te gast bij Wim Helsen ~ Filip Joos met een fragment uit 'Leve Mij' Van Johan Anthierens
Leven is voor hem een hartelijk iets, zijn hersens heeft hij testamentair vermaakt aan de universiteit van Madurodam.
Aber, ik ben zijn vader, ik weet wat er te wachten staat, dat alwetenden hem hun achterlijkheid zullen betaald zetten. De wiskundeleraar zal met het windekind afrekenen, de juf van aardrijkskunde zal hem in een bergrivier onderdompelen, de leraar religie zal hem kruisigen en het schoolhoofd zal hem met een verguizend rapport uitdrijven naar de fabriek waar hij geen moer uitricht, maar aan de lopende band heimwee naar een verloren paradijs cultiveert. Vandaar dat ik tussen september en juli de trap naar zijn kamer insla, met slepende espadrilles, om grijze leerstof kleurrijk voor te stellen.
Joos in gesprek met Helsen: de knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje aanklikken. De video blijft beschikbaar tot 31-12-2025. En dat is geen typfout : er staat wel degelijk tot 2025 ! https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/6/winteruur-s6a4/ , 10min00
'... maar aan de lopende band ...' Dat staat daar magnifiek hè. Het kan een plaatsbepaling zijn maar ook een bepaling van tijd, naar gelang de lezer de klemtoon legt. Eindigt het zoontje in een fabriek aan de lopende band (dat was thuis het standaard-dreigement, bij elk slecht rapport voor wiskunde) of staat hij continu, aan één stuk door, steeds maar weer, heimwee te kweken naar een verloren paradijs.
Ging zo'n dubbel gebruik vanzelf bij Anthierens? Of heeft hij er moeten op zoeken? Nuja, als we het hem nog konden vragen zou hij ons toch op het verkeerde been zetten. Over Johan Anthierens : https://schrijversgewijs.be/schrijvers/anthierens-johan/, https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Anthierens Over Filip Joos : https://nl.wikipedia.org/wiki/Filip_Joos, https://www.iedereenleest.be/over-lezen/reeks/de-leeswereld-van-filip-joos Over Madurodam : https://nl.wikipedia.org/wiki/Madurodam Over het boek Leve Mij, 2003 : Uit de verschillende honderden artikels, reportages, interviews, columns en kronieken die Johan Anthierens van 1959 tot 1999 voor tientallen Vlaamse en Nederlandse dag-, week- en maandbladen schreef, maakte Brigitte Raskin, in samenspraak met Karel Anthierens, een selectie van de beste en belangrijkste teksten, ongepubliceerde brieven en schetsen. Na Anthierens dood verschenen er twee bloemlezingen uit zijn werk door Brigitte Raskin en Karel Anthierens: Leve mij (autobiografische teksten, 2003) en Ooggetuige (journalistieke teksten, 2005), beide met de Anthierens typerende ondertitel Niemands meester, niemands knecht.
|