|
Ik heb elf kleinkinderen. Als ik de twee van mijn schoonzoon erbij tel, kom ik aan dertien.
Elk van hen heeft iets apart, iets uniek, een reden om van elk van hen te houden.
Björn straalde zoveel sympathie uit, zoveel levensvreugde!
Hij was voor iedereen attent, een kind uit de duizend!
Hij verwende me: bracht me soms bloemen: een plantje, gekocht van zijn eigen centjes, of ergens gevonden op een of ander veld.
Op vrije dagen, speelde hij vaak in onze straat, waar verschillende van zijn vriendjes wonen.
Een tikje op het raam, even zwaaien, en dan weer weg.... Soms tien keer per dag, of zelfs meer.
De pijn om het verlies is niet te beschrijven.
Mijn lieve schat, wat zullen we je missen!
|
