Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
mijn zwangerschapsverhaal
29-04-2006
gedichtje:een moederhart...
een moederhart...
een glimlach,een traan, een knuffel,een verhaal... weet jij wat een moederhart rust brengen kan? een kusje van je bengel, op je warme wang...
ben je eens eenzaam of verloren, moet je dan eens je kinderen horen... zo van mama wat is er toch, heb je pijn of ben je bang? kom bij mij,dat ik je troosten kan, ziehier een kusje op je warme wang...
maar dan komt het he de waterval,de tranen op je warme wang, dan vragen ze:maar mama wat is er toch... was ik dan stout,of heb je pijn? zal het dadelijk beter zijn?wat je kinderen wel niet weten... is dat het huilen komt door hun lieve leven, door hun aangename bestaan, je wil het wel zeggen, maar ze zijn te jong, ze zouden het nog niet verstaan...
ken je ook dat gevoel? de ongerustheid die woed , de hele dag lang, vraag jij je af, waar zijn ze nu, zijn ze niet bang? hebben ze zich bezeert? hebben ze hun lessen geleert? helaas kan je er niet veel aan doen, enkel van je kind een plakkende knuffel en dikke zoen, en horen van hen, mama wij gaan echt ons best voor jou doen,
wand weet je mama? wij zien je erg graag, daarom droog nu je tranen maar, wij weten ze rollen er voor ons, maar vrees niet mama,wij wagen de duik in het leven, met een heuse grote maar voorzichtige sprong...
hoikes lieve mensen,daar zijn we weer eens vandaag,ik hoop dat jullie er net zoveel zin in hebben als ik vandaag.weet je ik heb echt een topdag vandaag,erg actief,de onpasselijk ebt eindelijk weg,het kan niet beter dus met andere woorden...het enige jammere is enkel dat de kleine baby vandaag heeeeeel rustig is,ik hoop echt dat hij vandaag toch nog eens ontwaakt zodat ik weer gerust ben,ik weet het ,ik mag al blij zijn dat ik hem nu al voel,maar kennen jullie een moeder hart?ik denk het wel he,vaak overbezorgt dus hihihi,zo ben ik ook dus,weet je ,ik heb nu een lang weekend om eens heerlijk uit te slapen,de kids moeten pas woensdag weer naar school.dat zal echt deugt doen,wand de laatste dagen loop ik echt wel heel moe,maar dat neem ik er graag bij hoor,als het dat maar is he,ale na vandaag nog maar 3 dagen voor we op controle mogen voor de 12 weken echo!het begint te korten he,zijn jullie ook benieuwt naar het volgende echofototje?ik heb jullie het belooft he,hij komt op mijn blog...toch wel spannend he.oja nogmaals bedankt voor jullie leuke berichtjes in mijn gastenboek,ik kijk er steeds weer naar uit om te zien hoeveel er bij zijn gekomen ,het doet mij namelijk zoveel plezier dat jullie zo geintreseert zijn in ons leuke avontuur!!!!zo dan ga ik hier afsluiten zodat ik weer een gedichtje kan verzinnen he voor jullie?ik hoop dat jullie dat waarderen,lieve groetjes vanwege solindia xxxx
dit gedichtje maak ik helemaal voor jou, omdat ik zoveel van je hou, weet je , ik heb iets heel bijzonders voor jou, je eerste knuffelbeertje, dat ik hier in mijn armen hou...
dit beertje kocht ik voor jou alleen, toen ik dat daar zag liggen in de winkel, dacht ik aan jou mijn kleintje, en wel metteen! daarom zei ik,dat moet ik hebben, om straks in de baby zijn bedje te leggen... wat is het lief en klein en ook zacht, net als jou,die ik nu verwacht...
blijf nog maar 7 maandjes knusjes zitten, wij wachten wel op jou samen met je knuffelbeer, en ook wacht ik rustig ,in de hoop dat je weer beweegt, weet je hoe fijn dat is? in mijn buikje die leuke vlinderkermis? inderdaad ,daar lijkt het op, fladerende vlindertjes op en top
kriebel kriebel in mijn buik, kijk maar hoe ik mijn oogjes daarvan sluit! daar geniet ik van ,telkens weer, samen met jouw nieuwe knuffelbeer... dus kleine baby ga je gang, wand telkens ik jou voel ben ik steeds wat minder bang....
zo hier ben ik dan weer!maar nu met het leuke gedeelte! gisteren hebben we voor het eerst de baby echt zien bewegen op mijn bolle buikje!!!wat was dat leuk zeg!ik denk dat hij het besefte dat ik zo angstig was voor wat gebeuren ging!dus toen we aankwamen bij de tandarts en ik ging liggen op de stoel,begon onze bengel te zwemmen,zelf de dr zag het hoe onze kleine spruit tekeer ging,we lagen allemaal plat van het lachen toen,ook was mijn man erik zeer verwondert toen hij dat mocht meebeleven.weet je bij ons jongste lisa,kreeg hij pas iets te zien toen ik 6 maanden was en nu ben ik nog maar pas 11 weken,ik moet zeggen dat ik daardoor wel wat geruster ben over onze baby,zoals jullie al konden lezen,was ik enorm ongerust door de medicatie die ik genomen had tot ik 5 weken zwanger was....maar nu kan ik het controleren of ik het voel al dan niet,dus ik weet nu dat alles goed zit he met onze sloeber....ook zou ik bij deze iedereen willen bedanken voor de vele felecitaties die jullie in mijn gastenboek plaatsten en voor de lieve bemoedigende woorden,dat geeft mij ook veel goede hoop en moet om er positief tegenover te staanDUS VAN HARTE BEDANKT AAN IEDEREEN!!!!ik vind het echt heel fijn dat jullie zo mijn avonturen mee willen volgen weet je,ik zelf heb namelijk langs mijn kant van de familie niemand meer om alles mee te kunnen delen,en zo een goed nieuws is toch normaal dat je het van de daken wil schreewen he,vinden jullie ook niet?maar kijk nu ga ik weer eens verder doen in ons huisje maar ik beloof jullie er komt zeker en vast nog veel meer in mijn dagboekje,dus jullie kunnen er alvast met ongeduld naar uitkijken!vele lieve en warme groetjes van ons allemaal(ook de baby) xxxxx
hoikes allemaal,hier zijn we dan nog eens.maar wel met minder leuk nieuws en ook heel goed nieuws!oke laten we beginnen met het pijnlijke nieuws... het was nu al een paar weken dat ik zeer vaak pijn aan mijn tanden heb,er is er namelijk 1tje een groot stuk afgebroken.nu vragen jullie je zeker wel af,hoe is dat kunnen gebeuren??wel hier het verhaal er rond,gebruik dit ook als een bruikbare tip:GEBRUIK NOOIT ZUURSTOFWATER OM JE TANDEN TE BLEKEN!!!!dit had mij iemand een paar jaar terug aangeraden om dat te doen,dus wat deed ik jong en onervaren als ik was?inderdaad je raad het goed,ik wou ook mooie witte tanden,dus poetste ik alle dagen mijn bijtertjes met zuurstof water.wit werden ze wel hoor!maar de gevolgen draag ik er nu ook wel van,door dat zuurstof water worden je tanden dus ZEER BROOS,waardoor er grote stukken gaan afbrokkelen,helaas kan je er daar jammer genoeg niets meer aan doen om die misstap recht te zeten,dus word dat vaak naar de tandarts gaan he,maar ja de ene zijn dood is de andee zijn brood he,hihihi ik vond dit citaat uitermate geschikt bij dit verhaal...ik weet dit nu zo goed doordat de tandarts mij dat gisteren heeft uitgelegt,daarom wil ik jullie nu verwittigen voor de gevolgen daarvan,ik hoop dat ik jullie daar mee heb kunen van dienst zijn,oke nu het vervolg over mijn tandartsbezoekje he.doordat ik zwanger ben nu,heb ik veel vaker last van mijn tanden,dus moest ik er echt iets laten aan doen,ik kon er gewoon niet meer door slapen,nachten lang zat ik op mijn pc op internet te surfen naar huismiddeltjes voor tandpijn,nu kon mijn man het echt niet langer aanzien dat ik zo veel pijn had dus belde hij naar een tandarts,daar kon ik metteen naar toe,het is een spoedpraktijk in het uz te gent,heel handig hoor!het was toen 11.00 u en ze werkten maar tot 12.00 maar ik waagde mijn kans,ik moet zeggen ik moch zeer snel bij de arts gaan ,slechts 5 min.moeten wachten in de wachtkamer!toen hij mijn tanden bekeken had zei hij,deze tand kan nog gered worden mevr.!wat was ik blij dat te horen,maar hij zei ook ,ik kan het pas doen om 12.30u kom dan maar weer,wij gaan die tand ontzenuwen en daarna een nieuwe kroon op plaatsen,ik had er wel schrik voor hoor als ik eerlijk mag zijn....maar goed,om 12.30 u stonden wij er weer zoals afgesproken,dus ging de tandarts zijn gang,er was al een eerste probleem wel,het is een achterste kies onderaan ,en de dr kreeg hem niet verdooft zoals het hoorde,toen hij begon te boren schreeuwde ik het dus uit van de pijn,toen haalde hij er een chirurg bij,doordat hij mij al 3 verdovingen had opgespoten...de chirurg kwam kijken en vroeg aan de arts,heb je daat eest een foto van genomen?waarop de arts neen antwoorde,dus deed die dat zo snel hij kon.helaas kwam hij terug met slecht nieuws voor mij,de tand zat ontstoken tot onder de wortels,daarom raakte hij dus ook niet volledig verdooft,maar toen dook het 2 de probleem dus de kop op,doordat hij al heel veel gedaan had als voorbereiding op de ontzenuwing,lagen mijn zenuwen al blood,dat konden ze dus zo niet laten,en trekken mocht normaal ook nog niet!maar trekken was de enige oplossing dus besloten ze dat ook te doen,de chirurg ging de behandeling verder zetten,omdat mijn tand dus niet verdooft raakte zoals het hoorde,ik verhuisde toen naar een ander kamertje waar ik opnieuw 2 verdovingsspuiten bij kreeg,recht in de zenuw,ai wat deed dat pijn man!dan even laten inwerken terwijl ze mij volledig inpakten,ik was net een smurf toen,hihihi.een blauw laken over mijn hoofd en ook nog 1 over mijn lichaam,erik zat nogal te lachen hoor dan!toen begonnen ze eraan,ik zag de gevreesde grijze metalen tang naderen,en neep mijn oogjes stijf dicht!ik lag te rillen van de schrik...toen inneens hoorde ik,KRAAK!!!de tand brak af! de chirurg was er ook van verschoten,amaai wat een sterke wortels zei hij!opnieuw probeerde hij de tand te trekken... KRAAK! weer een stuk af,nu schoot er niets meer van over!tja,dan maar de wortels uitboren en uitsnijden he zei hij...ik dacht bij mij zelf,oje,wat gaan ze nu doen,ik had nog nooit gehoort van uitboren,uitsnijden dat wel maar boren??ik begon te huilen al een klein kind,wat was ik bang!ik zag hoe ze alles in gereedheid brachten,een volledige kar vol,toen alles er was begonnen ze er aan,eerst met een scalpel het tandvlees openleggen,daar voelde ik niets van,maar toen kwam het he,mijn kaakbeen weg boren,wat een verschrikkelijke pijn was dat!!!!dat vergeet ik nooit meer weet je!!normaal voel je daar niets van hoor als ze je voledig kunnen verdoven,maar dat lukte bij mij niet door de ontsteking he.gelukkig duurde dit niet te lang en konden ze daarna mooi de drie wortels stuk per stuk verwijderen,daarna hebben ze alles weer mooi toegenaait met drie draadjes.dus eind goed al goed he!zo dan ga ik nu mijn volgende verhaal neer pennen,ik zet dit afzonderlijk zo hoef je het niet aan 1 stuk door te lezen als je dat niet wil,kusjes solindia
aan de linkerkant staan er drie:de eerste is mijn fiere echtgenoot... :de tweede is mijn bol buikje(9 weken) :de derde ben ik zelf he
aan de rechterkant zijn de echo's:de eerste ben ik 6 weken zwanger op het zwarte vlekje is de baby in wording! normaal komt er op 02.05.06 een nieuwe echo bij,dat hoop ik toch
hallo iedereen,hier ben ik nogmaals. ik heb echt heerlijk nieuws te vermelden deze keer hoor!het is nu al 3 dagen dat ik onze kleine spruit voel fladderen in mijn ronde buikje.het is wel heel vroeg al hoor,ik ben pas 10 weken en 1 dag zwanger...maar ik ben het wel heel zeker!de ene maal is het links onderaan,dan weer rechts en ik voel het enkel wanneer ik platlig om wat te rusten,zalig is dat gewoon dat gewoon!daarom wil ik het dan oo k aan iedereen laten weten!ik kijk er enorm naar uit om binnen 6 dagen onze kleine sloeber te mogen bewonderen,wat is de echografie toch een prachtige uitvinding geweest he.ook al is het er nog niet ,toch mogen we het al bekijken,ik ben wel nog steed ongerust over onze baby hoor,door de medicatie die ik nam he de eerste 5 weken...met name valtran en dolzam 200 retaard....kan iemand mij vertellen of dat echt kwaad zou kunnen voor mijn babytje?ik hoop echt dat alles in orde is hoor,ik kon er echt niet aandoen dat ik het nam,ik heb een jaar geleden een zware operatie gehad aan mijn rug namelijk en zonder te weten zwanger geworden,ik ben nu wel met alles gestopt hoor van zodra ik wist dat ik zwanger was,maar ja,die 5 weken he...ik weet het ik mag er mij niet druk over maken omdat stresss ook niet goed is voor de baby ,maar ja is natuurlijker gemakkelijker gezecht dan gedaan he.graag zou ik ook nog een versje neer willen poten die ik zelf geschreven heb voor onze baby,ik hoop dat jullie dat niet erg vinden,lieve groetjes en tot de volgende he,xxxxxxxxx
gedicht: liefde voor onze kleine bengel, --------------------------------
goedemorgen kleine bengel, hoe gaat het met mijn kleine engel? ben je daar lekker warm en knus, mijn kleine lieve schattige mus? 10 weekjes verblijf jij nu al hier bij mij, o mijn lievertje,wat maakt mij dat zo gelukkig en blij
nu vandaag mijn lieve bengel, heb ik je gevoeld ,mijn kleine engel, net vlindertjes die dwarrelen hier in mij, o mijn god ,wat was ik zo gelukkig en zo blij!
weet je kleine bengel, wat je met ons doet ,mijn kleine engel? jij maakt ons gezinnetje voledig compleet, ik hoop maar dat je dat nooit vergeet! wand wat jij nu met ons doet, wel mijn kleine bengel, doet ons hier allen aan ons hartje goed!
