Turkije, hoe kom je daar verzeild? Dat heb ik al vaak gehoord.
Het was niet gepland maar een toevallige samenloop van omstandigheden, zoals dat in het leven wel vaker voorkomt.
Door het werk dat ik deed tussen 1983 en 1988 kwam ik bij toeval terecht in İzmir waar ik jaarlijks enkele weken beroepshalve moest doorbrengen. Dat was een totaal andere wereld in de tachtiger jaren. Alles stond nog vele jaren achteruit in vergelijk met West Europa en het Turkse leger had nog flink wat in de pap te brokkelen.
Al bij al het was een openbaring en ik voelde me heel wat beter op mijn gemak dan in Marokko, waar ik al eens een bezoek had gebracht.
De werkbezoeken werden nadien jaarlijkse vakantie's in hotels in Kusadasi, Kemer en Antalya, telkens met het verlangen weer terug te keren, wat echter alleen in de vakantieperioden mogelijk was. İn 2001 kwam Turkije wat duidelijker in beeld toen me de kans werd geboden in Alanya bij een bedrijf als makelaar o.g. freelance aan de slag te kunnen.
De kans werd benut en ik vertrok zij het eerst 3 maanden om te proberen.
Naderhand gezien was het zeer goed ogend bedrijf waar ik aan de slag was gegaan en dat eigendom was van een Duitser, een grote zeepbel.
Uiteindelijk is Turkije me toch onder mijn vel gaan zitten en ook na de slechte ervaring bij de Duits/ Turkse firma ben ik gebleven, hetgeen ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet betreur.
|