Als ik zo her en der de naam Gram Parsons in een blog tegenkom gaan quasi automatisch mijn voelsprieten overeind staan, ook al was het zijdelings deze keer. De gepatenteerde VRT-lolbroeken van het Leugenpaleis mogen dezer dagen weer hun opwachting maken in een rubriekje op Radio 1 zo rond het middaguur terwijl wij aan ons aperitiefje zitten te lurken.

Zo vernamen wij de aanstormende huwelijksperikelen ten huize van Goossens Casimir omwille van een buurvrouw, werkzaam in de zorgsector – half Belgiek werkt blijkbaar intussen in die categorie beroepsbezigheden – die geen kritiek kan verdragen en prompt het tuinmuurtje van het echtpaar Goossens in de prak reed. Afijn, gaat u zelf maar eens op zoek naar het origineel op onze nationale regimezender.

Ik kan veel hebben maar Gram Parsons en zijn muze Emmylou Harris opvoeren als huwelijksconsulenten is er duidelijk te veel aan. Luisteraars, ik zal u eens een geheimpje vertellen waar zelf mijn eigenste echtgenote van meer dan een halve eeuw geen weet van heeft: ik had er 1 boon en pril huwelijksgeluk voor over om ook eens aan Emmylou's keukentafel te mogen aanzitten in plaats van die dikzak van den Humo, annex wereldberoemd regisseur van films waarvoor geen zinnig mens ooit de prijs van een ticket voor over had.

Bij deze beloof ik plechtig eens een volwaardig artikel over GP en EH te schrijven, al staat de datum nog niet vast.

Wie een beetje met de materie vertrouwd is - ik vermoed zo'n 0,1% hier - zal allicht de 1975-versie van The Hotband weten te duiden met Elvis gitarist James Burton aan EH's rechterkant. Vermoedelijk is dat drummer John Ware en bassist Emory Gordy, al weet ik het niet absoluut zeker.