.

Lieve God,

ik ben ter dood veroordeeld

en ik weet niet waarom

ik je nog 'lieve' God noem.

Toen de dokter het me

vertelde was ik zo wanhopig

dat ik vast meende

dat je niet bestond,

dat ik m'n hele leven

had geloofd in een schim,

in een sprookje

dat erg grimmig eindigt.

En daarna kwam

de angst aanzetten,

als een loeiende orkaan

en hij rukte de allerlaatste

vlaggetjes van mijn

zelfzekerheid af.

En toen ik de bittere adem

van de dood had geroken,

toen viel ik in het niets.

Daar waar

geen gevoelens meer zijn.

Alleen nog een alles

overheersend verlangen

dat het uit zou zijn

gedaan, meteen.

Maar het was niet gedaan.

Ik werd gegrepen

door een nieuwe golf

van angst

en wanhoop tegelijk,

alles vanbinnen in mij

schreeuwde het uit.

En heb ik het me verbeeld

of was het realiteit,

ik weet het niet:

dwars door mijn uiterste

eenzaamheid heen

heeft iets me aangeraakt.

Iets van de overkant,

die nog steeds mist en nacht

en nevel is, maar iets

van troost, en balsem

op mijn schor geschreeuwde

innerlijke stem.

En ik dacht: ben jij dat,

lieve God ? Ik riep: ben jij dit

echt? Ik schreeuwde:

antwoord als jij dit bent,

antwoord, wrede God?

Niemand antwoordde direct.

Maar nu ik hier lig

en het leven me vezel

voor vezel verlaat,

klopt iets in mijn bloed

als een rustgevende klok

in een gezellige woonkamer.

Nu weet ik

dat ik thuis zal komen.

Voorgoed.

Auteur onbekend.

.

.

ik voel

ik kan het woord niet meer horen
ik wil het woord niet meer schrijven
ik wil het zelfs niet meer lezen
want ik voel

ik heb een dak boven mijn hoofd
een bed om in te slapen
lekker zelfs
ik ken liefde en heb het herkend
maar ik voel

ik weet wat mij gelukkig maakt
en zelfs wat niet
ik weet nog veel meer
maar ik doe het teniet
omdat ik voel

ik laat mij niet kennen
zo doorzichtig als ik adem
ben ik bang
te laten zien
doordat ik voel

ach
laat ze maar gissen
ze mogen zich vergissen
ze mogen zich vergapen
aan mijn gevoel

enkel omdat ik voel

.

                                                                                Auteur onbekend
                                                                                     

.

 Hoe slim is je rechtervoet ?

 Dit is een leuk geintje dat je hersens kraakt. Je zult het zeker 50 keer of meer proberen,maar je zult zien dat je je rechtervoet niet te slim af kunt zijn.

1.Als je achter je bureau zit of aan tafel, til je rechtervoet op van de vloer en draai rondjes naar rechts (met de klok mee)

2. Blijf draaien en teken nu met je rechterhand  een “6”in de lucht.

 Je voet draait nu in de andere richting.

 Zie je !!! En er is niets wat je daar aan kunt doen !

Zeven Minuten


De oude man verloor
zijn lichaam
zijn geest
zijn Zijn

en zocht naar licht
uit angst voor de val
naar nul
zijn nul

Hij verloochende zijn Geweten
als alternatief
voor het Niets
en bezocht de dame
tegen betaling
voor bewezen diensten
achter het raam

Zeven minuten jong
waarna weer gewoon oud
nee, ouder
en leger

De oude man
kuste de foto van zijn vrouw
en huilde
hoopvol
op weg naar haar

Auteur Ed Klein Goldewijk

De flirt

Achter een wand
van verlangen
laat de flirt
het voelen
onzichtbaar trillen

Lichte nevel
vertroebelt de ratio
en streelt
het ego van de
heimelijke lust

in een
zwevende dialoog
tussen hoop
en onbegrensd
willen

tot
weerspiegeling
van de grens
het geestesvuur
in stilte blust


    Auteur Ed Klein Goldewijk

De Menukaart

Eens zag ik op een menukaart..
De vriendschapstaart
Ik dacht aan jou en mij..
Ik voegde er 100 gram pure vriendschap bij.
100 gram respect,
en wel duizenden grammen plezier en geluk..
Ik begon te werken,
Wat had ik het druk.
Alle ingrediënten bij elkaar,
De taart was een mooi gebaar..
Na hard werken was de taart volledig gelukt.
Ons vriendschap had alles vervult.
Toen ik later ging kijken…
Zag ik niks meer,
Alles was weg
Ik kon de fout niet meer ontwijken.
Het was geen gewone taart.
Het was een ijstaart..
1 grote fout in het leven,
en mijn vriendin kon het me niet meer vergeven…