Ik ben verdwaald, in een grote diepe put. Geen zonnetje wat straalt, dus ik raak uitgeput. Met een beetje moed, ga ik opzoek. Zo zwart als roet, van hoek tot hoek.
Een trapje omhoog, is wat ik vinden kan. Leidend tot de regenboog, maar het maakt me bang. Twee stapjes op, een stapje terug. Naar de hoge top, dat gaat niet vlug.
Iemand gooit een touw, en ik pak het vast. Om me heen komt de dauw, en ik ben verrast. Iemand schenkt mij hulp, om te klimmen. Kruip uit mijn schulp, om op nieuw te beginnen.
Drie stapjes op, een stapje terug. Naar de hoge top, dat kan niet zo vlug. Maar de zon gaat stralen, door de dikke dauw. Ik zal het eind halen, naar het hemelsblauw.
Het is een grote strijd, uit de diepe put. Het kost veel tijd, maar het heeft nut. Ik moet blijven knokken, heel mijn leven. Met een beetje mokken, ben ik overeind gebleven.
Hier in deze harde wereld,vol ellende en verdriet.Ben je vaak onzeker en vertrouw je je eigen vrienden niet.Wat is dan mooier in je korte bestaan om met dieren als vrienden door het leven te gaan .Je kunt ze alles geven vreugde en plezier ,en hun liefde zou je nooit berouwen ,daarom hou ik van het dier, en ben liefste bij jou.........
Ieder heeft twee kanten, een slechte en een goede. Ieder loopt wel eens te lanterfanten, en dan komt er wel eens woede.
Ieder maakt wel eens een fout, want fouten maken is menselijk. Ieder is wel eens stout, want alleen het goede dat is wenselijk.
Ieder houd zich wel eens ergens aanvast, aan een tafel of een stoel. Ieder gebruikt wel eens woorden wat niet past, en dat zijn de woorden van ons gevoel.
Er is altijd wel iemand waar je jezelf aanvast houd, ook al laat het sommige mensen koud. Je geef hun je vertrouwen, en hoop dat je erop kunt bouwen.
Ze begrijpen je wel, daarom hecht je ook snel. Ze bieden je hun steun, en een schouder waar je op leun.
Soms is het geen echte vriendschap, maar wensen ze je alleen wat beterschap. Je houd je aan hun vast, En ben ondertussen hun tot last.
Zelf heb je het niet in de gaten, en wil je hun ook niet loslaten. Het voelt een beetje zwoel, en dat geeft je juist een veilig gevoel. je bent me dierbaar....
Hertje o zo klein, waar zal je nu weer zijn. Heb jou eens ontmoet, en met veel liefde begroet. In het bos dronk je uit een ven, daar bij die grote dikke den. We keken met liefde naar elkaar, dat was een mooi gebaar. Jij draagt eenzaamheid, en wil zoveel vrijheid. Je liep verder in het bos, over het zachte mos. Weg van mij vandaan, ieder met een traan. Heb je nogmaals ontmoet, we gaven elkaar een groet. Wist nu hoe ikzelf eruit zag, met wat voor een gedrag. Stil en eenzaam, iemand die zich schaam. Wij raakten aan elkaar gehecht, en begonnen samen een gevecht. Gevecht naar de vrijheid, dat is een hele strijd. Op vakantie was je niet alleen, voor je het bos in verdween. Heb je nu in het echt ontmoet, dat deed mij ontzettend goed. Je zag er heel vredig uit, en ik zie je nog als ik mijn ogen sluit. Ben blij dat ik jou nu ken, want nu weet ik wie ik ben.
leven is zoals een schaakspel heb dat veel gespeelt je moet vooruit in het spel en leven moeten zetten gezet worden, indien je aangevallen wordt door een plagerij of zo, trek ik me in verdedigging zonder wapens in woorden of daden en tegen strever uit schakkelen trachten zonder geweld, dat is leven van schaakspel en leven
STOP moet je kunnen zeggen en durven doen, leven is zoals verkeer bekijk het zo als je merkt je van de weg glijd zorg eerst je kan stoppen en niet door drammen maak je alleen vele erger dan je kan denken. is met te stoppen en je wat over je heen laat gaan je verste komt, en als je in u recht bent en krijgt ongelijk is soms frustrerend is, dat weten wij allemaal, denk bij u zelf laten ze in hun waanheid nadien beseffen de anderen ze fout waren. deze text is opgedragen omdat ik het zo zie in dagelijks leven.
bomen komen mekaar niet tegen, ze staan recht over mekaar en naast mekaar, mensen komen mekaar tegen zorg dat ze geen afwijkingen doet tegen over jou dan pas weet je wel hoe moeilijk het is om weer goed te maken, zorg voor mekaar hoe moeilijk het ook is en de bomen vragen ook zorgzaam net zoals een mens op aarde leeft.
van schoon tafel kan men niet eten, en uiterlijk kan me wel naar kijken, Maar U schoonheid zit binnen in, is wat je nog mooier maakt dan je nu al bent ......
Ik had jou zo nodig Een je bent er altijd voor me, laat een traan omdat pijn niet altijd weg steken kan zijn.
de gevoelens waarmee je zit kan ik bij jou terecht... en laat je een traan los om van je te verlichten van de drang, pijn of je dierbaar iemand mist is iets innerlijk gevoel niemand kan zien, ben dankbaar ik bij dierbaar persoon terecht kan en zijn en zij bij mij...zij is niet vervangbaar mis je...
Vannacht wil ik bij je zijn maar ik ben hier en jij bent daar. Vannacht strelen en kussen we in gedachten elkaar. Vannacht wil ik even niets anders zijn dan die hartstochtelijke vrouw Vannacht ben ik echt helemaal en alleen van jou.
