Acht jaar geleden maakte ik het al mee... onderzoeken allerlei met aan 't eind de oncoloog... niks aan 't handje! Waarom heb ik dan dagen aan een stuk geweend.... waarom overheerste dan de (doods)angst....? Routine-onderzoeken...? Om uit te sluiten dàt....? Snappen ze dan écht niet dat het je leven overhoop haalt???

In de loop der jaren nog een paar "dingetjes".... fibromen...? dié verschrompelen wel op den duur! opgezette klieren...? kalkafzettinkjes.... kan geen kwaad! gewrichtje kapot door de artrose...? leer er maar mee leven! adenoom....? laat maar zitten, das goedaardig!!

Mààr...... we zién nog wel iéts..... en dàt moét effe verder onderzocht!!

En wéér.... zit ik te janken! en wéér.... ben ik bang! maar tegelijk heb ik er géén zin meer in! Niét in onderzoeken... niét in dokters en verpleegsters die je behandelen of je doof of achterlijk bent!! Als mag blijven zitten wat ze vinden.... dan hoeven ze ook niet verder op zoek naar nog méér....!