de zoektocht naar genot tijdens reizen, eten & drinken en andere ervaringen
10-04-2012
Waarom deze blog ?
Na dertig jaar bijna dag en nacht in de horeca te hebben gewerkt, heb ik enkele jaren geleden de deur definitief dicht gedaan."Genieten" was tot dan beperkt tot "met mijn benen op een voetenbankje uitrusten na een zware dag" , één week vakantie per jaar en op onze vrije dag - na de noodzakelijke boodschappen - een pint gaan drinken bij de collega's.
Toen ik dan in een ander leven terecht kwam, moest ik wel even afkicken.
Ondertussen heb ik geleerd wat genieten is...
Genieten doe je van de opgaande zon, een weids uitzicht, gezellig met je partner op de zetel liggen, een lekkere fles wijn proeven die je zelf kocht bij een wijnboer, samen met je partner een lekkere maaltijd bereiden, ontdekken dat er een nieuw plantje uitkomt in je tuin ...
Van deze genot-momenten wil ik jullie deelgenoot maken, zodat je zelf inspiratie kan opdoen voor een uitstap of een bezigheid. Veel leesplezier !
Elke morgen als ik ga ontbijten werp ik een blik uit het keukenraam.In mijn tuintje hangt een voederhuisje voor vogels: het bewonderen van deze ijverige vogeltjes is goed voor een kleine portie "genieten" per dag ....
Heb je ze ooit zien overvliegen - al "roepend"- een groep kraanvogels ? Indrukwekkend vind ik dat ! Deze foto's maakte ik vorig jaar (8 maart 2011), dit jaar heb ik ze gemist - jammer, want mijn hele dag is "goed" als ik ze gezien heb. Trekkend van het noorden naar het zuiden om te gaan broeden, en dat elk jaar opnieuw.Moedige beesten ...doet de mens zoveel inspanning om zijn relatie in stand te houden ?
Enkele maanden geleden gingen we even uitwaaien aan de kust...niet de eerste keer, maar wel de eerste keer (en zeker niet de laatste) dat we in Lissewege verbleven: een lief dorp tussen Brugge en Zeebrugge met een charmante B&B.(de Lisdodde).De ochtendwandeling leverde mooie foto's op.
Het valt je misschien op dat er meerdere foto's vanuit de auto gemaakt zijn: er zijn inderdaad nauwelijks stopplaatsen langs de wegen. Je moet al rijdend genieten vanuit het dal of... de hellingen op wandelen. Dat doen we volgende keer, want hier komen we zeker terug.
Wat doe je als het pijpenstelen giet en je bent maar 100 km verwijderd van de Italiaanse grens: je steekt de Brennerpas over en je bent in (Italiaans) Tirol: Süd Tirol. Je kan eenvoudig de autostrade volgen via Bolzano tot in Merano, maar je kan het ook spannender maken door net over de grens de Jausenpas te nemen en via bochtige wegen een klim te doen tot 2094 meter. Opgelet, niet aan te raden in de winter want dan heb je sneeuwkettingen nodig, en je mag er enkel rijden tussen 8 en 18 uur.
Merano is een droom van een stad, het ligt in een dal waarvan de hellingen bezaaid zijn met fruitbomen (de eerste week van april was het één en al bloesem!).De stad is heel gezellig: veel winkels en horeca, heel vriendelijke mensen (ze spreken zowel Italiaans als Duits) en veel bloemen! Er ligt ook een kasteel met prachtige tuinen - waar keizerin Sissi nog gewoond heeft - , maar dat bewaren we voor een volgende uitstap.Eet adres: restaurant Sigmund.De linzensoep was heerlijk en ruim voldoende als lunch.
In Bolzano vind je een gelijkaardige sfeer, zij het in iets mindere mate. Kijk eens naar het dak van de kerk... doet me denken aan de daken die je in de Bourgognestreek ziet.Je kan hier ook naar Ötzi, de ijsman (5000 jaar oud en goed bewaard)gaan kijken.
Op de terugweg naar huis namen we de SS12, die loopt parallel met de autostrade en we stopten bij een hotel-restaurant-brouwerij: heel lekkere pizza's en zelfgebrouwen bier :AH. Even verderop kun je in Vipitino weer de autostrade op, net voor de Brennerpas.
In de Paasweek is het rustig rond de Achensee (het grootste meer van Tirol naar het schijnt) maar in de winter en zomer is hier zeker veel te beleven. Zeker in het stadje Pertisan gaan kijken
Nog zo'n stad die we enkel kenden als naambord langs de autostrade : Kufstein. Met een burcht die de moeite waard is om te bezoeken (11 entrée is niet te veel). Een oude gevangenis, een heemkundig museum,griezelige onderaardse gangen, een kruidentuin, een orgel met immens veel pijpen (4000 ?) dat dagelijks bespeeld wordt,...
Lente en toch sneeuw zien: Oostenrijk is een land vol variaties(Pasen 2012,deel 2)
In het dal zijn de hellingen bezaaid met wilde sleutelbloemen.Op de bergtoppen ligt sneeuw en er kan nog gskiëd worden op de pistes . Op de terrassen is het genieten van zon en uitzicht op de bergen.Wat kan mooier zijn ?
Op Palmzondag laatsleden vertrokken we naar Oostenrijk , waar we een caravan hebben staan in een dal - kort bij skipistes en wandelpaden. In plaats van de 800 kilometer in één ruk af te razen, stopten we in Würzburg - tot dan was dit voor ons niet meer dan een bord langs de autostrade en een kasteel op een berg.
Tip: volg de pijlen "centrum" tot aan de Alte Brücke, een stenen brug met beelden over de Main. Wandel hierover het gezellige centrum in - het begint met een weinstube aan het eind van de brug. Hier kan je heerlijke wijn van de streek kopen.Lekker eet-adres: de Ratskeller, alleen al vanwege het zonovergoten terras of de knusse ruimten in de kelder...
