Met een glas wijn in de hand, ben je echt een type
Tot in Azië toe vindt de dee-jay uit Wilrijk navolgers : Glas in de hand verleent elegantie en chique
Heet vanhetFortis-naaldje - 15 u 10
De Handelsrechter heeft zonet beslist dat de vraag van de minderheidsaandeelhouders van Fortis afgewezen wordt. Hun bemerking dat de verkoop aan BNP niet rechtsgeldig is zonder goedkeuring door de Algemene Vergadering is niet weerhouden. Nonkel Kruk mag zijn zweet opsparen voor een andere gelegenheid. Er wordt een college van 3 experten aangesteld om de juiste waarde van de activa te bepalen. Nonkel kruk mag terug zijn zakdoek bovenhalen.
Zover wij de uitspraak begrijpen : als de regering tussenkomt in een louter burgerlijke of commerciële aangelegenheid, geldt voor haar de wet niet.
Dat was bijna rechtstreeks uit de rechtbank in Brussel (dankzij Le Soir)
Le tribunal du commerce de Bruxelles, siégeant en référé, n'a pas accédé mardi à la demande de plusieurs milliers d'actionnaires minoritaires de Fortis de suspendre la vente des activités belges du bancassureur à BNP Paribas, mais a ordonné la désignation d'un collège d'experts appelé à se prononcer sur l'adéquation de la valeur d'acquisition de ces activités. (belga)
Geheime SMS aan Mireille S. vanwege Karel D.G.
Chérie - Fortis vandaag 0,70 - Vorige verkoop 2.000 stuks leverde op € 10.000 - Koop vandaag 14.200 stuks en we maken winst. Baisers.
Brussel in handen van het tuig - Politie mag niet optreden
18.11.2008 13.11u - Onlangs verschenen in P-magazine twee onthutsende artikels waarin politieagenten het bestaan van zogenaamde ‘no go-zones’ bevestigden in Brussel, wijken waar de allochtone jongerenbendes de plak zwaaien en waar de politie amper nog durft te komen. Een aantal Brusselse politici vond deze getuigenissen kennelijk vervelend, zo meldt P-Magazine vandaag. Zo werd Peter Van Isterbeek, de afgevaardigde van de politievakbond VSOA, ondertussen op het matje geroepen voor zijn medewerking aan de bewuste reportage.
Voor het overige werd P-Magazine naar eigen zeggen de voorbije weken overstelpt met reacties van moegetergde agenten. In haar jongste editie (18.11.2008) laat het weekblad drie agenten uit verschillende eenheden van de zone-Brussel aan het woord. Anoniem weliswaar, uit schrik voor tuchtsancties. Zij bevestigen één voor één de manier waarop gemotiveerde politiemensen in hun werk worden gehinderd door “sommige officieren, politici en magistraten.” “Als de overheid meewil zouden we die wijken in een jaar tijd helemaal kunnen uitkuisen. Maar de overheid wil niet mee”, zo luidt het letterlijk.
De agenten vertellen hoe ze in bepaalde zones, telkens wanneer ze een ‘jongere’ achterna zitten, een hele wijk tegen zich krijgen en vervolgens systematisch van de (meestal socialistische) burgemeesters het bevel krijgen zich terug te trekken. Naar de redenen voor deze capitulatiepolitiek hoeft niet ver gezocht te worden. Eén van de betrokken agenten formuleert het als volgt: “Ze houden niet van de grove borstel. De Galan in Vorst, Charles Piqué in Sint-Gillis, Van Goidsenhoven in Anderlecht: het is overal hetzelfde. Zij willen hun kiezers niet voor het hoofd stoten. In Sint-Gillis zit je met 70 à 75 procent inwoners van Noord-Afrikaanse afkomst. De verkiezingen gaan daar maar over één zaak: welke partij zorgt ervoor dat mijn kind niet in een instelling terechtkomt, wanneer hij een portefeuille pikt. Wel, de politiek – vooral de PS – zorgt daar al jaren voor. Al jaren!”
De gevolgen zijn er natuurlijk naar: “Die kerels zijn baas in hun wijk. Wij hebben er helemaal niets meer in de pap te brokken. Dat is de dood van de politie. Want je verliest elke keer. En de volgende keer dat je in die wijk komt, staan die gastjes van 15, 16 jaar je uit te lachen.” Het klimaat van feitelijke straffeloosheid wordt bovendien nog eens versterkt doordat opgepakte criminele jongeren amper gestraft worden. “De instellingen zitten vol, horen we nu al jaren. Daardoor pakken wij jongeren op die al veertig feiten hebben gepleegd en nog nooit gestraft zijn. (…) En lol dat die mannen daar in hebben! Met een brede grijns worden ze binnengebracht en met een nog bredere grijns stappen ze weer buiten.”
De woorden van deze ontgoochelde wetsdienaars bevestigen in ieder geval eerdere getuigenissen van collega’s over hoe een toenemend aantal wijken in Brussel door de feitelijke straffeloosheid (zijn) verworden tot vrijhavens voor criminelen. De verantwoordelijkheid van de politiek is verpletterend. De prijs wordt betaald door de burger en de politie.
@ Vlaams Belang
Vanhecke is de klos zoals verwacht
De particratie triomfeert ! "Alle middelen zijn goed" zei Tobback, ijverig bijgetreden door Willockx, de valsspeler van Sint Niklaas, die zijn politieke neergang in eigen stad niet kan verkroppen.
Kleine garnaal wordt aangepakt, graaf Lipmans niet.
Gerecht valt binnen bij klagers Fortis
Speurders zijn binnengevallen bij Hendrik Boonen, de voorzitter van belangenvereniging vzw Dolor uit Antwerpen, en L.V.M uit Kampenhout, de gepensioneerde Fortisbankier die als eerste een strafklacht indiende tegen de bank-verzekeraar. Dat bericht Het Laatste Nieuws dinsdag.
Het gerecht zocht naar de door Boonen aangekondigde "harde bewijzen van gesjoemel" tegen de ex-top van Fortis, maar vond niets bijzonders. Gerechtelijke bronnen twijfelen intussen aan "het gewicht" van de strafklacht van L.V.M. en de woorden van Antwerpenaar Hendrik Boonen. Mocht blijken dat de Antwerpenaar liegt over zijn vzw Dolor en zijn activiteiten opblaast om gedupeerden te ronselen, dan kan hij worden vervolgd voor oplichting. (DWM)
@ Het Laatste Nieuws
***
Dit zijn berichten, die onbehaaglijk stemmen. Waarom valt in 's hemelsnaam het gerecht "binnen" bij iemand die klacht neerlegt, uit naam van een aantal gedupeerde Fortisklanten ? Ik neem aan, dat er een onderzoek gestart wordt en dan is het normaal dat de klager met zijn bewijzen op tafel komt. Kan hij dat niet, dan stelt hij zich bloot aan vervolging, enz. De VZW Dolor is een initiatief van beroepsdwarsligger Hendrik Boonen, die zowat lid is geweest van alle bestaande en inmiddels verdwenen politieke partijen en bij elke verkiezing kandidaat is. De "inval" van het gerecht heeft vermoedelijk meer te maken met het fenomeen "Boonen" dan met de grond van de zaak. Als het gerecht in de Fortis-affaire klaarheid wil scheppen, zouden ze wellicht ook kunnen "binnenvallen" bij Graaf Lipmans. Maar dat is te hoog gegrepen. Liever de kleine garnaal aanpakken en de grote haai zijn gang laten gaan.
Terrorisme onder controle
Jacht op terroristen-poes : groot succes.
Frank Vanhecke reageert
.
Wanneer staking bij de rechtbanken ?
ANTWERPEN - Het uitstel van drie strafzaken naar een zaterdagzitting zorgt voor heisa in het justitiegebouw aan de Bolivarplaats. Volgens de Antwerpse advocaten trekt de rechtbank daarmee aan de alarmbel want het parket overlaadt de zittingen. 'En hoe minder tijd een rechter krijgt, hoe lager de kwaliteit van het vonnis.'
De vierde correctionele kamer van de rechtbank van eerste aanleg in Antwerpen heeft gisteren drie zaken noodgedwongen moeten uitstellen naar zaterdag 29november, omdat de zittingen op de gewone werkdagen overbelast zijn. 'Het gaat om een uitzonderlijke en eenmalige maatregel', reageert persrechter Eva Leliard.
In de drie zaken staan elf beklaagden terecht voor een reeks diefstallen. De behandeling was voor maandag gepland, maar het Openbaar Ministerie vroeg om een uitstel. Aangezien enkele beklaagden nog altijd zijn aangehouden, moet de zaak op een zo kort mogelijke termijn worden behandeld. Maar dat is op de gewone zittingsdagen niet meer mogelijk door een overbelasting van de betrokken strafkamer.
'In het verleden werd al eens uitgeweken naar een namiddagzitting, maar dan kunnen de rechters hun dossiers van de volgende dag onvoldoende voorbereiden en raken ze ook in tijdsnood bij het opstellen van hun vonnissen.
Vandaar dat nu voor een zaterdagzitting is geopteerd. Het is de eerste en ook de enige keer dat dit gebeurt', verduidelijkt persrechter Leliard.
Volgens heel wat advocaten gaat de discussie niet zozeer over het al dan niet wenselijk zijn van een zaterdagzitting, maar over het probleem van de werklast bij de correctionele kamers. Ook de zittingen van de raadkamer puilen vaak uit, met in totaal soms veertig zaken die er op één voormiddag worden doorgejaagd. 'Dit is menselijk niet meer mogelijk. Rechters kunnen dat niet volhouden. Het parket moet hier een conclusie uit trekken. Dit signaal kan de aanzet zijn tot een oplossing', klinkt het aan de balie. Het Antwerpse parket wilde maandag geen standpunt innemen in deze discussie.
@ Het Nieuwsblad
Aarde gezien vanaf de Maan
In December of 1968, the Apollo 8 crew flew from the Earth to the Moon and back again. Frank Borman, James Lovell, and William Anders were launched atop a Saturn V rocket on December 21, circled the Moon ten times in their command module, and returned to Earth on December 27. The Apollo 8 mission's impressive list of firsts includes: the first humans to journey to the Earth's Moon, the first manned flight using the Saturn V, and the first to photograph the Earth from deep space. As the Apollo 8 command module rounded the farside of the Moon, the crew could look toward the lunar horizon and see the Earth appear to rise, due to their spacecraft's orbital motion. The famous picture that resulted, of a distant blue Earth above the Moon's limb, was a marvelous gift to the world.
@ Nasa
Wint Obama ook een Oscar ?
De multiculturele maatschappij verzuurt de leefsituatie tussen burgers van een zelfde gemeenschap, verziekt het politieke klimaat tussen links en rechts en zaait tweedracht tussen leden van eenzelfde politieke formatie. Dank u daarvoor, multicul-promotoren.
De verkiezing in Amerika van "een zwarte president met een moslimnaam", zoals Jan Goossens het in de Morgen noemt, heeft bovendien een golf van euforie over de linksmenschen gejaagd die nu de straat ophollen en in elke neger een verre neef van de Heilige Hoessein Obama ontwaren. "Are you ...?"
De roes van de Obama-overwinning veroorzaakt echter ook scheuren en tweespalt bij de socialisten. De érgen tegen de nog-érgeren. In Nederland wordt een ministerin aan de deur gezet, omdat haar lamentabele présence en verwarde visie een verdere opmars van links in de weg staat.
In Frankrijk blijven de socialisten mekaar onderling bekampen. Tegen de kontdraaiende Sarkozy zijn ze toch niet opgewassen. De blik vol misprijzen, waarmede de socialist Hollande zijn ex-vrouw Ségolène Royal aankeek tijdens het chaotische congres, dat een voorzitter moest kiezen, zal vermoedelijk in de eindejaarsoverzichten van de Franse televisie een hoogtepunt zijn.
De door de eigen partij in Nederland tot ontslag gedwongen Ella Vogelaar blijft tsjirpen dat zij zeer goed de "inhoud" van de integratie aanvoelt en dat Bos en de andere socialisten geen idee hebben van de Nieuwe Wereld die ontstaan is op 4 november, toen de Heiland geboren is. Meer nog, de drastische afdwing-politiek die Bos hanteerde door de Marokkaan Aboutaleb de sleutels van de goede stad Rotterdam te overhandigen, wordt door Vogelaar afgedaan als een beloning voor de partijtrouw van deze moslim die teveel Nederlander is ... Ach ja, communisten als Vogelaar hebben nooit ongelijk. Dinsdag 18 november zal in de Tweede Kamer, Groen-Links als advocaat optreden voor de buitengesjeesde Vogelaar zodat ze nadien volledig afgeschreven zal zijn.
Gelijktijdig in het land B , hanteert Jan Goossens, de intendant van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg te Brussel, eenzelfde rethoriek over het Wonder dat over ons heen gedaald is op de Nieuwe Kerstdag van 4 november. Met het vuur van een Opus Dei-priester wordt ons gewezen op onze belgische kleinheid en wij worden naar echte Roomse traditie geculpabiliseerd, omdat wij géén Vlaamse Obama bezitten, behalve de zwarte schepen uit Sint Niklaas, maar er scheelt wat met 's mans charisma.
"The United States of Brussels" raken maar niet uit het communautaire gekibbel, terwijl er zovele knappe moslims klaar zouden moeten staan om de politiek over te nemen, naar analogie met Obama. Dat zijn prangende vaststellingen van de gelegenheidscommentator in de Morgen.
Plots wordt Amerika opnieuw het pioniersland met de onverwoestbare Democratische kolonisten die de laffe Republikeinse roodhuiden trotseren en Oom Tom 's avonds, als de huifkarren in kring zijn opgesteld, opdragen om de bisonsteaks te snijden en te roosteren.
Die Amerikanen toch ... Die fantastische Jan Goossens toch ... Die Vogelaar toch die een domme gans blijkt te zijn ... die Franse rode emotionele linksmenschen toch ... ze zijn zo getraumatiseerd door het telkens mislukken van hun projecten dat ze zichzelf lekker maken bij de verkiezing van een gekleurde liberaal met onduidelijke achtergronden.
De aanduiding van Obama laat elke moslim in Europa steenkoud. Wie gelooft dat er een sikkepit van een samenlevingsprobleem van de baan is in onze belegerde en bezette steden in West-Europa door Obama's show, is een fantast.
Voor ons heeft deze verkiezing een hoog Hollywoodgehalte met professionele script- en scenarioschrijvers, handige decorateurs en een schitterende hoofdrol. Over vier jaar zal blijken dat er een nominatie aan vasthangt voor een Oscar.
Inmiddels kan links verder gaan met het ontkennen van het zonlicht dat straalt over de multicriminele maatschappij.
Ray
Links wil Amerika veroveren.
@ Gregorius Nekschot
De maatschappij die links ons voorstelt
Sfeerbeeld uit Anderlecht tijdens de voorbije zomerdagen. Wij verwachten van de politiek geen "hoop noch beloftes" meer maar een concrete, duidelijke aanpak om onze gemeenschap en beschaving te behoeden voor de ondergang. Als de sukkelaars op deze foto zich niet kunnen verenigen met onze cultuur, is het best dat ze teruggestuurd worden naar hun land van herkomst. Wij bieden ze alle kansen zich aan te passen en een goed leven te leiden. Hun afwijzing van onze goede wil, is een duidelijk signaal.
(foto : Het Nieuwsblad)
Anciaux wil de keuning weg
Vlaams minister Bert Anciaux (Vl.Pro) wenst op zijn site koning Albert II nog vele jaren, maar dringt er tevens op aan dat in alle rust en ernst voorbereidingen worden getroffen om een einde te stellen aan dit Belgische Koningshuis.
Geen nood meer "Het nieuwe verbond dat deze Belgische confederatie zal worden heeft geen nood meer aan een Koningshuis. Een wisselend ceremonieel presidentschap lijkt me zinvoller en minder gevaarlijk", aldus Anciaux.
Republikein "Ik ben een republikein. Een Koningshuis is ronduit ondemocratisch. Macht en gezag doorgeven, louter en alleen omwille van de bloedband is achterhaald en bevoogdend." Anciaux wijst ook op tendensen die erop wijzen dat het instituut Koningshuis meer en meer de touwtjes in handen wil nemen en bereid is volop mee te spelen in het politieke spel van sommige partijen.
Vinger in de pap "Vroeger was het hof francofoon en christen-democratisch. Vandaag is het dat nog, maar ook de liberale familie heeft een vinger in de pap". Over Albert II als mens is hij wel heel positief. "Het is een goed man", aldus Anciaux.
@ de Morgen
Cadeau-ideetjes voor de eindejaarsfeestjes ?
Op 6 december vieren wij het Feest van de Heilige Zwarte Piet en zijn witte slaafje Klaas, op 25 december is het dan weer Verlichtingsfeest, in vroegere, onzalige tijden Kerstmis geheten, vervolgens de dag waar we met zijn allen naar uitkijken, het Offerbeest. Redenen genoeg om u te bekommeren om cadeautjes. Wenken van Angeltjes zijn steeds welgekomen.
Het Friese meisje Doutzen Kroes showt een leuk ondergoedje voor de koude dagen : iets voor onder de Verlichtingsboom om moeder de vrouw te versieren ?
De smaak te pakken ? Via onderstaande brug zijn er nog meer ideetjes
Sirius Star : ongeveer de lengte van een vliegdekschip, de tonnenmaat wordt niet meegedeeld, wel dat het schip 2 miljoen vaten olie kan vervoeren. Er zijn 25 bemanningsleden aan boord en de piraten hebben het Arabische schip verplicht naar een van hun Somalische havens te varen. Benieuwd hoe de Arabieren hierop zullen reageren.
foto en bron : Fox News
Geknoei op onze blog - Laat ons gerust !
Het geknoei met onze blog gaat voort. Nadat we vorige week verbonden waren bij het inloggen met de webstek van de federale politie afdeling internetfraude, vervolgens de individuele inloggegevens van onze reageerders verdwenen zijn (en blijven) is het vandaag de beurt aan de individuele teller van het aantal bezoekers die gelijktijdig op de blog zijn. Op eerste gezicht is dat niet het geval bij ander bloggers van Seniorennet.
Vorige week waren onze collega's van de Frut van Koekestad het slachtoffer van een dubieuze ingreep van buitenaf. En ook bij Aanklacht waren er diverse problemen.
We houden u op de hoogte, maar we doen wel voort. Zoals Annemans uitriep tegen de kamervoorzitter, toen die hem wilde onderbreken : "Laat me gerust".
De redactie van Angeltjes.
De Gucht en Fortis : Humo zet de puntjes op de i
Karel De Gucht en Fortis: Humo zet de puntjes op de i
Foto Belga
Humo en de Fortis-klacht tegen Karel De Gucht. Hoezo 'lichtzinnig'?
Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht heeft zich vorige week in de Kamer verdedigd over de klacht die tegen onder anderen hem en zijn echtgenote Mireille Schreurs is ingediend wegens handel met voorkennis in Fortis-aandelen. De minister zei toen dat Humo, dat het bestaan van de anonieme klacht had onthuld, 'lichtzinnig te werk was gegaan'. Dat vraagt om een repliek.
Wat voorafging
Op 8 oktober kreeg Humo via een anonieme bron een deel van de informatie in handen die later tot een klacht bij de CBFA zou leiden. Gedurende drieënhalve week heeft de redactie die informatie met alle normale journalistieke middelen gecontroleerd. Die middelen zijn uiteraard beperkt (journalisten zijn geen onderzoeksrechters, zoals de minister terecht opmerkte), maar uiteindelijk kwamen we toch achter de identiteit van de anonieme bron. Uit zorgvuldig onderzoek bleek dat die bron betrouwbaar en geloofwaardig is én kan weten wat er zowel bij Fortis Berlare als op de hoofdzetel van Fortis in Brussel gebeurde. Humo heeft die informatie niet onmiddellijk gepubliceerd, omdat het verhaal uit slechts één (weliswaar geloofwaardige) bron kwam.
In de weken daarna kwam nog meer gedetailleerde informatie vrij, zowel van de oorspronkelijke bron als via andere, door Humo zelf aangeboorde kanalen. Op donderdag 30 oktober kreeg de redactie een kopie van een formele klacht bij de CBFA. Die puur feitelijke informatie - er is een formele klacht ingediend tegen een minister in functie - níét publiceren: dat zou pas lichtzinnig zijn geweest. Humo beschuldigt noch veroordeelt minister De Gucht, maar meldt een nieuwsfeit.
Woord - wederwoord
Maar er is meer. De minister was de hele tijd perfect op de hoogte van de informatie waarover de redactie beschikte, simpelweg omdat wij hem die informatie altijd keurig en op tijd hadden voorgelegd. In totaal zijn er vijf gesprekken geweest met de minister. Eén op 16 oktober, drie op 17 oktober en nog één op 31 oktober. Wat opviel is dat de minister bij elk gesprek zijn repliek bijstelde.
In het eerste gesprek doet hij de informatie af als ordinair geroddel op het internet. In het tweede gesprek, een dag later, beklemtoont hij vooral dat hij zijn eigen Fortis-aandelen niet heeft verkocht en dat zijn vrouw geen aandelen heeft en ze dus evenmin kan hebben verkocht. Hij dringt erop aan daarover niets te publiceren. Minder dan een uur later belt hij zelf terug, met (ongevraagde) uitleg over het aantal aandelen dat hij bezit, de opties op Fortis-aandelen die hij kocht en de zogenaamde gestructureerde Fortis-producten die zijn zoon Jean-Jacques in portefeuille heeft. Hij beklemtoont nogmaals dat zijn echtgenote geen Fortis-aandelen bezit, 'en je kunt moeilijk iets verkopen dat je niet hebt'. Hij dringt opnieuw aan om niets te publiceren. De redactie besluit een korte reactie van de minister te publiceren. In een vierde gesprekje leggen we de minister voor wat we zullen afdrukken. Hij gaat akkoord met de tekst, die op 21 oktober wordt gepubliceerd. Daarmee lijkt voor Humo de kous af.
Nieuwe informatie
Maar na de publicatie van de krachtige ontkenning door de minister krijgt de redactie uit verschillende hoeken nieuwe informatie over handel in Fortis-aandelen op die cruciale vrijdag 3 oktober in het Fortis-kantoor van Berlare. Uit informele contacten met de CBFA en met Fortis blijkt dat er n.a.v. het Humo-artikel een minionderzoekje naar handel met voorkennis is geweest. Dat heeft uitgewezen dat de minister zélf die dag inderdaad geen Fortis-aandelen heeft verkocht. Op donderdagmiddag 30 oktober rolt een kopie van de formele, gedetailleerde klacht bij de CBFA op de redactie binnen en besluiten we daarvan verslag te doen, uiteraard mét een reactie van minister De Gucht.
Puntjes op de i
In tegenstelling tot wat de minister in de Kamer beweerd heeft, is hij niet op het allerlaatste nippertje gebeld voor een reactie. Vrijdag 31 oktober om vier uur 's middags hebben wij zijn woordvoerder op de hoogte gebracht van wat we wilden publiceren, met de vraag om een officiële reactie. De woordvoerder kon zijn minister blijkbaar pas na elf uur 's avonds bereiken in Kigali. Normaliter is dat rijkelijk na onze deadline, maar wij hebben speciaal gewacht om met drukken te beginnen. Uiteindelijk is de ministeriële reactie pas om één uur zaterdagnacht (1 november) uitgeschreven, en zo is ze uiteindelijk ook afgedrukt.
Belangrijker dan dat detail is wat de minister in het vijfde nachtelijke gesprek vanuit Kigali vertelde. De minister noemde de klacht 'gedetailleerde zever', maar gaf toe dat hij alle mensen die in de klacht worden genoemd kent en dat er familieleden van hem bij zijn. Hij beklemtoonde andermaal dat hijzelf, zijn zoon, zijn bedrijf noch zijn moeder Fortis-aandelen hebben verkocht. Over zijn echtgenote was hij opeens niet meer zo formeel. Hij zei letterlijk: 'Mijn vrouw heeft geen enkel order doorgegeven (voor aandelen) die van ons zijn.' Subtiel. Uiteindelijk gaf de minister toe dat zijn vrouw en ook haar broer wel degelijk op vrijdag 3 oktober Fortis-aandelen hebben verkocht in het kantoor van Berlare. Het gesprek eindigde met nauwelijks verholen dreigementen over wat er gebeurt met journalisten die foute informatie publiceren.
Onbeantwoorde vragen
Een aantal vragen die de klacht bij de CBFA oproept, blijven open. Zoals: klopt het dat de beleggingsportefeuille van de familie De Gucht bij Fortis Berlare ook andere Fortis-producten dan aandelen bevat die sterk in waarde zijn gedaald sinds de opsplitsing en verkoop van Fortisbank op 3 oktober? Zijn er door de familie De Gucht tussen 25 september en 3 oktober van die andere Fortis-producten verkocht? Klopt het dat (een deel) van die beleggingsportefeuille met geld uit het buitenland is gespekt? Klopt het dat de lokale bankdirecteur op vrijdag 3 oktober één of meer keer met de familie De Gucht gebeld heeft voor overleg over hun beurstransacties van die dag? Klopt het dat de bankdirecteur sinds de artikels in Humo minstens twee keer is 'uitgenodigd' bij de familie thuis? Wij gaan ervan uit dat het parket of de onderzoeksrechter geen lichtzinnige onderzoeken voeren en dus ongetwijfeld ook het antwoord op deze vragen zullen zoeken én vinden.
Qué? Verkocht Karel De Gucht net op tijd zijn Fortisaandelen?
'Gelieve te noteren dat er vreemde transacties gebeurd zijn in het Fortiskantoor te Berlare door een zekere Karel De Gucht onze minister van Buitenlandse Zaken en echtgenote Mireille Schreurs.'
Dat is de aanhef van een formele, anonieme klacht die eind vorige week werd ingediend bij de CBFA, de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen. Die overheidsinstantie houdt toezicht op financiële instellingen en onderzoekt verdachte transacties, zoals handel met voorkennis. Humo kreeg een kopie van de klacht in handen.
De klachtenbrief is zo gedetailleerd dat de informatie afkomstig lijkt van een insider van de hoofdzetel van Fortis in Brussel. 'Op 3 oktober rond het middaguur heeft Mevrouw Schreurs (echtgenote van Karel) gans haar pakket Fortisaandelen verkocht en dit zonder limiet!! (boekwaarde 20 euro per stuk, een totaal van 500.000 euro boekwaarde opties en aandelen),' aldus de briefschrijver. 'Zonder limiet' betekent dat je je aandelen verkoopt vóór de eerstvolgende notering, tegen de koers die onmiddellijk na het plaatsen van je verkooporder genoteerd wordt. Maar aangezien de koers in die paar minuten tijd kan kelderen, neem je een behoorlijk risico. Eigenlijk doe je je aandelen blind van de hand, tegen om het even welke prijs. Het fenomeen doet zich dan ook vooral voor als er paniek uitbreekt rond een aandeel of een bedrijf en mensen zo vlug mogelijk van hun aandelen af willen. Met 'boekwaarde' wordt de oorspronkelijke aankoopprijs van de aandelen bedoeld - in dit geval het toch niet misse sommetje van 500.000 euro.
In de klachtenbrief wordt verder aangestipt dat er op het moment van de transactie in de pers en op het internet 'geen noemenswaardige artikelen' circuleerden 'die wezen op negatief nieuws over Fortis'. Het was toen net een week geleden dat Fortis gedeeltelijk was genationaliseerd door de Belgische, de Luxemburgse en de Nederlandse regering. De bank-verzekeraar leek daardoor in iets rustiger vaarwater beland. Die vrijdagmiddag 3 oktober werden er binnen de regering geheime onderhandelingen gevoerd over de verkoop van alle Nederlandse onderdelen van Fortis, maar daar wist het brede publiek niets van.
De klager schrijft daarover: 'Maar na sluitingstijd (van de beurs, red.) die dag is de ontmanteling bekendgemaakt door de regering. Dus Karel De Gucht moet zeker op de hoogte geweest zijn. Dus heeft zij (mevrouw Schreurs, red.) haar aandelen kunnen verkopen aan ongeveer 5 euro i.p.v. 1 euro, een groot verschil zou ik zeggen.' Die vrijdag na beurstijd deelden premier Yves Leterme en minister van Financiën Didier Reynders op een persconferentie officieel mee dat de Belgische regering de Nederlandse onderdelen van Fortis voor 16,8 miljard euro verkocht aan de Nederlandse regering. De handel in het aandeel werd daarop door de CBFA geschorst. De slotkoers op die derde oktober bedroeg 5,42 euro. Het aandeel zou geschorst blijven tot dinsdagochtend 14 oktober. In de dagen daarna kelderde de koers tot nauwelijks enkele eurocenten. De huidige koers schommelt rond de 0,88 euro. Wie dus net vóór de schorsing zijn aandelen heeft verkocht voor 5 euro, heeft in elk geval de schade flink kunnen beperken.
Maar 'het wordt nog interessanter,' zo gaat de brief verder. 'Vrienden van Karel De Gucht zijn ook in actie getreden die middag in het kantoor Fortis van Berlare. De eerste vriend is R.V. (.) Die R.V. heeft dus ook die bewuste dag een pakket aandelen Fortis verkocht kort na de transactie van Mireille Schreurs (ongeveer 25.000 euro boekwaarde). Van R.V. naar J.S. (.) is een kleine stap. namelijk J.S. is getrouwd of samenwonend met de dochter van R.V. (.). Die dag heeft dus ook J.S. een groot pakket aandelen verkocht en dat allemaal zonder limiet!!! (boekwaarde van ongeveer 250.000 euro).'
Er is blijkbaar nog een derde persoon, een vrouw, die rond hetzelfde tijdstip haar Fortisaandelen zonder limiet heeft verkocht: 'een zekere V. (.) (ongeveer 25.000 euro boekwaarde). (.) Dus in totaal is er voor ongeveer aan 800.000 euro boekwaarde aandelen Fortis verkocht zonder limiet. (.) Een simpele loketbediende heeft die transactie uitgevoerd, dit was gewoon paniek,' aldus de briefschrijver. Die beklemtoont ook dat alle verkopers 'heel close zijn met de familie De Gucht'.
Opmerkelijk: in de brief staan alle namen van vrienden en familieleden van De Gucht en de namen van personeelsleden van Fortis voluit geschreven. De briefschrijver suggereert ook dat de kantoordirecteur bijzonder verveeld zit met de situatie: 'Het personeel is opgedragen om te zwijgen over deze transacties.'
Óók een uitweg uit de crisis
Directe aanleiding voor de gedetailleerde klacht blijkt het artikel '7 uitwegen uit de crisis', dat twee weken geleden in Humo verscheen. 'Ik heb ook de Humo gekocht, heel interessant zou ik zeggen, hij (Karel De Gucht, red.) ontkent de verkoop,' staat in de brief.
In Humo werd minister De Gucht twee weken geleden geconfronteerd met informatie uit een vertrouwelijke bron van de redactie: hij zou op 3 oktober een groot pakket Fortisaandelen hebben gedumpt. De Gucht ontkende dat toen en zei dat hij die aandelen nog steeds in zijn bezit had. Hij verwees ook naar de wilde verhalen die op het internet circuleerden - op de website van een populaire Vlaamse krant waren er allerlei schimpscheuten opgedoken over handel met voorkennis door ministers.
Na het artikel in Humo heeft de CBFA een onderzoek gestart naar de verkoop van aandelen door minister De Gucht. Op naam van de minister zelf zou niets gevonden zijn, maar dat is niet onlogisch: hij heeft zelf geen (telefonische) verkooporders doorgegeven.
Naar verluidt is het auditoraat van de CBFA op basis van de klachtenbrief gestart met een tweede, veel ruimer onderzoek naar 'marktmisbruik'. Marktmisbruik en handel met voorkennis zijn doorgaans erg moeilijk te bewijzen, maar er is misschien toch een aanknopingspunt. Wanneer aandelen of opties op aandelen via een bankkantoor zoals dat in Berlare worden verhandeld, houdt het kantoor daar gegevens van bij. Telefonische orders worden bijvoorbeeld getapet, of de bankdirecteur vraagt een schriftelijke bevestiging via fax of mail. Het kantoor moet bovendien altijd 'clearance' vragen aan het hoofdkantoor in Brussel. Fortis registreert die verrichtingen en houdt alle gegevens bij in de zogenaamde backoffi ce op het hoofdkantoor. De onderzoekers van de CBFA hebben de bevoegdheid om alle gegevens van de backoffi ce te controleren. De CBFA weigerde vorige week elke commentaar.
De Gucht: Dit is pure laster
Karel De Gucht bevond zich vorige week vrijdag in Kigali en reageerde van daaruit bijzonder furieus op de anonieme klacht bij de CBFA die hij pure laster vindt. Kort samengevat komt zijn reactie hier op neer.
Eén: 'Ik heb géén aandelen van Fortis verkocht, zoals ik trouwens vorige week al klaar en duidelijk heb verklaard'.
Twee: 'Het bedrijf waar ik als privépersoon in participeer heeft evenmin aandelen van Fortis verkocht'.
Drie: 'Een familielid van ons heeft blijkbaar wel aandelen verkocht, maar daar wist ik uiteraard op dat moment niets van'.
Vier: 'Mijn vrouw en haar broer beheren samen een pakket Fortis aandelen dat eigendom is van hun moeder. Daarvan zijn er inderdaad aandelen verkocht, maar ook met die beslissing heb ik niets te maken.'
Vijf: 'De andere namen die in de anonieme klacht worden vernoemd zijn geen vrienden en met hun eventuele transacties heb ik evenmin iets te maken. Iedereen die in Berlare en omstreken woont kan heel makkelijk als een zogenaamde kennis van De Gucht worden omschreven. Dat slaat nergens op'.
Zes: 'Ik vind het ongehoord dat ik door journalisten word lastiggevallen met allerlei fantastische beweringen van een anonieme bron en dat ik bovendien gedwongen word om vragen te beantwoorden alsof ik voor een onderzoeksrechter moet verschijnen. Beseft u wel wat u aanricht?'.
