We zijn intussen vrijdagavond. De uitstappen volgen elkaar op. Dinsdag zijn we vertrokken naar Auvillar, heel leuk stadje, dan naar Saint-Cirque-Lapopie, ook mooi. Veel foto's gemaakt en door de warmte zijn we er blijven plakken. Mooie plek gevonden in het dal onder de stad. Woensdagmorgen hek ik het lumineuze idee om mijn foto's over te zetten op de laptop. Wat blijkt? Er is iets mis met het kaartje van mijn fototoestel. Geen foto's! Goed, dan maar opnieuw naar boven en om zowat 9 u zijn we eigenlijk de eerste toeristen. Ook leuk hoor. We doen een rondje, nemen wat foto's en vertrekken dan maar. We kunnen niet blijven hangen hier. Woensdag. Onze Tomton-seute brenght ons via allerlei kleine wegen in mooie kleine dorpjes, waar we van alles zien, dat we anders niet zouden zien. Naar Rocamadour. Heel commercieel gedoe, maar best wel mooi om zien. De huizen staan bijnaz in elkaars nek. En helemaal boven staat de kerk. Daarna verder naar Uzerche, onze slaapplaats van vanavond. Verder kunnen we niet meer. Teveel kilometers voor de chauffeur. Aan een klein stationnetje zoeken we ons plekje. Donderdag. Een 200-tal km verder ligt Oradour-sur-Glanes, het dorp dat de Duitsers om nog steeds onduidelijke redenen letterlijk met de grond gelijk maakten. 642 mensen opgeofferd, alle huizen kapot en in brand gestoken. Een plek om te herdenken. En dan begint het te regenen. Precies de sfeer die nodig is om alle problemen van vandaag te minimaliseren! Wat de ene mans, de andere al niet aandoet. En ook vandaag gaat dit verder. Denk maar aan Syrië! Maar we rijden in stilte verder tot Pouzauges. Vrijdag. Via enkele mooie molens rijden we naar Ile de Noirmoutier via de Passage du Gois. Alleen te berijden met laag water. Honderden auto's staan aan de wegrand en de eigenaars zijn naarstig op zoek naar kokkels en oesters. Na lang zoeken vinden we de camping, aan de zeekant en in het bos. Leuke plek. We breien er morgen nog een extra dagje aan. Zazoe kan op het strand zijn ding doen en wij zijn al blij dat het jiet al te heet is. Wat bewolkt maar droog. Voila, weer een stukje dichter bij Bretagne. Verder rijden is voor zondag. Hopelijk niet te veel zondagsrijders op de weg! Nog een prettige avond en tot later.
PS.? Hopelijk heeft iedereen geizne dat de gsm van JP verdwenen is. Hij is alleen via mijn nummer te bereiken. Maar vermits we geen geheimen hebben voor elkaar ...
Paul en Magda in de auto, naar huis. Jan en Marleen in de trein, naar huis. Wij twee op de camping, in blijde verwachting van nog 4 weken vakantie. Dat het niet gelukt is met de blog, spijt ons ten zeerste. Blogs en ik, dat komt nooit goed! Maar allé, we blijven proberen. Na een leuyke en gezellige wandeling zijn we op ons einddoel, Moissac aangekomen. We sliepen onderweg van Conques naar Moissac in volgende plaatsen, waar wij met de camper altijd heel dichtbij konden staan op het domein. - in Livignac-le-Haut in een gite, waar we David uit Roeselare voor de eerste keer ontmoeten. Zijn verhaal kun je volgen op http://lepuycompostela.wordpress.com. Hij wandelt het hele traject van Le puy tot Compostela. Zelfs wij komen in het verhaal voor als hij wandelt naar Escayrac! - in Figeac, in een gite. Hier was de kok in permanente staking maar voor ons deed hij zijn keuken weer open. We wandelen nog wat rond in de stad, tot JP in een etalage een mooi hend ziet. Helaas, winkels gesloten. Maar zie, een zelfstandige wil toch altijd verkopen! Hij doet open en verkoopt het mooie hemd aan JP. Iedereen gelukkig! De wijn op een mooi terras smaakt zalig. Wij met de camper staan aan de overkant bij het stantion en zwaaien naar elkaar door de ramen. Door het regenweer ligt er overal veel slijk en de afdalingen zijn soms moeilijk. We voelen ons een beetje als het dikke varken van het hotel, vies en vuil. Zazoe is verschrikkelijk boos op het vette beest. - in Le Verdier, in gastenkamer bij een Luikse dame. Zij was heel blij om landgenoten te ontmoeten. Zij is in de streek verantwoordelijk voor het beheer van de molens. Stof genoeg om te praten dus. Helaas voor haar, kan ze zien wat we gegeten hebben, want de spagettisaus werd opgewarmd in de microgolf en de potjes kleurden achteraf behoorlijk rood! Sorry madame Dubois! Maar je hebt een schitterend terras met groen zwzmbad. Maar voor we de wandeling starten bezoeken we eerst Figeac en rijden een stukje met de auto om een flinke klim uit het dal te vermijden. - Limogne-en-Quercy, in een gite. Madame Zizi (of ook nog genoemd Mariline met een hoekje af) gaf geen avondeten, dus moesten we naar een restaurantje voor de nodige inname van calorieën. Er was nog een andere Vlaamse die vroeger wel onderkomen had, maar nu staat de gite te koop. Liefhebbers? - Le Pech in een gite. Madame Latour had een lekkere maaltijd. - La Rosiere in een gite in Domaine Les Mathiuex. De uitbater bleek een halve Belg te zijn. Zijn grootmoeder was van Peruwelz. Of de dame met een serieuse hoek af, zijn vrouw of zus was, hebben we niet kunnen achterhalen! We ontmoeten er ook Duitsers die we eerder op de tocht al gezien hadden. De steile klim vanuit Cahors is alleen voor doorzetters en Magda stapt in dee auto. De overige 3 zoeken moeizaam een weg naar boven en komen 1 uur later dan gepland aan, via allerlei omwegen. - in Escayrac in een schitterende gite met zwembad. Sommigen hebben geen badpak bij maar daar wordt een mouw aangepast. De uitbaatster heeft er een hele doos om uit te kiezen. Dus wordt er lustig geplonst. Buiten eten, verhalen vertellen en foto's bekijken om de avond te vullen. - in Lauzerte op de camping in yourtes, een soort vaste tent. Dit tot groot jolijt van Marleen, en een beetje tegen de zin van Paul. Vooral omdat er geen toilet bij de hand was 's nachts. Maar we kunnen in een rest iets verder avondeten en ook ontbijten morgen. - in Saint-Martin-de-Durfort in een gastenkamer. Wandelen in de gietende regen, niets is minder leuk. Zazoe blijft na de middag in de auto, de rest wandelt moeizaam verder. Droog wordt het niet vandaag. En dat is gelukkig de eerste regendag! 't Zag er in het huis allemaal niet al te verzorgd uit, de heer des huizes kwam in serieuze aanvaring met zijn echtgenote en kinderen, en er vielen zowaar tranen te bespeuren. Niet aangenaam. En tegen 6 uur roken we nog steeds geen etensgeuren, waardoor we dachten dat alle voorbereidingen voor het avondeten in de ruzie vergeten waren. Maar we kregen wel iets: rilletes met brood als voorgerecht, puree met worst als hoofdgerecht en kaas en chocomousse als dessert. En dat was dat. - in Moissac, bij de vrienden van de eerste dag van Paul en c°. De auto van Paul is daar blijven staan zodat we aan het einde niet meer terug moeten naar Conques. De kathedraal en het klooster bezocht, een grote crème gegeten op terras, naar de vespers waar 7 kloosterzusters formidale mooi zongen in nde acoustiek van de kerk. Daarena ons laatste avondmaal samen bij een uit Ierland uitgeweken koppel. Dus met ons beste Engels hebben we een leuk gesprek over hoe en waarom zij hier wonen. Wij worden hartelijk bedankt door de 4 stappers voor het geleverde werk van vervoer en ravitallering en we beloven dat het weer voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar weer een stukje verder op de chemin.
Nu beginnen we aan ons tweede avontuur. We kruipen omhoog via Rocamadour, Saint-Cirque-Lapopie, Uzerche naar Oradour-sur-Glane en dan naar Bretagne. Hopelijk met mooi weer!
Ik beloof dat de blog vanaf nu zal aangevuld worden als we wifi-bereik hebben. Ik probeer in een afzonderlijke blog nog wat foto's mee te sturen.
Heel veel groeten van ons twee en een poot van Zazoe, die het schitterend gedaan heeft tijdens de wandeling.
