De bloeitijd is aangebroken. Het komt op een zomernacht. Zodra zijn sluier, geborduurd met sterstippen, de schatten van de tuin zal bedekken. Bloemen zullen fladderen als vogels. En het hek zal ze niet vasthouden. Knoppen, als engelen van hun gezicht. Bedek met stralend licht. Geur met hemelse dauw. Hun geuren. Terwijl de randen van Amethist schitteren, en de wereld een prachtige voor ons heeft geopend. Terugkerend naar hun geboorteland, naar Vlaanderen mijn land. Deze beker met bloemen zo mooi. Ik plukte ze tijdens de ochtend dauw. Ze zijn voor jou.
06-08-2019 om 08:10
geschreven door Fernand.
|