. .
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />BIJNA TWAALF
Een jongen volgens zijn vader
Zijn moeder maakt zijn brood nog klaar
Dat is fijn maar niet echt nodig
Hij is al zoveel verder dan zij denken
Je vrienden zijn je vrienden niet
Op school zijn het de meisjes
Die je vrienden tot vreemden maken
En ook op straat en op het plein
De wereld zo groot
Wordt groter met de dag
Minder simpel met het uur
De lessen zwaar en geen leraar
Die het je precies vertellen kan
Je vindt geen troost meer op de plekken
Waar troost vroeger voor het grijpen lag
Bij de beren bij de brandweer
In de bak met chips voor de televisie
Het is zwaar vandaag de dag elf jaar te zijn
Geef de kat een schop
Gooi je speelgoed uit het raam
Zet een pet scheef op je kop
En brul fonetisch mee met eminem
En kijk niet om je kijkt vooruit
Vooruitzien hoort bij groter worden
Achter je die kleffe kindertijd
Je bent al zoveel ouder
Niemand meer die jou begrijpt
In hun lied weerklonk de liefde
Nu ben je groot je kleine broertje
Draait nu jouw cds
Die soms het vuur nog op doen laaien
Uit een tijd die voorgoed voorbij is
Behalve af en toe als niemand kijkt
Dan is het zwaar vandaag de dag elf jaar te zijn
|
.
.
