Een wat zoetsappige afbeelding om het harde in het leven een beetje zoeter te maken, allemaal hebben we geregeld te maken met ziektes of overlijdens van mensen die we kennen en soms heel erg liefhebben... En naargelang je zelf ouder bent gebeurd dat meer en meer, op jongere leeftijd heb je véél meer rond je hoofd met werk en kinderen die je aandacht vragen nu echter is er meer tijd om daar bij stil te staan en je voelt de eindigheid van ons aardse bestaan ,niet dat ik een pessimist ben hoor want pluk de dag en wees er dankbaar om is mijn liefste motto en als ik onder de mensen kom is er geen vrolijker mens maar dat neemt niet weg dat er soms een zekere melancholie onderhuids aanwezig is maar vooral is er altijd de aandacht voor een ander mens , het gevoel van kan ik helpen en als ik daar dan in slaag,hoe klein ook dan kan mijn dag niet stuk een beetje zoals het motto van de scouts; be prepared !!!!Verander de wereld, begin bij jezelf !!!! bene
