Bloot!

Naar aanleiding van een artikel in een Engelse krant afgelopen week maak ik mij toch wel enkele bedenkingen.
Ruth Wilson, niet bepaald de meest beroemde Britse celebrity en bij ons nauwelijks bekend tenzij als sidekick “Alice” van Idris Elba – naar het schijnt de eerstvolgende James Bond – in de politiereeks “Luther” trok boos de deur achter zich dicht en bedankte voor een vervolg op “The Affair”.

Reden: er zaten veel te veel gratuite bloot- en seksscenes in.
Als je auditie doet voor een serie met als titel The Affair waar overspel het leitmotiv is, wat verwacht je dan? Een reeks over het geheime leven van zeeschildpadden of de belevenissen van een stel zeehondjes op Nova Zembla?
Komaan zeg, en daar kwam ze pas na vier jaar achter?

Nu ja, in de nasleep van de Me-too-affaires zoeken ze allemaal wel een beetje de spotlights, sommigen twintig of dertig jaar na de feiten, maar kom, het recht moet zijn beloop hebben.
In het geval van Ruth Wilson zit het mij wel hoog dat ze daar nu haar beklag over maakt, in de afgelopen vier seizoenen speelde ze zonder verpinken of protest éénentwintig (!) seksscenes. Haar mannelijke tegenspeler had er zelfs vierentwintig, Van die kant heb ik nog geen protest gehoord, hoe zou dat komen?

Dan is er ook nog ene Emilia Clarke, blijkbaar hoofdrolspeelster in “Game of thrones”, die blijkbaar gepusht werd om naaktscenes te doen want het was om “Not to disappoint the fans.”
Ja zeg, zevert nu eens niet hé maske, als je dat niet wil doen dan doe je het niet, simple as that.

Bij mijn weten is er nog geen enkele regisseur in geslaagd pakweg Julia Roberts ertoe over te halen expliciete naaktscenes te doen, ondanks de te verwachten zak dollars. Van ene Sharon Stone kunnen we dat nog begrijpen, die had ook niets anders omhanden.

In eigen land is het al geen haar beter als je de commentaren van de o zo betreurenswaardige Hilde Van Mieghem leest die op hoge poten naar de Raad voor Journalistiek stapte. Een blad (Panorama, als ik mij niet vergis) had het bestaan enkele foto's van naaktscenes van haar te publiceren. Je gaat het niet geloven maar wij hebben zelfs een “Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen”, allicht weer een uitvindsel om gesjeesde politici, in ruil voor een riante vergoeding te parkeren tot aan hun wettige pensioenleeftijd.

Laten we wel wezen, ik ken geen enkele van die series en ze interesseren mij ook geen fluit so to speak, hooguit wat de kranten erover berichten.