De bezienswaardigheden: te veel om op te noemen. Een voorbeeld: (voor wie aan de waterval van Coo gewoon is). Iemand reed in colonne met ons mee, maar stond erop elke waterval te fotograferen. Vier uur én twaalf watervallen later heeft hij er de brui aan gegeven. Aan de rechterzijde van deze weg kun je nog de houtvlotten zien die over de rivier naar de haven worden getransporteerd, je kunt niet voor alles stoppen! Stavkirke: er zijn er ongelooflijk grote, de bouwwijze in acht genomen, bij: Kongsberg! De weg van Bø (mooi hotel en een in prachtig gesteente uitgesneden rivier), naar Nottodden (Kongsberg) moet je absoluut nemen; eeuwig zingen de bossen is er niets bij! Er staat een verkeerslicht op deze weg; respecteer dat, ook als het wat lang duurt; de kruisende weg is de landingsstrook van passagiersvliegtuigen! Let op de overdekte galerij rondom de kerk; voor de ski’s en de zware overkledij in de winter!

De Fjorden: het Lysefjord maakte wel de diepste indruk; er is ook de rots de “Prekestølen”: het beklimmen is een must! (Neem eten en drinken mee! Het is een dagtaak!) Dit is in de omgeving Stavanger; je hebt er ook Dirdal met het meest gefotografeerde fjord. Hier moet je absoluut de trein nemen; als je boven bent, neem je de trein terug: boven is absoluut niets te zien, maar neem van mij aan dat de reis de moeite is. Soms zie je je eigen trein driemaal; kurkentrekkereffect! De waterval is = Coo*1000!

Boven Bergen vind je het Sognfjord; voor de liefhebbers van Fruit, Paling en gletjerbeklimming. Van de gletsjer geen klein gedacht hebben; het is de grootste van Europa! (1400 km²). Verderop in het Noorden vinden we de Saltstraumen bij Bodö; ongelooflijk watergeweld. (De beroemde draaikolk van Jules Verne).

Hier past een kleine anekdote: om deze vloed eens van een andere zijde te zien: namen wij de bus, vanuit de stad. Beleefd zoals we zijn stonden wij ons plaats af aan de vele oudere dames die met inkopen naar huis keerden. Tenslotte stonden wij recht op het platform achteraan. De chauffeur kwam ons echter zeggen dat dit niet ging: staande mocht niet. In één adem voegde hij er echter aan toe dat men voor ons een extra bus zou laten meerijden. Een 40 km verder was er terug plaats en wij vervolgden de reis. De extra bus keerde terug. Tenslotte staken we het Fjord over met een overzetboot. Enkele km verderop stopte de bus; de chauffeur sloot af en verdween! De bus ging NIET terug! We hebben de nacht dan maar doorgebracht in een prachtige weide. Gelukkig was het weer perfect.

De lucht kan er ook ongelooflijk helder zijn; staande ter hoogte van het vliegveld volgde ik met de ogen een bootje ter grootte van een reddingssloep, het voer een haven binnen. Volgens de kaart was het een afstand van 20 km! Toen we daarna landen op Zaventem; dacht ik dat er iets met mijn ogen mis was!