Diamand.We zij beiden in Harelbeke geboren,Huwden op 25-02-1950.Bouwden in 1952 met eigen handen op een stukje aangekocht grond,in de tientjesstraat.En na wat omzwerving,Zwevegem werkte zoolang de kinderen klein waren bij Bekaert.Dan na het vestigen als zelfstandige in de bouw in de stationstraat Deerlijk.Na een trieste periode,wren we eens samen op het marktplein.Hier zou ik willen wonen en oud worden,was de wens van Marie Madeleine.En we kregen en grepen de kans.In 1985 vestigden wij ons 7 hoog,na de verbouwing en twee jaar verblijf ,goudwinde.Terug op het marktplein,2 hoog,alles niew.Rustig ouder worden.hopen op nog eenige tijd erbij;al weet je dat van het een wat meer en van het ander wat minder zal zijn.Genieten van de zevende dag.Niets moet nog;alleen genieten van het samenzijn.Bezig zijn met wat we nog kunnen.zalig nietsdoen,en uitrusten daarvan.Een oud boek herlezen.Praten over vroeger,samen zitten en niets zeggen---endan zegd die stilte veel.Dan dwalen die gedachten naar vroeger.Hoe heeft ze het gedaan?iedere dag met zijn tienen,een huis dat 3 maal zoo groot was als nu!!de was de plas.En zeggen dat ik als mantelzorger ,metons twee er een futime job aan heb.En soms zet ik weleens wat op tafel,dat iets te veel of te weinig gebakken is,wand koen is niet gemakkelijk;een beetje als getrouwd zijn.het komteropaan,opniew te beginnen om beter te doen-en opniew-niet opgeven.En de kindrers gingen en telkens deed het pijn.Als de tafel gedekt werd stond dikwijls de schotel te veel van deze die laatst het huis uit was.We steunen elkaar.laat de avond nu maar komen,we zij tevreden onze taak is bijna volbracht.We zij naar elkaar toegegroeid vernesteld bijna.En als iets onsgaat losmaken ,t'gaat zeer doen veel zeer.En al kraakt en piept het hier en daar een beetje;als t'kopke goed blijft en onze paecemaeker zijn werk voort doet.Doen we stille voort in goede en kwade dagen.Wetend dat als er plezier is iedereen meelacht,moar oje shreemd zi je oliéne.
