Mmm, bent u ook al eens in een pas opgeleverde nieuwbouw geweest? Opgepast, want in een donker hoekje, de kelder bij voorkeur, laten bouwvakkers wel eens souveniertjes in de vorm van een in een cementzak verpakte restanten van een uitbundig gevierde meiboomplanting achter als de weg naar het ToiToi-villaatje achteraan de kavel met te veel netel- en distelbegroeiing mogelijke ongelukjes onderweg zou kunnen veroorzaken.
Geeft u dan ook toe dat, als een specialiste in de materie, u een brouwsel uit de supermarkt zou aanraden met "een supermooie neus" maar ook met "ook een zweem van lichtrokerigheid en natte kalk" u niet bepaald met een vreugdedansje richting kassa evolueert? Ik heb het drie keer gelezen - ik weet niet of u vertrouwd bent met het aroma van natte kalk, beste lezer (ik wel) - maar het geeft in ieder geval aan met welke stupide onnozelheden een doordeweekse lezer van de weekendkrant gebombardeerd wordt. 'Lichtrokerigheid' Godsamme, sta me bij want ik word niet goed en het is pas 16:02 CET +2 in mijn bureaucabine waar OpenOffice 4.1.6 zondagse overuren draait!
Dit met veel bombarie gelardeerde woordkramerijbaksel gaat over heu... mosselwijn, voor zover u dat nog niet begrepen had. Maar het kan nog erger: “vallen aroma's van witsteenfruit op, met voorop het aroma van perziken, samen met ook wat mineralige toetsen in de achtergrond.” Hebt u hem: mineralige toetsen in de achtergrond? Toch weer geen natte kalk, zeker?
De ene keer zijn het “delicate toetsen van groene appeltjes “, de andere keer “met in de aromatische, lichtflorale neus vooral aroma's van gele appel, peer en cavaillon-meloen” (Cavaillon-meloen in Portugal, moet kunnen) jaja: lichtjes floraal en gele appel. Hebt u al eens in een groene appel uit de Sancerrestreek gebeten? In het beste geval krijg je er pijn in 't zak van. Ach ja, de goden moeten hun getal hebben, nietwaar.
Toen ik om 11h15 (CET Brussels) terugkwam uit de kombuis en cheng M. mij aanmaande eindelijk de afwasmachine leeg te halen wist ik al hoe laat het was (ja zeg, ik heb het net gezegd, zie brief 704 huisboot 18-04-2016). Ik wist dat het moeilijk zou worden want om 13h17 werd ik verondersteld M's fruitsalade (appel, mango, doosje ananasstukjes, appelsien uitgeperst, brugnons en een scheut kirsch) hapjesklaar voor te schotelen. Chengloodgieter (made in Poland) had al roet in het eten gegooid want uitgerekend om 12h47 (nog steeds CET Brussels) komt die hier binnengestoten met de mededeling dat de mazoutpomp finaal versleten is.
Nu heb ik niet de gewoonte stielmannen blindelings te vertrouwen en al zekers geen onderdanen van het Warschaupact (zie brief 669, huisboot 21-03-16). En maar goed ook! Die stuntel was compleet vergeten de afsluitvalve naast de filter in de stand OPEN te plaatsen! Stel je voor dat ze zoiets zouden loslaten op WordPerfect 5.1!
Enadio!
In tegenstelling tot de hoera-berichten van onze nationale weermannen en vrouwen (waar zijn ze, dat ene Balkanwonder buiten beschouwing gelaten?) moet ik toch waarschuwen voor de op handen zijnde wolken aan de tot op heden wolkenloze hemel.
Onze experte Poula Fisch van Channel Neun legt uit hoe dat komt:
Hebt u het ook al gehad met al die deskundologen die je bij iedere voortgang van je wandklok overstelpen met het zoveelste horrorverhaal dat ze net hebben uitgevonden?
Tijd voor de nieuwste soort deskundoloog: "infectioloog" (HNB). We hadden al epidemiologen, virologen, microbiologen, bio-statistici (dat zijn ongetwijfeld groene jongens met bijhorende sticker) en er kan nog altijd eentje bij.
...al zes dagen aan een stuk tegen de patrijspoort en klotsen de golven tegen het machien in Fujayrah...
Anyway some family fun:
Voor de gelegenheid heeft John nog eens z'n originele Rickenbacker van de zolder gehaald - dezelfde van het legendarische Woodstock-festival - en mag zoonlief een replica hanteren.
Hij zit ook nog uit te kijken wanneer de solden in de C&A van start gaan, kwestie om z'n collectie flanellen houthakkershemden wat aan te vullen.
Dépardieu, Montand, Piccoli en Reggiani in Vincent, Paul, François et les autres (C. Sautet)
Tweet van BB naar aanleiding van het overlijden van Michel Piccoli op 94-jarige leeftijd. De familie maakte dat drie dagen geleden bekend hoewel hij blijkbaar al op 12 mei overleed. Zonder overdrijven kun je stellen dat hij de afgelopen zestig jaar een van de meest iconische en geliefde Franse acteurs was met zowat 180 films op zijn actief naast talloze kortfilms en theaterproducties – een oude liefde die hij niet in de steek liet.
Het is onbegonnen werk die allemaal op te noemen, daarvoor zijn er gespecialiseerde websites. Een beetje filmliefhebber onthoudt zeker Sautet's Les Choses de la Vie, Le Charme Discret de la Bourgeoisie, Belle de Jour (allebei Bunuel), Ferreri's schandaalfilm La Grande Bouffe en uiteraard de welhaast mythische Godard cultfilm Le Mépris, naar een roman van Alberto Moravia, en de al even legendarische dialoog met Bardot die, naakt op bed uitgestald, Paul (Piccoli) vraagt haar beste charmes op te lijsten:«Tu vois mon derrière dans la glace? - Oui. Tu les trouves jolies mes fesses? - Oui, très.» op muziek van Georges Delerue.
Naast de al genoemde Bardot had hij nogal wat spraakmakende tegenspeelsters: Deneuve, Jeanne Moreau en uiteraard Romy Schneider (Max et les Ferailleurs, een persoonlijke favoriet) en last but not least ook nog een ode aan Romy en dat prachtige nummer van Philippe Sarde: La Chanson d' Hélène in Les Choses de la Vie https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=VsWZcwPL7-Q&feature=emb_logo
Dit komt zo te zien vermoedelijk uit "Max et les Ferailleurs"
Als ik zo her en der de naam Gram Parsons in een blog tegenkom gaan quasi automatisch mijn voelsprieten overeind staan, ook al was het zijdelings deze keer. De gepatenteerde VRT-lolbroeken van het Leugenpaleis mogen dezer dagen weer hun opwachting maken in een rubriekje op Radio 1 zo rond het middaguur terwijl wij aan ons aperitiefje zitten te lurken.
Zo vernamen wij de aanstormende huwelijksperikelen ten huize van Goossens Casimir omwille van een buurvrouw, werkzaam in de zorgsector – half Belgiek werkt blijkbaar intussen in die categorie beroepsbezigheden – die geen kritiek kan verdragen en prompt het tuinmuurtje van het echtpaar Goossens in de prak reed. Afijn, gaat u zelf maar eens op zoek naar het origineel op onze nationale regimezender.
Ik kan veel hebben maar Gram Parsons en zijn muze Emmylou Harris opvoeren als huwelijksconsulenten is er duidelijk te veel aan. Luisteraars, ik zal u eens een geheimpje vertellen waar zelf mijn eigenste echtgenote van meer dan een halve eeuw geen weet van heeft: ik had er 1 boon en pril huwelijksgeluk voor over om ook eens aan Emmylou's keukentafel te mogen aanzitten in plaats van die dikzak van den Humo, annex wereldberoemd regisseur van films waarvoor geen zinnig mens ooit de prijs van een ticket voor over had.
Bij deze beloof ik plechtig eens een volwaardig artikel over GP en EH te schrijven, al staat de datum nog niet vast.
Wie een beetje met de materie vertrouwd is - ik vermoed zo'n 0,1% hier - zal allicht de 1975-versie van The Hotband weten te duiden met Elvis gitarist James Burton aan EH's rechterkant. Vermoedelijk is dat drummer John Ware en bassist Emory Gordy, al weet ik het niet absoluut zeker.
Willen ze bij Radio 1 nu alstublieft dringend stoppen met dat volstrekt onnozele gedoe? Ik heb het nu wel gehad met dat lichtjes belachelijke nummer van Ramses Shaffy, daarenboven ook nog eens dagelijks verkracht door een exemplaar van onze uitgebreide schare BV's. Vandaag voor de elfendertigste keer Isolde Lasoen, in het beroepsleven trommelaarster bij ene Daan.
Dat zal in kennerskringen van de Humo-adepten allicht enkele lampjes laten aanfloepen met het oog op de eindejaarsvraagjes (tiens, zijn ze nog niet begonnen?) maar ten huize MN hooguit op "wienesdadde"kunnen rekenen.
Ik zal haar vocale kwaliteiten maar met de mantel der liefde bedekken want bij momenten was het echt niet om aan te horen. Wat bezielt de openbare omroep toch om per se de goegemeente proberen te laten meegaan in dat misplaatste solidariteitsgevoel? Ik heb er het raden naar.
Alsof het nog niet genoeg is dat ze vorige vrijdagavond omwille van die groteske farce (de Nationale Veiligheidsraad) het zendschema terwille van de politieke onbenullen overhoop gooiden. Een mens krijgt zowaar heimwee naar het Brabants Trekpaard van weleer.
Wel, ikke nie, belange nie! Ik zijn da hier al kotsbeu en diegene die het tegendeel beweert is rijp voor Geel. Ge weet wel, da is die gemeente in één van onze achtergebleven gebieden - waar de zotte op stroat lope.
Ik hem bijveurbeeld dringend gist nodig voor mijn brood te make want diejen bazaar da ze bij de zogenaamde warme bakkers 't zondags verkoepe is oek al niemier te vreten. Ofwel is het de maandagmorgen nog droger as in mijne hof waar het ook al anderhalve maand niet meer geregend heeft, ofwel is het zo plat en fletsig als het décolleté van onze interimpremier - of is dat première?
Luistert is mannekes, gijlie kunt doen wat da gijlie wilt - of gij nu flik, minister van Nutteloze Zaken of voorzitter van den NVA zijt - ik rijd morgenvroeg naar den Boerenbond in Kampenhout en gare la bombe als daar geen verse gist (Bruggeman en niks anders) te krijgen is, in hoogste nood wil ik nog wel een pakske instant meenemen..
Gelieve er terdege rekening mee te houden dat ik een kilometer verderop ook halt ga houden bij de lieftallige blonde verkoopster van Koffie Rom die mij ongetwijfeld drie kilo Caramba zal overhandigen in ruil voor a) een ontwapende glimlach en b) contacloze betaling.
Om maar te zeggen dat de Coronakroniek vandaag niet bepaald de beste uit de reeks is/was.
Komt nog bij dat "ons Mia" in heur gat gebeten is en belaagd wordt door een loslopende wolf die een spontane erectatie krijgt waar Natuurpunt een punt kan aan zuigen!
Bijlange niet, zolang ik nog maar om m'n zondagse pistoleekes kan. Plus het vooruitzicht je favoriete winkelmeisje nog eens gedag te mogen zeggen, weliswaar achter een plastic schermpje maar evenzeer met een glimlach en the twinkle in her eyes die je voor de rest van de week kunnen laten berusten in deze absurde toestanden.
De berisping van je jongste dochter – jij behoort wel tot de risicogroep, he pa – omdat je eigengereid zelf om de wekelijkse boodschappen ging – of de oudste die maar niet kon begrijpen dat je nog geen whatsapp of facebook op je computer hebt staan, pff, het zal me wat. Een doodgewone telefoon, neen ik heb geen smartdinges, brengt ook al soelaas, probeer ze dat maar eens aan het verstand te brengen.
Stel dat ik nu een pak feministen op m'n dak krijg vanwege deze heerlijke conference van Herman Finkers in “De Vrouw”, het zou alleen maar kunnen betekenen dat er nog wat anders bestaat dan Ikea-kastjes in mekaar knutselen op een wiebelende mosselschuit en de tafels die nog moeten afgeruimd worden.
“Ik heb niets tegen het feminisme al vind ik de Libelle wel erg fanatiek”
Radio is een medium dat mij dezer dagen almaar minder boeit (de treurbuis trouwens ook al niet) omdat het verworden is tot een soort achtergrondbehang – de huisvrouwen hebben hun familieradio Radio 2 – en Radio 1 wordt hoe langer hoe minder. Nu ja met nauwelijks meer dan 7% procent van de luisteraars moet je je niet dik maken.
Ik heb helemaal geen behoefte aan StuBru-gejengel of dat ellendige rapgedoe van godbetert Zwangere Guy of Bozart van de vroege ochtend tot de late avond, wel integendeel. Toen ik het op een dag kotsbeu was en een vriendelijk briefje schreef en ook nog antwoord kreeg van zowaar nethoofd (al zal dat wel een secretaresse geweest zijn belast met dergelijke opdracht om ontevreden luisteraars te paaien) Els VDS waarin ze stelde dat Radio 1 koos voor – letterlijk- frisse en moderne popmuziek wist ik het wel: de dictatuur van alleen maar popmuziek tussen de reclame en de nieuwsbulletins door.
Ach ja, waar is de tijd van “Het Vermoeden” met de onvolprezen Betty Mellaerts “Het einde van de wereld” op zondagavond; “Piazza” op zaterdagmiddag en dan Fred Brouwers; Herman Henderickx in Houston, Urbaan De Becker, Johan Janssens, Wim Jansen, Guy Poppe en uiteraard Jef Lambrecht. Wat een prachtige stemmen toch allemaal en vooral: wat een vakmensen! Allemaal weg en hetgeen er voor in de plaats is gekomen, pffft...gewogen en veel te licht bevonden.
Krantenkop in de populaire arbeidersgazet HLN: “Waarom ontdek ik dit nu pas?” Jongedame beseft na twee jaar water geven plots dat haar vetplant van plastic is. "
"Twee jaar lang heeft Caelie Wilkes haar vetplant zorgvuldig water gegeven. Maar dan viel plots het kwartje: het groene decoratiestuk is eigenlijk van plastic, en al die moeite was voor niets gebleken."
Misschien een deelnemingsformulier voor Temptation Island of Winteruur insturen?
Een halve eeuw (of daaromtrent) geleden in het KBIN na de passage van laatstejaars humaniora:
Oké, dit is in de eerste plaats niet bestemd voor de adepten van de Kampioenen, Thuis of Wim Helsen. Bij Vaderlandse Humor wordt verondersteld dat de lachband gestart wordt als de telefoon gaat en het hoofdpersonage een dagschotel bestelt. Nu ja, ieder z'n meug.
Bij de BBC is het al niet veel beter, tenzij je onder tafel duikt als Daffy Thomas (Matt Lucas) voor de elfendertigste keer verklaart dat hij the only gay in this village is. Janettenhumor waar ze zelfs in Aalst al twintig jaar de neus voor ophalen. Hoog tijd dus om één van MN's persoonlijke favorieten – Rick Mayall - nog eens in het voetlicht te laten schitteren samen met zijn partner in crime Adrian (Ade) Edmondson, echtgenoot van Jennifer Saunders in real life – Eddie Monsoon in Ab Fab – die in een voorgaand leven de boel heerlijk op stelten zetten in The Young Ones.
Er is al veel inkt gevloeid over Bottom, dat moet u zelf maar eens opzoeken, een serie waarin Rick Mayall als geen ander de weg plaveide voor absurde en anarchistische humor – zie Blackadder als Lord Flashheart of Alan B'Stard, the New Statesman. “The poor are the biggest consumers of government spending! When was this country the industial leading power in the world? I'll tell you: when we sent children up to cheminees, women down mines and trade unionists to Australia.”
Genoeg gepraat, over naar some action. Een deel van de Falklands sketch, de pijnlijke ontmoeting met de gasmeterman (voor hem dan toch), de Kerstman en een cameo van Julia Sawalha (Saffy in Abfab). Mayall overleed in juni 2014 op z'n 56e aan een hartaanval na een partijtje joggen. Het zoveelste bewijs dat sporten nergens goed voor is.
Vooraf: wel gvd! Weeral bericht kwijt, wanneer gaat sennet eindelijk eens voor een stabiele verbinding zorgen als je een bericht aan het schrijven bent? Fu*k you, suckers!
Terry Jones (77) overleed afgelopen nacht. Michael Palin was er het hart van in dat zijn partner in crime hem op den duur zelfs niet meer herkende tijdens hun wandelingen. De rest van de Pythons had het te druk: John vanwege zijn perikelen met de alimentatie voor zijn exen, Graham verkoos een vroegtijdige reis en Eric met de PR voor zijn carrière bij bloody James Corden.
Wacht, ik ga eventjes op de gebeurtenissen vooruit lopen,
kwestie dat je niet alle onzin moet lezen die hier verschijnt, of een week lang genieten van de Plechtige Heilige Communie bekrachtigd door het Heilige Vormsel van den aartsbiskop van Mechelen-Brussel-Antwerpen-Brugge en aanverwante landsdelen in een of ander schabouwelijk winterskoud bouwsel uit vroegere eeuwen.
Luisteraars, sta me toe dat ik u een anekdote vertel over mijn eigen beleuvenissen uit die tijd die een nogal onverwachte wending kreeg bij dezelfde gelegenheid waar je, naar het schijnt, moet doorworstelen als je de gezegende leeftijd van twaalf jaar hebt bereikt. Zowat net geen honderd procent van mijn leeftijdsgenoten mocht dan op een vrije donderdagmiddag spoorslags ter kerke gaan om ingewijd te worden in de wereld van de goden en hun hemelse rijk.
Jammer genoeg vond ik dat nog veel te vroeg en gaf er de voorkeur aan om a) kikkerdril te gaan vissen in de Molenbeek, b) een kamp op te zetten in Bertembos of c) een verse, dampende paardendrol te dumpen in de brievenbus van boer Mandus, een van de meest gehate agrariërs van het dorp.
Moeder dacht dat het volgen van godsdienstlessen wel zou volstaan hebben om tot die elite te worden toegelaten, helaas had zij niet door dat zoonlief al van in het vijfde studiejaar in september het vakje “Zedenleer” had ingevuld in plaats van “Godsdienst” en er zijn eigen krabbel had ondergezet. Dat kwam pas pijnlijk tot uiting op die bewuste zondag in de meimaand en de quasi voltallige familie – gelukkig was die niet zo groot – vol verwachting de gebeurtenissen afwachtte.
Het begon al vrij ambetant want ik mocht niet mee vooraan gaan zitten tussen de andere communiekantjes, integendeel werd ik naar achteraan verwezen bij de rest van de heidenen. Vader en de rest was gelukkig thuisgebleven – hij kwam nooit-van-ze-leven in een godsdiensthuis en hield zich nuttig bezig met het entertainen van de familie en af en toe in de soep roeren of aperitief uitschenken.
Afijn, een akkefietje waar jaren later nog besmuikt werd om gelachen in intieme kring. Mijn mislukte Plechtige Heilige Communie en dito Vormsel bestond in een fantastisch geschenk van mijn meter: een heuse Echte Gitaar waar ik niet zo direct een blijf mee wist. Moeder probeerde nog van “allee speelt eens een lieke” terwijl ik niet eens wist hoe je dat ding moest vasthouden.
het op een doodsreutel na, zieltogende Hollywood te redden van de totale ondergang aan netdiensten à la Netfliks en aanverwanten. Laat mij eens weten wanneer u voor het laatst in de pluchen zetels van een echte cinema plaatsnam? Zelve ben ik met deze liefhebberij al een eeuwigheid gestopt en daar zijn verschillende redenen voor. De voornaamste is niet moeilijk te raden: de belabberde inhoud van de films of de al even beperkte inhoud van het acteursgild of de scenario's die makkelijk in zijn geheel uitgeschreven kunnen worden op de achterkant van een bierviltje. Moet ik nu steil achterover vallen van het zoveelste epos in de Star Wars-saga? Ik denk van niet, na de eerste had ik al dik mijn bekomst. Fantasy, science fiction et al is hooguit goed voor pukkelpubers en aan smartphone verslaafde malloten (en dan ben ik nog vriendelijk).Een normaal ontwikkelde mens moet toch gruwen van dit soort onzin, of niet soms? Daar komt nog bij dat het geluidsniveau dergelijke proporties aanneemt dat het soms lijkt alsof je middenin een popconcert van een metalband bent terechtgekomen. Je moet maar eens kijken welk soort volkje uitgenodigd wordt op al die award-feestjes. Kent iemand de verdiensten op filmgebied van tieten-en-kont-winkel Beyoncé of haar echtgenoot? Nou moe, ik niet en ik wil ze ook niet kennen, has-beens (of beter gezegd never-was) Gwyneth Paltrow, Elton John, “James Bond” Daniel Craig of godbetert Eddie Murphy behoorden ook al tot de genomineerden. Gelukkig was er nog presentator Ricky Gervais (The Office) die al die troonpretendenten met een meer dan stevige sneer met de voetjes van hun pretentieuze voetstuk haalde. Helaas heeft hij al te kennen gegeven dat het zijn allerlaatste keer was. Ze weten niet wat ze gaan missen. Een kleine bloemlezing:
"Seriously, most films are awful. Lazy. Remakes, sequels. I’ve heard a rumor there might be a sequel to Sophie’s Choice. I mean, that would just be Meryl just going, "Well, it’s gotta be this one then." All the best actors have jumped to Netflix, HBO. And the actors who just do Hollywood movies now do fantasy-adventure nonsense. They wear masks and capes and really tight costumes. Their job isn’t acting anymore. It’s going to the gym twice a day and taking steroids, really. Have we got an award for most ripped junky? No point, we’d know who’d win that."
Traditioneel brengen puberboekskes als de Humo al vanaf het vallen van de bladeren hun acolieten in stelling om hun licht te laten schijnen over het voorbije jaar, doorgaans duurt dat tot Beloken Pasen eer de laatste zijn zeg heeft gehad. Spijtig dat ze Wim Helsen of Saskia Decoster niet gevraagd hebben, of is er toch nog een plaatsje vrij?
U kent dat wel, dat gaat van lul van het jaar tot een gebeurtenis die hun BV-schap moet rechtvaardigen om in aanmerking te komen de kolommen van dat zieltogende blaadje te verblijden. Nog een geluk dat Van Thillo een kapitaalkrachtige mecenas is.
Afijn, voor het eerst in mijn zo langzamerhand langdurige bestaan, ga ik mij daar ook eens aan wagen. Bovenaan bij de landgenoten: de heer Filip van Saksen-Coburg die al een jaar lang het ongenode gezelschap moet dulden van een serie totaal onbekwame volksmenners, ook wel eens politici genoemd. Je zou voor minder een niet mis te verstane Kerstboodschap de wereld in sturen.
Sterkte, Filip, en begin al maar peper langs de gevel te strooien van je bescheiden residentie: de helft van de Europese huwbare blauwbloedigen aast op je oudste dochter! Zwijg stil, ik heb het ook meegemaakt en ik heb er twee. Blond, blauwogig en een goede positie, bovendien gespeend van familieschandalen en gezeur om DNA-stalen.
Helaas beginnen onze familienamen niet met een kleine letter en zijn onze conjuncties met eerbiedwaardige eeuwenoude geslachten eerder verwaarloosbaar.
Moge 2020 het beste met u voorhebben. Uw toegenegen landgenoot, MN
Naar aanleiding van een artikel in een Engelse krant afgelopen week maak ik mij toch wel enkele bedenkingen. Ruth Wilson, niet bepaald de meest beroemde Britse celebrity en bij ons nauwelijks bekend tenzij als sidekick “Alice” van Idris Elba – naar het schijnt de eerstvolgende James Bond – in de politiereeks “Luther” trok boos de deur achter zich dicht en bedankte voor een vervolg op “The Affair”.
Reden: er zaten veel te veel gratuite bloot- en seksscenes in. Als je auditie doet voor een serie met als titel The Affair waar overspel het leitmotiv is, wat verwacht je dan? Een reeks over het geheime leven van zeeschildpadden of de belevenissen van een stel zeehondjes op Nova Zembla? Komaan zeg, en daar kwam ze pas na vier jaar achter?
Nu ja, in de nasleep van de Me-too-affaires zoeken ze allemaal wel een beetje de spotlights, sommigen twintig of dertig jaar na de feiten, maar kom, het recht moet zijn beloop hebben. In het geval van Ruth Wilson zit het mij wel hoog dat ze daar nu haar beklag over maakt, in de afgelopen vier seizoenen speelde ze zonder verpinken of protest éénentwintig (!) seksscenes. Haar mannelijke tegenspeler had er zelfs vierentwintig, Van die kant heb ik nog geen protest gehoord, hoe zou dat komen?
Dan is er ook nog ene Emilia Clarke, blijkbaar hoofdrolspeelster in “Game of thrones”, die blijkbaar gepusht werd om naaktscenes te doen want het was om “Not to disappoint the fans.” Ja zeg, zevert nu eens niet hé maske, als je dat niet wil doen dan doe je het niet, simple as that.
Bij mijn weten is er nog geen enkele regisseur in geslaagd pakweg Julia Roberts ertoe over te halen expliciete naaktscenes te doen, ondanks de te verwachten zak dollars. Van ene Sharon Stone kunnen we dat nog begrijpen, die had ook niets anders omhanden.
In eigen land is het al geen haar beter als je de commentaren van de o zo betreurenswaardige Hilde Van Mieghem leest die op hoge poten naar de Raad voor Journalistiek stapte. Een blad (Panorama, als ik mij niet vergis) had het bestaan enkele foto's van naaktscenes van haar te publiceren. Je gaat het niet geloven maar wij hebben zelfs een “Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen”, allicht weer een uitvindsel om gesjeesde politici, in ruil voor een riante vergoeding te parkeren tot aan hun wettige pensioenleeftijd.
Laten we wel wezen, ik ken geen enkele van die series en ze interesseren mij ook geen fluit so to speak, hooguit wat de kranten erover berichten.
