Was vandaag een drukke dag,

eerst naar de huisdokter want ik werd er verwacht.

Terug afname van bloed voor de zoveelste keer,

heb diabetes maar valt wel nog mee.

Nee, zit niet in de familie zoals ze durven beweren,

zeggen de specialisten maar is niet zo er zijn andere dingen die er een rol in spelen.

Zoontje was mee gegaan zijn mama is alles in zijn bestaan,

zo kwam hij ook nog eens buiten dit kan hij wel aan. Daarna eens gaan shoppen effe het hoofd leeg maken,

dit doet hem goed merk je aan zijn gezicht en aan zijn lach.Zo was de voormiddag terug leuk zoals verwacht.

05-04-2017 om 17:47 geschreven door Yolo

Elk jaar steeds nog  onderzoeken heeft hij nog één grote wens,

dat ik zeker wil dat dit in vervulling zal gaan.

Ik hoop dat zijn grote wens ooit zal uit komen,

mischien blijft het bij dromen.

Nee, er moet eens dringend werk van gemaakt worden,

wil hem dit nog geven met gans mijn hart.

Dat mijn leven terug kan verder gaan,

in alle rust van ons bestaan.

Moest er met hem iets ergs gebeuren mag er niet aan denken,

dit wil ik hem nog schenken.

Wil hem zien lachen wil hem gelukkig zien

elke dag, van ons bestaan.

We gaan zeker een tot twee maal in de week op pad,

op ons gemak, is voor hem niet gemakkelijk te stappen, stap per stap.

Daarmee iets vinden heel kort bij winkels,

Dat hij zijn plan kan trekken dan voelen wij ons ook ok.

Ik weet is niet gemakkelijk voor hem,

om buiten te komen, wetende dat de mensen u steeds begapen

zeg ik laat ze kijken dat zijn hun zaken.

Is niet gemakkelijk iets te vinden wij zetten door ,

geven de moed niet op wij gaan ervoor

04-04-2017 om 16:43 geschreven door Yolo

04-04-2017 om 10:36 geschreven door Yolo

03-04-2017 om 16:23 geschreven door Yolo

Het is nu  juist vier jaar geleden,

dat mijn jongste zoon was opgenomen in uz Gent.

Op een leeftijd van 26 jaar een jaar dat we nooit kunnen vergeten,

Heeft ons te hard aangegrepen.

Heeft er zeven maand verbleven van ziekenhuis naar revalidatie,

Wij gingen  elke dag heen wou geen dag overslaan,

Was meer dan een uur rijden dit hadden we er voor over wij waren er van aangedaan.

Het geen hij mee gemaakt heeft zijn geen woorden voor.

dat dit hem moest overkomen dit heeft hij echt niet verdiend.

Is een lieve jongen met een zacht karakter dit moest hem overkomen waarom hij en een ander niet.

Zekerheid willen ze niet geven ,

is gewoon pech zei de specialist daar moet je mee leven.

Nu nog zes jaar wachten en duimen maar.

Overwin je angsten spreek over je zorgen,

al lijkt het heel zwaar, het wordt altijd morgen.

Wij steunen elkander reken nooit op een ander

samen kunnen we het wel aan.

03-04-2017 om 12:27 geschreven door Yolo

De jaren gaan voorbij kinderen worden groter,

willen hun eigen weg gaan.

Is normaal in leven laat ze los,

laat ze proeven van het leven.

Het doet wel pijn maar je leert er mee leven.

Vooral zijn broer was er wel even tegen.

Stond daar nu ook alleen want ze waren twee handen op een buik,

moest nu ook aanvaarden al schreeuwde hij het luid wil mijn broer niet kwijt.

Begreep het wel dat dit kwam aan te komen had een vriendin wou samen wonen,

van leeftijd was hij een paar jaartjes jonger,

ooit komt de dag dat hij er ook klaar voor zal zijn.

Mijn hand is er steeds voor jou,

je leerde eraan lopen,

Mijn deur staat altijd voor je open,

En als er tranen komen door zorgen of door pijn,

zullen wij steeds voor jou er nog zijn.

02-04-2017 om 11:41 geschreven door Yolo

01-04-2017 om 22:48 geschreven door Yolo

Je was ook een jongen die niet graag alleen was,

toen kwam het woord eraan te pas.

Ik wil er een broertje of zusje bij

kan ik eindelijk zeggen ben niet meer alleen thuis.

Na negen maanden van  ongeduld was het zover,

Iedereen moest het weten

heb een broertje om nooit te vergeten.

Hij was zo lief hij was zo klein,

zo een schattig kindje oh zo fijn.

Nu is ons gezinnetje compleet,

mooier kan het  niet zijn.

Wij zijn nu met vier,

hier in  huis is er veel lawaai maar ook  plezier.

01-04-2017 om 21:55 geschreven door Yolo

Bij mij moest het leven verder gaan,

ik wou niet blijven stil staan.

Ik wou er een kindje bij,

waar ik zo goed zou voor zorgen

van s'avonds laat tot in de morgen

Het werd een zoontje een echt wonder,

jij bent dat nog steeds.

Je bent opgegroeid tot een fijne vent

met een opgewekt karakter .

Wij zijn trots op jou hebt het in het

leven ver gebracht.

Je was een goede leerling in de klas

daarom heb je mooi beroep dat bij je past.

01-04-2017 om 21:53 geschreven door Yolo

Op de leeftijd van 22 jaar heb ik de mooiste dag mee gemaakt,

was op  een mooie zomerdag l september toen dit gebeurde.

Zullen we trouwen in een tent

zonder hapjes zonder band.

Nee we zullen trouwen in de kerk

met heel veel werk.

Zolang we maar samen zijn,

zolang we maar gelukkig waren.

en laat ons hopen dit voor lange jaren.

Was een onvergetelijk dag,

het feest was tot in de puntjes verzorgd

alles erop en eraan met een lach en een traan,

Met veel vrienden en familie om ons heen.

De jaren zijn voorbij gevlogen,

samen gelukkig nog altijd.

dat wij dit beleven mochten

stemt ons tot een grote dankbaarheid

31-03-2017 om 14:14 geschreven door Yolo

Op zestienjarige leeftijd kreeg ik mijn eerste draagbare radio.

Ik was zo fier want ik hield van muziek en maakte veel plezier.

Ik zong ik danste ik was blij,

Ik hield van muziek net zoals ik van bloemen hou vlinders en de bij.

was de tijd van mouth & mcneal,

elvis, adamo, paul anka enz

met mijn radio liep ik op straat,

je bent jong en de eerste kriebels begonnen te komen.

Heb wel een heel fijne tijd beleefd jammer dat het zo vlug

voorbij is.

Veel plezier gemaakt hadden een clubke opgebouwd,

zondagsnamiddag kwamen we samen leerden we elkaar dansen.

Dat was onze kans om meer jongens te leren kennen,

buiten een drankje en eens proberen te roken verder ging het niet.

Met een bandopnemer van een vriend  maakte wij leute

en heel veel plezier meer moest het niet.

30-03-2017 om 14:30 geschreven door Yolo

30-03-2017 om 13:31 geschreven door Yolo

Waar is de tijd dat de bakker, melk,vis en  ijsboer nog aan huis kwam,

Bellen aan de deur ging er allemaal heel leuk aan toe,

wisten wat je meestal nam,

hadden het klaar in de arm.

Wat was het leven toch zonder stress

zijn dingen waar je nu naar het warenhuis moet voor gaan

kende zij niet zij leefde in een ander bestaan 

29-03-2017 om 19:47 geschreven door Yolo

Echt een perfecte leerling was ik niet,

ik had heel graag geleerd voor turnjuf,

dat mocht dan weeral niet.

Nu mogen ze hun keuze maken,

vroeger deden onze ouders dat in onze plaats.

Moest studeren voor bediende,

maar helaas, was niet zo mijn idee.

Ik sprong liever of speelde liever met de bal

dat was een ander geval.

Pesten bestond toen nog niet

had veel vriendinnen waar we samen mee konden praten

af en toe met elkaar op stap waren we op ons gemak.

Computer bestond nog niet was schrijven met de pen

leren typen op een zwart typmachien,

maar dat ging wel zo te zien.

Oef, eindelijk mijn diploma haalt

blij dat dit schooljaar voorbij was.

29-03-2017 om 13:33 geschreven door Yolo

Ik was een jaar of negen toen ze bezig waren aan de opnames van kapitein zeppos niet zo ver van waar ik vroeger woonde. 

De windmolen van O.L.V.-Lombeek dankt zijn bekendheid vooral aan dit   televisiefeuilleton. Veel opnames voor de eerste serie gebeurden op deze   pittoreske locatie. Het molenhuis in Lombeek werd de woonst van Kapitein Zeppos   en de molen is te zien in talloze shots. Tal van bewoners uit het dorp   figureerden zelf, of kenden op zijn minst iemand die aan de serie deelnam.

Momenteel hebben ze naast de molen in het landhuis een museum gemaakt waar alles te zien over het feuilleton als blijvende herinnering aan de serie.

Ik was wel grote fan van de serie niet alleen omdat het in mijn streek is opgenomen maar vooral voor de acteurs die dit verhaal prachtig in scene hebben gezet. 

29-03-2017 om 12:37 geschreven door Yolo

Van warenhuizen was er toen geen spraak,

een buurtwinkeltje  vond je inderdaad.

Aardappelen werden in augustus uit de grond gehaald,

binnen in de schuur opgestapelt.

Daarna was de prei aan de beurt dat er geplant werd,

Zo hadden de mensen vroeger steeds hun handen vol

tegen dat de winter kwam. 

Ik heb een leuke jeugd gehad kunnen de jongeren van tegenwoordig

niet over spreken hoe het is om fruit en groenten te kweken.

29-03-2017 om 12:02 geschreven door Yolo

Ik ben afkomstig van pajottenland,

het land van fruit die geplukt werd met de hand.

Mijn vakantie als kind bestond voornamelijk uit het plukken,

deed dit wel graag regen of zon stond ik tussen de struiken.

Elke  aardbei of framboos werd in doosjes gelegd er gingen twaalf doosjes in een bak

die ze dan s'avonds kwamen halen met de vrachtwagen en daarmee gingen ze naar de markt.

Het seizoen van de aardbei en de trosbessen begon al in mei tot eind juli,

Niets ging verloren van de laatste aardbeien maakt moeder lekker confituur

zo was er al voorraad voor de winter die kwam stillaan aan in het land.

Pajottenland gekent van de aardbei, trosbessen en frambozen,

is een prachtige, en vruchtbare streek mis het nog steeds. 

29-03-2017 om 10:17 geschreven door Yolo