POEZIE MET ZN DRIEEN
LI PO.
Ik neem een fles wijn en ga die opdrinken Te midden van de bloemen.
Wij zijn altijd met ons drieën -
Als ik mijn schaduw en mijn vriend,
De glanzende maan, meetel.
Gelukkig weet de maan niets af van drinken
En heeft mijn schaduw nooit dorst.
Als ik zing luistert de maan in stilte naar me.
Als ik dans, danst mijn schaduw met me mee.
Als het feest afgelopen is,
Moeten de gasten vertrekken;
Die weemoed ken ik niet;
Als ik naar huis ga,
Gaat de maan met me mee
En mijn schaduw volgt mij op de voet.
Poëzie is moeilijk uit het Chinees te vertalen. Er zijn veel regels voor het dichten, zowel als voor de afzonderlijke dichtregels. Bovendien zijn alle woorden mono syllabisch waardoor er geen metrum is in gedichten. Zo vormen de éénlettergrepige woorden bloem, midden, één, fles en wijn de beginregel van Li Pos gedicht. Li Po is de dichter van de heldhaftige verzaking aan het leven wat erop neerkwam dat hij adviseerde om het verstandige en op een volledige manier te leven. Heldhaftige verzaking aan het leven is op zich al een doordenkertje. De (schijnbare) eenvoud van dit gedicht bergt op een ietwat schijnbaar onnozel kinderlijke manier vele complexe Taoïstische principes en symbolen zoals schaduw, maan, de beker, de gasten, huis, drieën, bloemen, dansen, bewust zijn
enz. Zonder kennis van het complexe Taoïstische wereldbeeld zal de betekenis van dit gedicht de lezer vrijwel zeker ontgaan. En toch, Po weet het zo eenvoudig te zeggen
eenvoud is een Taoïstische stelregel.
