Een jongeman was eens verliefd op een jonge vrouw, die echter een afkeer van hem had en niet met hem te maken wilde hebben. Hij probeerde op alle mogelijke manieren haar gunsten te winnen, maar had geen succes. Ten slotte raakte hij helemaal ontmoedigd en toen hij haar niet uit zijn hoofd kon zetten werd hij ziek. Mol hoorde over het ongeluk van deze jongeman en ging hem opzoeken.

Mol vroeg de jongeman hem het hele verhaal te vertellen. Toen hij klaar was zei Mol: ik kan je helpen, ik kan een hele sterke liefdesmedicijn maken, die zelfs nog beter helpt dan de zogenaamde liefdesmedicijnen van jullie medicijnmannen. Ze zal je niet alleen aardig vinden, maar ze zal uit eigen vrije wil naar je toe komen en wel direct. De jongeman smeekte Mol dit te doen. Dus groef Mol zich die nacht ondergronds naar de plaats waar het meisje in bed lag te slapen en nam haar hart weg. In liefdesmedicijnen worden altijd harten gebruikt. Hij kwam met haar hart terug en gaf het aan de moedeloze aanbidder. Deze was zo wanhopig en in tranen dat hij niet eens zag wat hij in zijn handen had. Hier zei Mol. Slik dit door en dan zal ze zich zo tot je aangetrokken voelen dat ze wel moet komen. De man slikte het hart door.

Toen het meisje wakker werd moest ze direct aan de jongeman denken. Ze voelde een vreemd verlangen om bij hem te zijn, om direct naar hem toe te gaan. Ze begreep het niet, want ze had altijd echt een hekel aan hem gehad. Het gevoel werd echter zo sterk dat ze zich gedwongen voelde de jongeman te gaan zoeken en hem te vertellen dat ze van hem hield en zijn vrouw wilde zijn. Dit deed ze en spoedig daarna waren ze getrouwd.

Alle medicijnmannen, mijlenver in de omtrek die hoorden over deze liefdesmedicijn waren verrast en vroegen zich af hoe het gebeurd was. Toen ze erachter kwamen dat het, het werk was van de Mol, die ze altijd te onbetekenend gevonden hadden en te krachteloos om op te merken, werden ze onmiddellijk jaloers en dreigden hem te doden. Hierdoor komt het dat tot op de dag van vandaag Mol zich onder de grond verstopt en niet naar boven durft te komen.