar momenteel alleen voor Truus en mij. Laat mijn rugzak nu niet meer opsturen.
Dag lezers, Vandaag aangekomen in Arzua op 39 km van compostella.Vanmorgen vertrokken voor een tocht van 42 km met miezerige regen en heel veel bewolking. (de vooruitzichten voorspellen nu wel beter). De eerste 20km heb ik samen gestapt in het gezelschap van Nico een nederlander uit Twente . hij is zijn Ameriaanse vriend kwijtgespeeld in Portomarin. hebben afgesproken elkaar zondag terug te zien in de mis in compostella.Op de middag stop heb ikmij te goed gedaan aan een portie frieten met spiegelei. zodat ik nu niet zoveel honger had en enkel genoegen genomen heb met een lekker bord soep.
Morgen zal ik proberen van 33km.te stappen tot in Monto Do Gozo , om zondag de laatste 6 km te doen en dan fris en monter aan te komen in Compostella!
Na een onrustige nacht met stormwind op 1300m, dacht dat er elk moment het dak ging afvliegen, ben ik vertrokken om 7u30 in mist, regen en veel wind.
De wegen stonden vol plassen, zodat na enig tijd mijn schoenen al helemaal doorweekt waren. Via enkele kleine dorpjes, steeds in dalende lijn met wind tegen zodat je haast niet vooruit ging. In Castella aangekomen als een verzopen kieken, na een deugddoende koffie weer de regen trotseren, om kort na de middag aan te komen in Sanos, een heel mooi stadje. Even proberen alles te laten drogen. Veel foto's van deze dag heb ik niet, te gevaarlijk voor het fototoestel dat ik moest beschermen tegen de regen.
Daarna 12km naar Sarria in de pletsende regen, verkleumd en net aangekomen in de albergue waar ze problemen hadden met de douches. Die bleken na enige tijd terug te werken zodat ik zeker 20min onder het warm water heb gestaan. Heb alle kleren terug eens kunnen wassen en drogen, was nog eens nodig na 2 dagen. Morgen hoop ik in Portomarin te geraken op minder dan 100km van Compostela. Ik hoor dat Danny er zondag zal zijn. Proficiat. Ik zal er waarschijnlijk donderdag zijn.
Deze morgen vetrokken om 7u30 in Sarria voor de laatste 115km ik was wel verrast dat het nog donker was vanmorgen na een vijftal km begon het te regenen mqar niet getreurd rond 10u was ik aangekomen aan de 100 km paal waar ik samen met een Spa jaard uit Madrid een sevessa gedronken heb hij bood mij een broodje met sardienen aan waarvoor ik toch maar bedankte dit vroege uur dacht nog gaat te zwaar op de maag liggen. De spnjaard bleef overnachten en n Portomarin en ben alleen verder gegaan wat nog heel zwaar was onderweg ook fietsers tegengekomen zoals Herman en de laatstefietser van de groep nog naar boven geduwd kon zelf bijna niet meer maar denk dat het in de natuur van de mens zit, De laatste dagen al 4keer soep van glicia gegeten is een groene soep met veel aardapelen in vermengd,is zeer lekker de hoofdmenus is de latste 2dgen iets anders gisteren 2 spiegeleieren met 3 weense worstjes, vandaag gebakken boterhamworst met sla en geraspte wortelen, moet nu nog 78km gaan voor Compostela zoek er zondag te zijn voor de misviering bij te wonen alsook het wierookvat (butfumero) te zien zwieren zondags heb je meer kans dat te zien als een dag in de week omdt ervoor betaald moet worden en op voorhand moet afcesproken worden, lig hier een n de albergue naast een duitse vrouw die vandaag gevallen is haar gezicht helemaal kapot heeft veel geluk gehd zei ze dat har tanden niet gebroken zijn,dat is ook de camino je moetallert zijn tot de laatste km ls kan hier gebeuren.
groetjes Danny (hoor juist nog zeggen dat ze 4 dagen regen geven zal gezellig zijn)
Gisterenavond Duitse vriendinnen teruggezien, sliepen in dezelfde albergue, het was een gezellige avond.
Om 7u15 vertrokken voor een zware dag. De eerste 9km tot in Vega de Valcarce, waar ik mijn ontbijt nam, verlipen nog zeer vlot. Daarna begon het lichtjes bergop te gaan. Van daar naar Las Ferias waar je paarden kan huren die je naar boven brengen (even aan gedacht maar toch met beide benen op de grond gebleven). Dan was het plezier eraf, steile stukken door een dicht bos brachten ons naar la faba (900m). Daar bijgetankt en verder naar la laguna.
Onderweg kreeg ik het slechte idee om een Spaanse mountainbikester te helpen met haar fiets naar boven te duwen. Kostte veel krachten maar brachten een koffie met taart als bedanking op. Daarna de laatste 3km naar de top waren niet meer zo zwaar. Iets verder kwamen we in Galicia aan. Daarna verder via Hospital de la Condesa waar ik een laat middagmaal nam. Het venijn zat in de staart met nog een zeer korte maar steile klimnaar Alto del Poio (1337km) waar het is beginnen sneeuwen.
Ik zit in een aftandse albergue waar de kippen binnen en buiten lopen. Denk dat ik vanavond het eten maar oversla.
Gisterenavond was er op TV een bericht dat er een meisje is vermist op de Camino rondom Astorga waar ik enkele dagen geleden was.
Na een nacht met weinig slaap (ga nooit op hostal waar veel Spanjaarden zitten, gaan om 21u eten en keren om 0u terug met veel lawaai) ben ik vertrokken om 7u30 om na enkele kilometers Ponferrada te verlaten. Na Columbrianos liepen we zowat in een vallei omgeven door hoge bergtoppen, wandelden we door vele wijnvelden en fruitplantages die waren uitgebloeid. Na een korte stop in Cacabelos door naar Villafranca del Bierzo, een middelgrote stad om naar het einddoel van deze lange dag Barbadelo te gaan.Ik slaap in een privé albergue waar de slaapkamer lijkt alsof het uit een sprookje komt, badkamer met grote regendouche.
Morgen komt er nog een zware dag aan met de beruchte O Cebreira (1330m). We beginnen op 630m en is 12km lang. Ik denk dat ik morgen nog eens gebruik ga maken van rugzaktransport, dit om mijn voet nog wat te sparen.
Terug van weggeweest en ook terug in bezit van GSM (dankzij Spaanse hulp van Bert, collega van Nathalie)
Ondertussen 3 dagen verder in Ponferrada aangekomen waar vorig jaar het wereldkampioenschap wielrennen plaatshad. Zondag was het een heel moeilijke dag met veel steile hellingen maar met een zeer mooie natuur. Via Rabanal del Camino, een zeer authentiek Spaans stadje, naar het idyllische plaatsje Foncebadon op 1440m waar de tijd is blijven stilstaan. Dat is 2km van Cruz de Fierro waar ik de stenen van Alexandra en Axel zal neerleggen.
Maandag vertrokken met mistig weer en temperatuur van 2°. Aan de Cruz de Fierro waar de stenen werden neergelegd, heb ik veel pelgrims met tranen in de ogen zien staan. Verder door was het een zeer gevaarlijke afdaling van 14km met losliggende keien, alsof ze daar waren gesmeten. De natuur was wondermooi met zeer kleurrijke heersters. Dan doorgestapt naar Molinaseca, een stadje waar meer café's en restaurants zijn dan gewone huizen.
Vandaag een rustige dag gehad, 8 km doorgestapt om nog eens goed uit te rusten alvorens de laatste 200km aan te vangen. Morgen hoop ik in Trabadelo te zijn.
Gistetnavond zeer goed gegeten met mijn twee slaapgenoten een nederlander en een amerikaanse dominee, eerst spagettie en daarna gekookte aardappelen met snijbonen, wortelen, erwten en ook nog champions met varkenvlees dat was nog eens lekker.
Deze morgen om 8u vertrokken na een goede 8 km vlak begon de klim naar O Cebreiro goed voor 12 km mijn slaapgenoten haakten na een vijftal km klimmen af omdat ze in La Faba bleven overnachten de nederlander zit met hartritmestoornissen en wilde zijn eigen niet foceren.Om12u30 kwam ik aan in O Cebreira er was nog niet te veel open dus ben ik wat verder gegaan tot in Fonfria waar ik de albergue bezocht, zit nu nog 140 km van Compostela zoek morgen voorbij Sarria te geraken en te overnachten in Barbadelo een herberg met 18 bedden seffens om 19u30 ga ik eten hier in de buurt met een poolse pelgrim die ik onderweg tegenkwam die zijn engels kan ik goed verstaan praat niet zo vlug. Voor de rest is alles ok hier en heb eindelijk nog eens wifi, groetjes en tot morgen
Na vertrek gisteren zei Herman dat ik moest doorstappen, hij zou me wel inhalen. Na een uur en half gewacht te hebben op Herman in Astorga en alle andere pelgrims zag passeren en Herman niet, ben ik dan maar doorgestapt naar El Ganso.
Deze morgen ben ik vroeg opgestaan om 7 km verder in Rabanal del Camino mijn ontbijt te nemen. Daarna ben ik verder gewandeld tot in Foncebadon voor een volgende koffiestop. Omdat het weer goed was, ben ik met enkele Duitse pelgrims op een terras gaan zitten.
Daarna ben ik 2 km verder gestapt tot aan Cruz de Fierro, waar ik de stenen van mijn kleinkinderen heb neergelegd. Ik was daar alleen en heb er een muziekje opgezet van Bram Vermeulen met de titel "De steen". De tranen vloeiden een beetje maar heb me dan sterk gemaakt en ben verder gestapt.
Dacht vandaag te stoppen in Molinaseca, maar het was er siesta en er was ook niet veel open. Dan toch besloten om verder te gaan. Ik ben nog 8 km doorgestapt tot in Ponferrada waar ik straks is goed ga eten. Ik weet daar nog een goede plek van 5 jaar geleden. En daarna goed te gaan slapen.
Morgen hoop ik tot in Trabadelo te stappen. Daar kan ik gaan slapen bij een Nederlandse die getrouwd is met een Spanjaard. (5 jaar geleden toch) Van daar zal ik de beklimming van de O Cebreiro aanvangen. Dat is nog een serieuse beklimming om te doen.
Dag 19 : Viladangos Del Camino - Murias de Rechivaldo 32 km
Na een onrustige nacht vertrokken om 8 uur. Bij de eerste stappen voelde ik al dat het tempo van Danny te snel was. In Hospital de Orbigo een zeer mooi stadje waar we een koffiekoek hadden genomen met spek en ei erin, daarna was de tocht licht bergop zodat we elkaar uit het oog verloren.
Ik moet mijn eigen tempo aanhouden en waarschijnlijk eens een dagje rust nemen wil ik het einde halen.
De weg van vandaag lag ook bezaait met dikke keien wat zeker geen goed deed voor mijn verstuikte voet.
In Santibanes De Valdeigleos na een korte tussenstop was ik getuige van een zeer eigenaardige processie. Op de top van de Puente Medieval stond er een kraampje met allemaal lekkernijen, de man staat er al 5 jaar en alles is gratis. In Astorga een zeer mooie stad heb ik om 14u30 mijn middagmaal genomen, daarna met de laatste inspanning naar het einddoel Murias de Rechivaldo.
Deze avond was het geen spagetti of kip maar eens couscous. Tijdens het eten kreeg ik gezelschap van 2 vrouwen een Engelse en een Amerikaanse.
Na een chaotisch avondmaal de electriciteit viel altijd uit zodat het eten uitliep tot rond 21 uur.
S'morgens hebben we ook nog afscheid genomen van onze duitse vriendinnen uit de eifel ze bleven vandaag overnachten in Leon en wij zijn daar al 25 km voorbij.
Zonder rugzak was het in het begin wat onwennig zodat de eerste 8 km vlug voorbij waren voor Herman, de kathedraal van Leon zijn we vlug voorbij gegaan we hebben alleen de buitenkant gezien binnen moest je 5 euro betalen, zijn dan maar een koffie gaan drinken tot de winkels opengingen om 10 uur Herman wilde een kleine dagrugzak kopen en enkele medicijnen bij de aphotheek..
VOORBIJ leon na het passeren van de industriezone en het vliegveld hebben we ons middagmaal genomen een droge koffiekoek de bazin zei nogthans dat het ene met creme was.
Het was vandaag een koude natte dag en de omgeving was vandaag ook niet van de mooiste, na een laatste tussenstop in San Miguel Del Camino hebben wij ons laatste drankje genomen met heerlijke tapas met zalm ,dan zijn we verder gegaan voor onze laatste 6 km en aan de albergue aangekimen waar Hermn zijn rugzak heeft naartoe gestuurd, hier skapen we voor 5 euro pet persoon en moeten we zelf ons eten bereiden het heeft toch gemaakt iets met witte bonen ze zullen hier vanavond iets meemaken denk ik.
Groeten Danny en Herman tot morgen voor het verdere verslag
Vorige avond kregen we soep met een spiegelei erin. Na de voetbalmatch zijn we met onze Spaanse vriend nog wat blijven nagenieten van de plaatselijke geestrijke dranken. Na een goede nachtrust zijn we vertrokken voor een tocht van 32km. De eerste kilometers gingen nog goed maar hoe verder we gingen hoe moeilijker ik (Herman) het kreeg zodat Danny meer en meer moest wachten. Na 13km in Reliegos aangekomen, het eerste beste barcafé binnengegaan voor ons ontbijt. Danny kreeg koude frieten met spek en een stuk brood en voor Herman een stuk cake. Daarna iets verderop een heel speciaal café binnengegaan, café Elvis bij Torre. Danny kende die nog van zijn vorige camino, alle muren zijn volgeschreven alsook gebruikte T-shirts hangen er omhoog. In Mansilla de las Mulas in een bar-patisserie ons middagmaal genomen en ook een speciale koffiekoek (zie foto). Daarna verder naar ons volgend doel Villarente, waar we de lange rechte stukken met brandende zon tegemoet gingen in de Meseta (kruiswoordraadsel: Spaanse hoogvlakte). Na een laatste pauze verder naar onze slaapplaats voor de nacht in Acabeca waar we onze Duitse vriendinnen weerzagen. We slapen met 4 personen op 1 kamer op 8km van Léon.
Morgen zal ik (Herman) mijn voeten sparen en gebruik maken van rugzaktransport. Hopelijk komt de rugzak aan waar we de volgende nacht slapen 31km verder in Villadangos del paramo.
dag 16: San Nicolas del real camino - El Borge Rameno: 25km
Na een rustige nacht met onze 2 Duitse vriendinnen die oordopjes in hadden zodat ze Danny niet hoorden ronken, besloten we om 8u te vertrekken en ons ontbijt in Sahagun te nemen. Alvorens we daar aankwamen sloeg het noodlot toe. Ik (Herman) ging een foto nemen van de nieuwe provincieplaat die we betraden (Léon) en waagde zich iets te ver, ik verstuikte mijn voet in een greppel. De volgende uren waren een echte ramp, Danny moest alsmaar meer wachten. In Sahagun, waar we ons ontbijt dachten te nemen, was alles dicht en moesten we verder zonder eten. 10 km verder over saaie rechte wegen langs een grote hoofdbaan. In Bercianos del real camino namen we ons ontbijt en middagmaal in één keer. Daarna volgde 8km in de pletsende regen zodat we als 2 verzopen kiekens in onze albergue voor vanavond, uitgebaat door een uitbundige Italiaan, in El Borge Rameno aankwamen. Na een verkwikkende douche op zoek naar een pharmacia, maar die bleek gesloten te zijn tussen 13u en 16u30 wegens siësta. In afwachting gingen we op zoek om iets te drinken in een café uitgebaat door een Bulgaar en een Spanjaard die elkaar ontmoetten in 2013 op de camino en hier een plaatselijk café openden. Na het bezoek aan de apotheek, verband en zalf gekocht, gaan we vanavond eten waar ze de match Real Madrid-Atletico uitzenden. Hopend morgen op een betere dag.
Dag 15: Carrion de los Condes - San Nicolas del real camino: 32km
Gisterenavond lekker gegeten en er een goeie Duvel bijgedronken.
Na een rustige nacht stonden we om 7u op voor een lekker ontbijt. In hostel iets duurder maar meer variatie dan toastbrood met confituur. Na ons vertrek om 8u kwamen we onderweg vele bekenden tegen die reeds op weg waren. Onder wie Joske, de Japanner, waar we nog vlug een foto van namen. De eerste 17km aan het begin van Meseta waren een beetje saai, veel slechte landbouwgrond en veel slechte wegen. Daarna kwamen we onze vriend uit Australië (aboriginal) tegen. Deze mens die niet kan spreken (weten we door een briefje op zijn muts) was reeds vertrokken op 1 maart in Le Puy (Frankrijk). In de legidos, waar Danny over 5j sliep, iets gaan drinken. Geen van beide had honger, dus middagmaal overgeslagen. Dan maar voort naar Terradillos de los Templarios waar we in een albergue de laatste maal bijtankten. Het was ondertussen zeer warm, 26°. Door naar ons einddoel voor deze dag: San Nicolas del real camino. Onderweg nog enkele ondergrondse rotswoningen tegen rotswanden gezien, heel mooi. In de albergue aangekomen, kwamen we terug enkele pelgrims tegen van voorheen. 1 Fransman en 2 Duitse vrouwen slapen deze nacht boven ons. Deze avond voor de vierde maal kip met frieten gegeten, we verlangen terug naar spaghetti.
Dag 14 Bodilla del Camino → Carrion De Los Condes 25km.
Gisterenavond hebben we weer friet met varkenslapjes gegeten dat voor de derde dag op rij, men zou weer naar spaghettie beginnen te verlangen.
Na een rustige nacht met vier op de kamer wij en een fransman en een spanjaard er werd weinig gesnurkt(allez denk ik toch),zijn we zonder ontbijt om 7u30 vertrokken,, een uurtje later waren wij in Fromista waar we ons ontbijt nuttigden;daar hebben we de beste koffie tot nu toe gedronken.
Het tweede gedeelte van onze wandeling was een saaie weg van 18km rechtdoor naast de grote weg, gelukkig is het verkeer in spanje niet zoals in Belgie op die 18km mischien 50auto's gezien.
Bij een tussenstop in Villarmentero De Campos bij een Nederlander liepen er twee loslopende ezels (nee wij waren het niet),daar ontmoeten we enkele oude bekenden een beetje bijgepraat en verder op stap gegaan . In Villacazar de Sirga hebben we gefrituurde inktvis gegeten en ook een drankje genuttigd, vandaag was het een zonnige dag .
Daarna onze laatste 6km ingegaan waren nog maar 10min weg of Herman moest al het struikgewas opzoeken hij denkr van die inktvis,aangekomen in Carrion de los Condos hebben we besloten om een klein hostalletje te nemen,omdat er al vele albergues volzaten,iedereen stopt hier omdat de volgende slaapplaats 17km verderop is.
Morgen zal onze tocht halfweg zijn,we denken morgen 32km te doen.
we willen zeker onze vele volgers op dit blog al bedanken voor de mooie reacties en het schrijven op het gastenboek doe zo voort het geeft toch veel moed Danny en Herman
Wij zijn niet bijgelovig maar dag 13 is als een ramp begonnen en geeindigd.
Vorige nacht plaste een hollander tegen Herman zijn bed zodat al zijn wandelkledij nat was en een geurtje had
Na een karig ontbijt deze morgen moesten wij nog extra bijbetalen voor een koffie in onze albergue we waren ongeveer 1 km van onze route afgeweken gisteren om hier te slapen, het was deze morgen heel mistig en Dimi onze vrouwelijke hospitalero wees ons de weg toen we terug onze gele vertrouwde pijlen zagen staan volgden we die zoals gewoonlijk,wat bleek het waren oude pijlen die niet meer gebruikt werden, zo kwamen we na een 10tal km terug op onze startplaats uit.De moed zonk ons in onze schoenen en omdat we zoveel vuile was hadden besloten we rustig verder te gaan en uit te zien naar een albergue met wasmachien en droogkast.Zo kwamen we om 12u deze namiddag aan in Bordilla del Camino en we susten ons het is vandaag zondag we zullen eens uitrusten.
Voor 22,5euro per pp slapen we hier met avond eten wasmachien en droogkast.
Hopend op betere dagen de volgende keren (zeker niet meer met die nederlander die s'nachts ook nog alle bedden afging denk op zoek naar geld ) Hij werd deze morgen erover aan gesproken door een duits koppel en zei versteld dat hij altijd slaapwandeld
.
