Ik ben Luc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam papa van Bavo.
Ik ben een man en woon in Antwerpen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 16/05/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: TV kijken, reizen met mobilhome, kruiswoordraadsels.
wat ben ik toch een mooie jongen !
op wandeling in Lilloo
Dit is Mieke Mieke heeft o.a. CVS Klik op haar foto om haar zeer mooie blog te bewonderen !
Hoi vriendjes, Hier is jullie dagelijke vriend Bavo weer. Nadat ik gisteren goed uitgeslapen was, had ik het weer erg druk. .. zo druk dat ik op een bepaald moment pardoes bovenop de keukentafel gesprongen ben om te kijken of er niets te pikken viel, want zoals jullie weten heb ik vorige week 2 dikke stukken taart van de keukentafel gepikt. Ha zo doe jij dat zei papa toen hij mij betrapte, waarvan ik zo schrok dat ik wild terug van de tafel sprong. Het was ook mijn beste dag niet want zoals jullie wel weten had ik de dag tevoren weer allerlei dingen en papierkens opgefret, zodat ik, na mijn dagelijkse wandeling, ineens , en dan nog wel op het tapijt in de hall, een flink hoopje kaka heb neergelegd. Hond, hond, hond, wat was ik beschaamd... Ja zei de mama, het is nie te verschieten, hij heeft weer vanalles opgegeten dat niet mocht. Papa was niet boos en zei : hij heeft het misschien een beetje in zijn darmen , ik zal het wel opkuisen.
Maar 'snamiddags was het plezierig dan ben ik met mama en papa naar een GROTE dierenwinkel geweest: jongens wat daar allemaal te vinden was. De mama heeft eten en koekjes gekocht en al iets voor mijn kerst denk ik, want ze deed heel geheimzinnig tegen de papa en moffelde rap iets weg in haar boodschappenmand. ..
Maar gisterenavond was het weer andere koek: was die kleine daar toch weer zeker. Ja zei mama Kobeke komt zijn Sinterklaas halen. Die kleine kreeg daar 2 grote dozen met speelgoed en manderijntjes... maar voor mij? niks ! Zou diene Sinterklaas dat nu weten dat ik in huis gekakt had ....
Dikke hondeknuffels van jullie vriend Bavo
PS: oh ja dat was ik vergeten : in de dierenwinkel had ik een piepkerstman gekregen maar zo'n dingen zijn eigenlijk niks sterk want na nog maar 2 uren intens kauwen was hij al kapot... spijtig.... .
Mama had het de laatste dagen zo druk dat ze vergeten was de computer op te zetten en zo heb ik nog altijd niets kunnen vertellen. Maar hier ben ik dan weer terug: deze morgen was ik weeral vroeg wakker, om half vijf al, ik had weer die vervelende droom over poezen die mij achternazaten zodat ik half slapend nog, pardoes op het grote bed sprong. Mama was natuurlijk dadelijk wakker en zei: naar je mand Bavo en vlug. Maar daar had ik weinig zin in totdat ze weer begon met: mama neemt doos! zoals jullie uit mijn vorige ervaringen hebben gelezen, weten jullie nu wel wat ik bedoel. Ik haat het woord doos en dit was dan ook genoeg om van het bed terug in mijn mand te kruipen waar ik braaf gebleven ben tot 7 u want dan vond ik dat het absoluut terug tijd was om weer op het bed te springen en iedereen vlug wakker te maken. Mama zegt dan altijd: gij zijt precies "va Stan". Va Stan was een of andere grootvader die 's morgens iederen uit zijn bed joeg en als iedereen wakker was, er terug in kroop.. Dat doe ik ook, nadat iedereen uit zijn bed is en ik mijn ochtendwandeling gedaan heb en mijn nodige stukjes vlees heb gegeten, krijg ik terug een geweldige vaak en kruip ergens in een hoekje, tot ik weer zin heb om te spelen.
Spijtig genoeg heb ik gisteren overdag weinig kunnen maffen, want die kleine was er weer: Kobeke (is de kleinzoon van de papa en is 2.5 jaar oud). een héél braaf ventje, volgens mama en papa maar ik zie diene kleine niet zo goed zitten: hij speelt met heel interessante dingen, zoals blokjes, piepende en krijsende auto's, boekskes en als ik dan wil meespelen moet ik alles teruggeven want dan is het weeral van: Bavo af dat is van Kobeke.. en dan ben ik wel verdrietig. Maar wanneer hij 's avonds weg is, ben ik dolgelukkig: ik heb gisterenavond wel 10x rond de tafel gehold en de kussens weggenomen en papierkens uit de papiermand ge- pikt en opgefret. Zo dat ik terug de nodige aandacht kreeg en mama zei: zotten hond, ge zijt weeral blij dat ons Kobeke weg is hé? Pasop ik zie die kleine wel graag en hij m:ij ook maar ik vind het maar niks dat ik niet met zijn speelgoed mag spelen terwijl hij tussendoor wel met MIJN been komt aandraven. Maar ja, het is ook nog maar een klein manneke hé en ik ben van 2 december AL 10 maanden !
Oei, ik hoor dat de tassen worden klaargezet voor het vieruurtje. Moet ik vlug bij zijn... Tot morgen Dikke knuffelpoten Bavo
Lieve vriendjes, Weer een nieuwe dag, vandaag reeds 1 december, en morgen ben ik 10 maan- den oud. Dan ben ik reeds 5 maanden in mijn nieuwe tehuis ! Zoals beloofd ga ik jullie nu eens vertellen wanneer ik helemaal alleen thuis ge- bleven ben:
Ik was 7 maanden en mama wou toch wel eens samen met de papa enkele bood- schappen doen waar helaas geen hondjes binnenmochten (tot die tijd was ik altijd mee geweest) Zo gezegd zo gedaan: mijn mand werd van de slaapkamer naar den bureau gebracht en al de nodige dingen die voor mij zo interessant waren en nog altijd zijn, werden netjes opge- borgen of weggezet. Ziezo zei mama en nu moet jij een brave jongen zijn. Na nog een koekje, waren ze weg. Hond, hond, hond toch! wat was ik verdrietig, helemaal alleen ... stel je voor en zonder iets waarop ik eens duchtig mijn verdriet, dat algauw omsloeg in een soort van hondewoede, kon op uitleven. Wat moest ik doen? Haha ik had het ge- vonden: de deur. Duchtig begon ik aan de zijkant van de deur en ja ik had geluk: met mijn pootjes kon ik stukjes hout van de deur afhalen en die lekker kapotbijten, ook vond ik het niet meer dan normaal om mijn frustatie nog meer te uiten, dan een lekkere grote plas te pissen, voila dat zou hun wel leren om mij alleen te laten ! Toen mama en papa een 2tal uurtjes later binnenkwamen was de schade gebeurd. Mama zei : ja nu kan hij niet meer gestraft worden want dat is nu te laat en de schade is toch gebeurt.
De volgende keer toen ik alleen moest thuisblijven vond de mama een goed al- ternatief (die dacht ook dat ze slim was op dat moment!) weet je, zei ze tegen de papa ik ga die deur een beetje met bruine zeep insmeren, als Bavo dat dan ruikt gaat hij wel van de deur afblijven. Dit belette mij echter niet om zoals de vorige keer lekker met mijn poten de deur te bepotelen en te likken. De vloer stond dan ook vol met zeeppootjes: das niks zei mama toen ze thuiskwamen, hoef ik alleen maar water te gebruiken want de zeep is er al !! Mama was toch wel eventjes bang dat ik blaaskens zou kakken maar zuchtte opge- lucht toen ik s'anderendaags een even flinke en dikke worst neerlegde zoals voorheen.
Nu heb ik een hondenbench en als mama en papa eens weggaan, ga ik in mijn hon- denbench maar gelukkig gebeurt dit niet zo dikwijls. Morgen verder nieuws Dikke knuffelpoten van jullie vriend Bavo .
Gisteren vertelde ik jullie dat er bezoek kwam en dat de mama 3 taarten had mee- gebracht. Toen de vriendinnen van mama er waren was ik héél braaf en kreeg ik weeral te horen dat ik zo'n mooie hond was! Dit alles streelt natuurlijk geweldig mijn ego zodanig dat ik een beetje overmoedig wordt en mezelf een hele piet vind en kijk dan wat er gebeurt: na eerst met de twee lieve madammen, mama en papa een stukje taart te hebben gegeten was het tijd voor mijn dagelijkse parkwandeling. Toen ik terug thuis kwam zagen mijn poten en mijn buik zo zwart als kak en moest ik onmiddellijk in bad. De twee lieve madammen waren er nog altijd en mama had de rest van de taarten op de keukentafel gezet. De conversatie in het salon werd druk voortgezet en onder de nietsvermoedende 8 paar ogen, trok ik mij stilletjes terug naar de keuken waar de rest van het lekkers zo maar op de keukentafel op mij te wachten stond. Mmmmm....aniù lekker. Demonstratief kwam ik met het karton van onder de taart terug naar binnen, waarop mama zei: deugniet waar hebt ge dat nu weer vandaan, niets vermoedend dat de daarop gelegen taart al lang in mijn maag verdwenen was. Toen de bezoekers wegwaren en mama opruimde, zei ze tegen papa: heb jij de rest van de taart weggezegd? die daarop nee schudde met zijn hoofd en naar de grond wees waar er duidelijk nog taartsporenpoten stonden. Ja, wat kon mama nu nog zeggen... enkel maar: jongen, jongen toch wat moet ik met je aanvangen, nu krijg jij vanavond geen etenspot meer! Vond ik echt niet zo erg, want de taart had mij bijzonder goed gesmaakt véél beter dan mijn crockjes met vlees. Ik heb dan ook de rest van de avond lekker nagenoten van de lange parkwan- deling en de stukken taart en met mijn poten in de lucht heb ik gemaft dat het een lust was...... dromend van nog véél meer taart
Tot morgen dikke poten ook voor mijn blog vriend Taibo
Hello collegaatjes Ik heb vanmorgen weer eens flink den deugniet uitgehangen. Normaal wou ik jullie vertellen over de eerste maal dat ik alleen thuis was maar dat zal ik dan maar morgen doen, want vandaag staat mijn hondenkop er niet zo naar. Ik ben nu wel een beetje verdrietig want ik ben wel een beetje stout geweest: terwijl mama boodschappen was gaan doen en ik lekker met papa alleen was (papa is veel minder streng dan mama) ben ik weer eens lekker op het grote bed gekropen en heb mama's kleine houten beeldje van oostenrijk dat ze al jaren heeft, van het kastje ge- nomen. Het begon met lekker snuffelen, likken en dat vond ik zo zalig dat ik er maar direkt enkele stukken heb uitgebeten... met alle gevolgen natuurlijk. Toen mama thuis kwam heeft de papa het hele verhaal verteld maar ze was eigenlijk niet boos. Ze zei dat wanneer papa in bad ging hij de deur van de slaapkamer moest toedoen, wat die natuurlijk weeral vergeten was (of weeral eens niet geluisterd had naar mama maar zoals ik jullie al verteld heb, luistert de papa altijd maar met een half oor naar de mama. Wat ze daar nu weeral meer bedoeld met dat half oor dat versta ik ook niet... maar ze zei dat het dus eigenlijk papa zijn schuld was en streelde over mijn koppie. Wat ze wel tegen me zei: dat is niet flink jongen en daarom krijg je maar een half snoepje (als mama boodschappen doet en ze komt terug krijg ik altijd een grote hondekoek) Spijtig wat ze had ook juist koekjes meegebracht om in mijn bal te steken waar ik dan lekker mee kan spelen en de koekjes vallen er dan uit. Die zijn dan voor later zei ze, terwijl ze de koekjes in de kast stopte. Had ik weeral brute pech, maar.... ze heeft ook 3 taarten meegebracht want deze namiddag komt er bezoek en ik ben zeker dat ik dan wel een stukje taart krijg! hihi zo komt toch nog alles goed. Tot morgen dikke poten
Hier ben ik dan weer. Ja gisteren heb ik niets kunnen schrijven want de mama had zelf de computer nodig want ze moest daar allerlei dingen in opschrijven en uitproberen weet ik veel.. Toen ik dan ook vroeg om naar mijn vriendjes te schrijven, zei ze: nee jongen vandaag niet, nu is het de mama haar beurt. Maar vandaag ben ik terug op post. Ik ben gisteren naar het groot park geweest met mama, papa, Saskia (is de dochter van papa )en ons Kobeke die 2,5 jaar is. Die kleine ziet mij gaarne en roept altijd Bavoke, Bavoke maar dat graagzien is wel wederzijds, alhoewel dat moet ik eerlijk bekennen ik soms wel een beetje jaloers ben, want ik ben toch ook nog klein... Ik heb dan weer geravot in 't park en achteraf zijn we pannekoeken gaan eten, lekker lekker want ik krijg natuurlijk ook altijd een stukje.
Deze morgen was ik weer erg uitgelaten en heb ik wel tweemaal vanuit de zetel over de salontafel gelopen wat door de papa een luid geroep uitlokte. Pft vind ik wel flauw ik wou enkel maar eens kijken welk boekje ik het liefst zou nemen om op te knabbelen. Ik hou erg veel van het TV bladje, dat is niet zo groot en daar kan ik lekker stukjes afbijten en kapottrekken. Wat ik ook zalig vind zijn de salonkussens,jongens wat zijn die zacht en lekker om te knuffelen,te likken en omhoog te gooien;
Oh mama roept, ik met geborsteld worden... krijg ik achteraf altijd een lekker honden- koekje. Tot morgen lieve vriendjes, dan vertel ik jullie over mijn eerste maal dat ik helemaal thuis bleef.
Ik ben Anny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mama van Bavo.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1937 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: woninginrichting, quilten, lezen, TV kijken, sudoku, etc..
Ik ben Luc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam papa van Bavo.
Hoi vriendjes,
Lieve vriendjes,
Ik aan de computer
Lieve vriendjes,
Ik ben Anny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mama van Bavo.
