Ik ben het leven en ben de dood, ben liefde en ben haat. ik ben je hart maar ook je gevoel Ben het duister en ben het licht! Ik ben ik net zo nietig als jij, nimmer onsterfelijk! Want ik ben immers mens! Tekst beschermd auteur: Marylinn
Water (eigen werk) Lichten weerspiegelen jouw duister. Geen begin en geen einde kunnen jouw oneindigheid weergeven. Je lijkt vredig te rusten, terwijl kleine golven voortkabbelen, gehuld in een mistige nevel. Zie een vredig gelaat, weerkaatsend in deze oneindige diepte van jouw ziel. Neonlichten staan in schril contrast met jouw oneindige oevers, waarvan slechts de contouren zich aftekenen. Gehuld in mysterie..... zou je eigenlijk willen leren kennen, de bron van het eeuwige leven. Gevaren immer op de loer liggend. Je geeft........... je neemt.........kracht en macht.... het voor immer onbekende water! ( Tekst beschermd auteur) Marylinn
Touch of Love!
Aangeraakt worden door liefde, kan elk van ons tot een dichter maken!
Gaves!
Je hebt gaves gekregen, koester ze want je zal geen nieuwe meer ontvangen. Je talent is immers de gave Gods, wees er dus zuinig op. Fijne avond en heel veel liefde.
Attentie graag!
Alle teksten vermeld op dit weblog zijn door mijzelf gemaakt. Ik zou het op prijs stellen deze niet te kopieren zonder mijn uitdrukkelijke toestemming. Met toestemming dan nog de bronvermelding erbij. Copyright
Angel_Love
Het blog voor iedereen! Het blog voor een lach en een traan, voor verdriet en pijn, voor jou en voor mij, van mens tot mens.
19-11-2006
Vrouwenbesnijdenis!(Maandspecial)
Er rusten veel misstanden rondom de vrouwenbesnijdenis. Deze misverstanden zijn hardnekkig, want niet alleen rust er een taboe op het onderwerp, er zijn ook talloze verschillende varianten, met elk hun eigen kenmerken. Er zijn maar liefst vier vormen van vrouwenbesnijdenis. Onder vrouwenbesnijdenis worden alle behandelingen geschaard waarbij de externe vrouwelijke geslachtsdelen geheel of gedeeltelijk worden weggehaald of verwond, alsook alle andere ingrepen aan de geslachtsorganen voor culturele, religieuze of andere niet-medische redenen. De Wereld Gezondheidorganisatie (WHO) onderscheidt de volgende vier vormen van female genital mutilation. Type I Het verwijderen van de voorhuid, eventueel met een gedeeltelijke of gehele verwijdering van de clitoris. Dit is de lichtste, meest symbolische vorm van besnijdenis.
Type II Verwijdering van de clitoris (clitoridectomie) met gedeeltelijke of gehele verwijdering van de kleine schaamlippen, waarbij soms de schede een klein stukje wordt dichtgemaakt. Deze variant komt wereldwijd het meeste voor. De WHO schat dat tachtig procent van alle besneden vrouwen een type II besnijdenis heeft ondergaan.
Type III Verwijdering van de volledige genitaliën en het dichtnaaien of vernauwen van de vagina (infibulatie of faraonische besnijdenis). Infibulatie is de meest extreme vorm, waarbij de clitoris en de kleine schaamlippen helemaal en de grote schaamlippen gedeeltelijk worden weggesneden. De wondvlakken worden vervolgens aan elkaar genaaid, behalve een kleine opening van 1 tot 3 centimeter waardoor urine, afscheiding en menstuatiebloed kan worden afgevoerd. Volgens schattingen zijn vijftien procent van de besneden vrouwen geïnfibuleerd.
Type IV Het prikken, snijden, branden of piercen van de clitoris en/of schaamlippen, het uitrekken van de clitoris en/of schaamlippen, inbrengen van bijtende stoffen of kruiden, enzovoorts. Hieronder verstaan we dus ook de modieuze piercings in de westerse wereld.
Deze vier types worden onderverdeeld in twee klassen. Als de vagina wordt dichtgenaaid spreken we van infibulatie. Alle andere vormen worden aangemerkt als een sunna-besnijdenis. De leeftijd waarop meisjes worden besneden is afhankelijk van de lokale tradities in het land van herkomst. Meestal gebeurt het als ze tussen de zes en twaalf jaar zijn, of vlak na de geboorte.
Het nare is dat iedereen in de veronderstelling is dat het een religieuze bepaling is, dat is volstrekt onjuist. Vrouwenbesnijdenis is geen islamitisch gebruik; het werd al uitgevoerd voor het ontstaan van de islam en het christendom. In gebieden waar het gebruik veel voorkomt, zie je dat ook meisjes uit andere religies worden besneden. Het is dus een cultuurverschijnsel, dat zich 1500 jaar geleden samen met de islam vanuit Noord-Afrika heeft verspreidt naar het Midden-Oosten en Azië. Sterker nog de geschiedenis van vrouwenbesnijdenis ligt naar alle waarschijnlijkheid in Egypte. Dat de Egyptenaren hun vrouwen besneden kan wel worden aangenomen, maar waarom men er ooit aan is begonnen is niet helemaal duidelijk. Wat we wel weten is dat vrouwen in het oude Egypte redelijk zelfstandig waren. Zij konden zelf handelen in goederen en slaven, iets wat in bijvoorbeeld het Griekenland van die tijd ondenkbaar was. Misschien hadden de vrouwen hun vrijheid te danken aan de seksuele beperkingen die de besnijdenis hen oplegde.
Hoe lichter de vorm, hoe geringer de gevolgen De lichamelijke consequenties van een besnijdenis zijn afhankelijk van de variant waarvoor wordt gekozen. De lichtere sunna-varianten (type I) hebben weinig tot geen gevolgen voor de gezondheid van de vrouw, zeker als ze op een hygiënische manier worden uitgevoerd. Soms raakt de besnijdster de genitaliën alleen aan met een mes aan en houdt ze stuk stof met rode kleurstof omhoog dat het reinigende bloed symboliseert.
Grootste gevaar tijdens de ingreep zelf Bij een type II-besnijdenis lopen de meisjes vooral gevaar tijdens de ingreep zelf, door slechte hygiëne of overmatig bloedverlies. Ook kan het gebeuren dat een meisje in shock raakt of zelfs een hartaanval krijgt van de pijn. Omdat de schede niet word afgesloten zal het meisje als de wond eenmaal is genezen, in het dagelijks leven weinig hinder ondervinden van haar clitoridectomie. Bij een bevalling daarentegen heeft zij door het stugge litekenweefsel in de schede veel meer kans op complicaties dan een onbesneden vrouw, wat ook blijkt uit het verhoogde percentage doodgeboren kinderen.
Geïnfibuleerde vrouwen: vaak infecties en pijn Veel - maar niet alle - geïnfibuleerde vrouwen hebben hun hele leven last en pijn van de verminking die hen als meisje is aangedaan. Omdat in deze gevallen de vagina bijna helemaal wordt afgesloten kan urine, vaginale afscheiding en menstruatiebloed niet altijd goed worden afgevoerd. Hierdoor kunnen er infecties en ontstekingen onstaan die veel pijn en ongemak opleveren en onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. Aanhoudende ontstekingen kunnen leiden tot bloedvergiftiging, waardoor een vrouw uiteindelijk sterft.
Als de geïnfibuleerde vrouw voor de huwelijksnacht niet of slechts gedeeltelijk is 'opengemaakt', gebeurt dit meestal voor de bevalling, maar dan nog is een bevalling een verschikkelijke beproeving. Afhankelijk van cultuur en gewoonte wordt de vrouw na de bevalling opnieuw geïnfibuleerd, waardoor haar 'maagdelijkheid' zou worden hersteld.
Besneden vrouwen zien vaak zelf geen verband Uit onderzoek van de Vrije Unversiteit onder besneden vrouwen in Nederland blijkt dat besneden vrouwen vaak niet het verband leggen tussen de besnijdenis die zij als meisje hebben ondergaan en de lichamelijke klachten waar zij later onder lijden. Voorlichting hierover is dus noodzakelijk. Veel vrouwen uit het onderzoek zeiden na informatiesessies dat zij voor hun dochters in ieder geval niet voor infibulatie zouden kiezen. Helaas zegt de meerderheid nog steeds wel een sunna-besnijdenis te willen.
Geestelijk gezondheid De gevolgen voor de geestelijke gezondheid zijn lastig te meten. Het is mogelijk dat meisjes zich incompleet voelen, of last krijgen van angststoornissen en depressies, maar ze zullen hier niet snel iets over zeggen. In het land van herkomst zijn de psychische gevolgen van het niet-besnijden vaak groter, omdat een onbesneden meisje door haar omgeving als onrein, promiscue en onhuwbaar wordt bestempeld. Uiteraard heeft een besnijdenis ook grote gevolgen voor het seksleven van een vrouw en haar echtgenoot, maar het is niet zo dat vrouwen helemaal geen genot meer kunnen beleven. Als de clitoris slechts is ingesneden (incisie) of gedeeltelijk verwijderd kan een vrouw nog steeds genieten van seks. Zelfs vrouwen bij wie de clitoris helemaal is weggehaald zeggen regelmatig een orgasme te krijgen. Maar dit is voor vele anderen niet weggelegd zeker niet in geval van een infibulatie. Ook mannen blijken vaak pijn te hebben tijdens het vrijen met een geïnfibuleerde vrouw, tot verwondingen van de penis aan toe. Dit blijkt voor voorlichters hét argument te zijn om mannen over te halen hun dochter een dergelijke ingreep te besparen. Vrouwen zijn gevoeliger voor de gezondheidsoverwegingen, met name bij de bevalling.
Ik hoop echter dat mensen nu voor eens en altijd weten waar vrouwenbesnijdenis vandaan komt en dat men er zich van bewust is dat het geen Islamitisch gebruik is. Het enige religieuze gebruik is mannenbesnijdenis en dan nog vanwege hygienische oorzaken. Nogmaals vrouwen besnijdenis is een Culturele bepaling en geen Islamitische.
ik vraag me af waar jij je inspiratie vandaan haal wat je precieze reden is , wat zet jou aan om dit alles zo te verwoorden
29-01-2008 om 23:53
geschreven door siti
Over mijzelf
Ik ben Marylinn
Ik ben een vrouw en woon in Noord Brabant (Helmond) (Netherlands) en mijn beroep is Maatschappelijk werkster.
Ik ben geboren op 08/04/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, zang, lezen, films, kleinkids, tuinieren, dieren, koken, internet en nog veel meer..
Ik heet je graag welkom op mijn weblog! Het weblog voor iedereen. Nieuws, liefde, leven, dood en nog veel meer, zal zijn waar ik over schrijf. Je reactie is meer dan welkom, mits met respect voor elkaars mening dan komt alles vast goed. Liefs!
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ik ben Marylinn
