Inhoud blog
  • Ter bevordering van een nog diepere depressie...
  • toegewezen
  • WELKOM
  • Het prille 'naïeve' begin...
  • Naar aanleiding van deze brief.... schreef ik mijn eerste blogje hier.
    Foto

    Een vieze buurt, is géén buurt waar onkruid welig tiert.

    Een vieze buurt is daar waar kwade tongen huizen...
    waar naijver welig tiert,
    waar over-ijverige pietjes precies met haviksogen
    ieder die niet aan haar/zijn status voldoet
    terroriseert.

    Een vieze buurt is waar mensen kwaadwillig 'overbrieven'.
    Een vieze buurt is daar waar buren het voorwerp werden van kwaadwillige laster
    en waar geen hart meer spreekt om ze te helpen of begrip voor ze op te brengen.

    Een vieze buurt... is géén buurt waar on-kruid welig tiert...
    waar geen graspijl te hoog mag staan.
    Een vieze buurt is waar mensen zich niet langer over hun eigen leven,
    huis en tuin buigen
    maar met naargeestige bedoeling vooral over dat van anderen..!.

    Een mooie buurt is waar een hart is voor ieder mens
    en begrip in plaats van krenkend gekijf en hoogheidswaanzin....

    In een mooie buurt leven géén klikspanen en worden huurders
    die een moeilijker leven hebben niet gedemoniseerd
    en geviseerd....!

    Een mooie buurt is daar waar huurders van sociale woningen
    OOK met respect behandeld worden door
    de beheerders van die woningen...!

    Je oogst immers wat je heel veel jaren zaait...
    Respect houdt ook in dat je niét met de rechten van de huurders solt,
    maar dat ook beheerders van sociale woningen ook hun deel van het contract naleven...!

    Marie

    (waar dit allemaal overgaat, komt u te weten in 'de blogjes')

    Foto

    Als een goed huisvader
    verzorgde je je huis...!
    maar zij, de beheerders
    veranderden wat je herstelde
    steeds weer in
    puin en gruis..!

    © Marie 2012




    Foto
    Categorieën
  • blogje per blogje een heel verhaal (2)
  • Dé brief... (1)
  • nog brieven... (0)
  • Foto
    Blog als favoriet !
    Laatste commentaren
  • Hallo, alweer bijna weekend ... (Gita)
        op toegewezen
  • maria (boomer)
        op toegewezen
  • dag marie (boomer)
        op Het prille 'naïeve' begin...
  • Gastenboek
  • Ben is op bezoek geweest. (I like it)
  • Weekend bezoek Britje ...
  • Succes met uw blog.

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Zoeken in blog

    Archief per maand
  • 09-2013
  • 08-2012
    Zwijgen en slikken? I don't think so...

    28-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.toegewezen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Je kreeg een sociale huurwoning toegewezen. Er werd een document ter ondertekening aangeboden. Er werd gevraagd of je al dan niet de boilers wilde overnemen en ja dan neen, eigen boilers wenste te plaatsen.
    Ook al had je goede boilers van je vorige woonst, je dacht toch even aan extra onkosten als je een loodgieter moest aanspreken om ze te plaatsen.
    In het contract las je ook dat je eigenaar werd van de boilers die je dus zou overnemen. Je tekende voor akkoord.
    Later ontdekte je dat het houtwerk aan sommige ramen niet eens een eerste laag verf hadden gekregen, ondanks dat het huis al bijna twintig jaar bewoond was. Er kon geen gas-of elektrisch fornuis geplaatst worden omdat daar geen plaats voor voorzien was. Het enige wat mogelijk was, was een kookplaat die je niet kon inbouwen dus, bovenop dat aanrecht plaatsen....
    Op die manier had je net een halve meter aanrecht over om in een piepklein keukentje te werken.
    Je ontdekte ook dat het aanrecht niet eens een aanrecht was OM op te werken. Het bleek slechts een onbewerkte steen, zeker niet bedoeld om erop te werken.
    Diverse verwarmingsknoppen reageerden ook niet... met andere woorden, ze bleven volle katoen warmte geven zelfs wanneer je ze dicht draaide.
    Er was oude stoffen vloerbekleding die niet erg aangenaam rook, alsof katten erop geplast hadden... die moest je verwijderen. Ook het oude behangpapier overal. En uiteraard moesten alle zolderingen een laag verf krijgen.
    Her en der lekkende kranen en toiletpotten die helemaal zwart waren van de aanslag...
    Overal verder (ook onder die stoffen vloerbekleding) een oude bekleding  die hard geworden was, hoe noemt dat spul ook weer, iets wat nu van betere kwaliteit is en gekleefd wordt, soepel is en blijft maar dat goedje uit juzekes tijd kon je slechts leggen en het werd harder en harder en begint dan overal te barsten. Nou, zoiets lag er dus overal, uitgezonderd in keukentje en badkamer.
    Wat wist ik van rechten van de huurder daar? En wat wist ik van eventuele addertjes onder het gras? Wat wist ik hoe verschillende mensen er door de bestuurders behandeld werden? Ik was blij met de huurwoning. Pas later zijn er heel wat zaken beginnen dagen en begreep ik de bitterheid en het sarcasme van verschillende andere huurders van die woningen... maar toen nog niet... ik was ze nog dankbaar ook.

    28-08-2012 om 09:31 geschreven door Marie


    Categorie:blogje per blogje een heel verhaal
    >> Reageer (2)
    23-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het prille 'naïeve' begin...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Die dag ging je je inschrijven op die ellenlange lijst om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning op aanraden van mensen die wisten dat dàt bestond...

    Die mensen wisten niet wélke prijs je daarvoor moest betalen... (buiten de huurprijs wel te verstaan...)(ik spreek over de émotionele prijs, de prijs van je psychische gezondheid)...

    Je kreeg te horen dat je minstens anderhalf jaar zou moeten wachten...
    Ondertussen woonde je in een onbewoond verklaarde krot met drie kotertjes...
    Of ze niet wilden komen kijken in welke toestand je daar leefde? Néén... dat konden ze helaas niet.

    Dus wachtte je... tot er op een keer een man in maatpak aan je deur stond.
    Ik kom rondkijken, ben de notarisklerk... en om de verkoop te regelen moet ik een kijkje
    nemen dus.

    Daar stond je. Verkoop? Hoezo verkoop? Ik weet van geen verkoop.

    De notarisklerk was verwonderd. Niet op de hoogte gebracht? Neen, niet op de hoogte gebracht. Heb alleen als een goede 'huismoeder' aangeven dat het dak lekte als een zeef.
    Nooit geen antwoord op gekregen. Misschien is dit hun antwoord?

    De eigenaars waren rijkerds van de eerste graad... en nu hun moeder/schoonmoeder die nog wél een hart had, gestorven was, wilde ze van die zooi zo vlug mogelijk af.

    Je stond dus op straat... met je drie kindertjes...

    (wordt vervolgd)

    (de spannende verhalen van tante Marie )

    23-08-2012 om 00:00 geschreven door Marie


    Categorie:blogje per blogje een heel verhaal
    >> Reageer (1)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!