Vandaag 28 september 2009 wordt ze 75. Ze ziet er nog steeds goed uit, niet ?
27-09-2009
40 x telefoneren ? Voor vrienden is dat normaal.
Da's juist, ik heb zeker 40 keer getelefoneerd met dat kieken Vardermaelen om cijfers door te geven.
40 keer ? Da's veel. Blondeel en ik spelen samen op de Lotto en hij moest de nummers doorgeven, maar hij veranderde telkens. Vandaar. Gewoon, twee vrienden die mekaar wat helpen om een centje te verdienen. Mag het ?
Manten weet van wanten : En wat ebbe we vandage heleerd, ?
.
Van Yab-Yum naar VN : een kleine stap in de carrière van een magistraat
.
Procureur tijdens stresserend onderzoek.
Dirk Merckx, tot in 2006 de chef van de financiële sectie van het Brusselse parket en onder meer verantwoordelijk voor het Beaulieu-dossier, ging in de periode tussen 1996 en 1998 op kosten van Koen Blijweert – een zakenman met een niet onbesproken reputatie – verschillende keren op bordeelbezoek in het Amsterdams luxe-bordeel Yab Yum. Die bezoekjes werden gefinancierd met de kredietkaarten van de bedrijven van de fijne zakenman Blijweert.
Dirk Merckx is sinds november 2006 weg bij het Brusselse parket. Hij werkt nu in Wenen bij de VN. Daar dumpen de lidstaten hun meest representatieve figuren uit politiek, rechtspraak en lokale maffia.
Hilde Crevits, ministerin met pit en zonder smaak.
.
Naast de mededeling dat Hilde Crevits “haar borsten als haar meest vrouwelijke kant beschouwt” poseert Crevits als een professioneel model voor kledingmerken zoals BOSS (vestje € 450), Dolce & Gabbana (satijnen jurkje € 1050) en LIU JO (jurkje € 248) in Nina, de weekend bijlage van Het Laatste Nieuws.
We vernemen dat de laarsjes van de Minister te koop zijn voor €127 bij Exit en de parelmoeren armband voor €25,60 aangeschaft kan worden bij Cos Stores ; de ring van de ministerin is bij Thomas Sabo te koop voor € 165,25 en de lange satijnen handschoenen kunnen bij Christophe Coppens aan het zachte prijsje van € 266 samen met een tasje met strasdetails bij Friis & Company voor € 85,50.
Wij zijn geen fatsoensrakkers, maar dit lijkt nergens op. Mens toch, je ziet er uit als een tuttebel in een uitzuipkroeg die niet eens een cola aangeboden krijgt. En wat is de wulpse boodschap van het muisje op de hand ? ! Doe je job als ministerin, dat is al moeilijk genoeg en je privé-uitspattingen in deze ondankbare tijden zijn misplaatst en intresseren enkel het kleine clubje hielenlikkers om je heen. Wat een uitschuiver, Crevits.
Islamosocialisten door Philip Claeys
Er is een tijd geweest dat de linkerzijde zich inzette voor de emancipatie van het individu. In mei ’68 zijn de stoppen daarin beginnen doorslaan. Het was verboden te verbieden. Alles moest kunnen. Die tijd is echter definitief voorbij. De opgang van de - door links opgedrongen - multiculturele maatschappij heeft een aantal linkse dogma’s door elkaar geschud. Vrije meningsuiting, bijvoorbeeld, is iets dat eigenlijk niet meer kan. Waar gaan we immers naartoe als iedereen zomaar vrijuit zijn mening gaat zeggen over massa-immigratie en islamisering?
Een ander voorbeeld is de hoofddoekenkwestie. Vroeger was links voor vrouwenrechten en voor de scheiding van kerk en staat, maar dat gaat vandaag natuurlijk lijnrecht in tegen de islam. Dus zijn de meeste ’progressieven’ voor islamitische sluiers op school en in publieke functies. Dat die sluiers het symbool bij uitstek zijn van de onderdrukking van de vrouw, heeft blijkbaar geen belang. De nieuwe kiezers van de linkse partijen zijn immers moslims. En dat weten de socialisten maar al te goed.
Zo komt het dat de Brusselse minister Pascal Smet, enkele dagen nadat hij zich als homo uitte, beweerde dat het hoofddoekenverbod wellicht onwettelijk is. Of dan krijg je Bert Anciaux, die datzelfde verbod op dezelfde lijn plaatst als de islamitische terreuracties van 11 september 2001. Arme Bert, van Vlaams-nationalist tot islamosocialist.
...als wij in een normaal land mochten leven, waar we ons niet druk hoefden te maken over het onafscheidelijke duo "politiek en verraad", dan zouden wij een blog vullen met muziek, poëzie, schilderkunst, opera, theater, film, ballet en poppenkast (dat laatste onderdeel zou menige parodie bevatten op politici). Helaas, wij leven niet in een normaal land en wij beleven evenmin normale tijden. Daarom die voortdurende glijvluchten over de actualiteit en het prikken met onze angels in de dikke huiden van de hogepriesters van de misleiding en het profitariaat.
Ongetwijfeld is de aangenaamste bezigheid, samen met onze Platenruiter grasduinen door de muziekliteratuur en fragmenten uitkiezen die wijzelf graag horen en waarvan we hopen dat sommigen onder u er genoegen aan beleven.
Vandaag stoppen we bij de Duitse componist Max Bruch (1838 - 1920). Van zijn talrijke composities, heeft quasi enkel het Concert voor viool en orkest opus 26 de tand des tijds getrotseerd. Elke vioolsolist wil dit virtuoze werk op zijn répertoire en u kent ongetwijfeld de meeslepende eerste beweging. Daarom kozen we voor het innige, romantische en gevoelige Adagio (dat wil zeggen : "op uw gemak, comfortabel, vlot, behaaglijk"). De solist is de Amerikaan Joshua Bell (1967). Het is bijna de perfectie hoe zacht de klanken van de viool en het orkest in mekaar vloeien, zoals we graag hopen dat de liefde ook zou zijn . Bell speelt op een Stradivarius van 300 jaar oud die geschat wordt op 5 miljoen dollar. Het is te horen, dat dit geen ordinair jammerhout is.
De Platenruiter
Burgemeester Venray (NL) heeft last van kut-marokkanen
Burgemeester Venray heeft last van 'kut-Marokkanen'
.
De Marokkaanse gemeenschap in Venray is boos op burgemeester Jos Waals vanwege diens uitspraken over "kutmarokkanen" in zijn gemeente meldt de Limburgse omroep L1. Ook wij zijn woedend als we dit horen en xij treden de Marokkaansde gemeenschap bij in haar verdriet. Het moet zijn "lullen" of "lulmarokkanen".
We gaan gezellig in onze tuin werken : tot morgen.
Correctie : 26.09.2009
In onsBijhuis: een reportage over de flop van Islam on Capitol Hill
Dit is ons land
Als er problemen zijn bij Vlaams Belang, dan moeten die uitgepraat en opgelost worden. In de partij en door de mensen die de verantwoordelijkheden dragen.
Dat is in alle politieke partijen zo en dat is bij het VB niet anders : waar mensen met mekaar omgaan, ontstaan misverstanden. De grote sterkte van het Belang is, dat er uitwendig zo veel vijandige en hatelijke tegenstanders zijn, dat de interne samenhang veel groter is dan bij andere partijen.
De kracht en de moed van een gezamenlijke overtuiging is tegen veel bestand.
Jaren is een regimeschrijvertje als Tom Cochez aan de gang om complotten, samenzweringen en vandaag zelfs muiterij te ontdekken en vooral wereldkundig te maken. Wat een triestig bestaan moet zo'n mens doormaken : jaren op de loer liggen om een vette vis binnen te halen en telkens bot vangen.
Wat er ook van zij : wij bij Angeltjes bemoeien ons niet met de interne aangelegenheden van de partij die het dichtst bij onze aspiraties aanleunt. Iedereen is onze vriend en vriendin, dat bewijzen we door regelmatig alle mandatarissen en kopstukken die iets te vertellen hebben, aan het woord te laten. Als er meningsverschillen bestaan, zullen ze niet bij ons uitgevochten worden. Wat de media er mee aanvangen, dat weten we, die zijn enkel uit op vernietiging en beschadiging. Wij hopen dat àlle mandatarissen en kopstukken slim genoeg zijn om zich niet te laten uitnodigen door de VRT. Boycot die fascisten !
En voor de rest, lieve vrienden en zure vijanden : zo lang Vlaams Belang de weg wijst naar een Onafhankelijk Vlaanderen en opkomt voor onze eigen identiteit en de islam zo weinig mogelijk kansen biedt, stappen wij mee op. Ongeacht wie de kar trekt. En als de kar stilstaat, stappen wij toch door, want Vlaanderen is ons land.
De Redactie van Angeltjes
25-09-2009
Wachten op Godot *
Estragon (Bart) en Vladimir (Kris) en maar wachten ...
(Vrije Tribune, verschenen in De Tijd van 25/9/09)
Tijd voor Vlaamse frontvorming
Na de riante verkiezingsoverwinning van juni gooide de N-VA het over een andere strategische boeg. De partij stapte af van het idee van een grote onderhandelingsronde met de Franstaligen. De Wever koos resoluut voor Vlaanderen en probeert vanuit de Vlaamse regering goed en degelijk bestuur na te streven. Dat staat in schril contrast met de federale overheid die in eigen schulden dreigt te verzuipen en de komende jaren budgettaire ‘hongerwinters’ tegemoet gaat. De N-VA speculeerde terecht dat het niet zo lang zal duren vooraleer de federale regering Vlaanderen zal vragen om de schulden te helpen delgen. Vlaanderen betaalt geen eurocent zonder dat het een flink pakket bevoegdheden krijgt toegeschoven, klonk het toen. De N-VA maakte van die zgn. ‘Maddens-doctrine’ haar belangrijkste campagnethema.
Intussen heeft het overlegcomité van regeringen ingestemd met het voorstel van premier Van Rompuy voor de verdeling van de begrotingsinspanningen tot 2012. Vlaams minister Muyters stelt terecht dat Vlaanderen in 2010 meer dan negentig procent van de besparingsdoelstellingen van heel België voor zijn rekening neemt. Andere regeringen doen amper een inspanning. Kris Peeters beweert dat het akkoord voor Vlaanderen geen probleem is, wat diametraal tegen de uitlatingen van de N-VA ingaat.
De Maddens-doctrine faalt, nog voor de Vlaamse regering goed en wel van start is gegaan. Vlaanderen depanneert andermaal de rest van België, dat zich, blijkens de uitlatingen van PS-voozitter Elio Di Rupo, opmaakt voor een nieuw rondje potverteren. Vlaanderen mag andermaal federaal budgettair puin ruimen, maar de communautaire grendels blijven op hun plaats.
Na de verkiezingsoverwinning van 8 juni riep De Wever luid: “De federale uier is leeg en toch blijven de Franstaligen eraan trekken. Wat ons betreft is het genoeg: geen druppel meer… Het is tijd voor een assertief Vlaanderen. Dan zullen we zien wie vragende partij is voor een hervorming van ons land”. Dat is nu wel even anders.
Van de assertieve Vlaamse politiek blijft niet veel over. De indruk ontstaat dat Bart De Wever zich als handpop van Kris Peeters heeft laten gebruiken om de Vlaamse regering op de rails te krijgen. De Wever werd de sterkhouder van de regeringsvorming en de assertieve Vlaamse strategie. Alleen stond daarvan weinig tot niets te lezen in het Vlaams Regeerakkoord (‘Een daadkrachtig Vlaanderen in beslissende tijden’), op wat maatregelen in Brussel en de Vlaamse Rand niet te na gesproken. “Een kwestie van ons niet vast te pinnen op een strakke agenda,” heette het. Blijkbaar is niet iedereen binnen de Vlaamse Regering doordrongen van die assertieve Vlaamse strategie.
Het wordt stilaan duidelijk dat het met de Maddens-doctrine ‘wachten op Godot’ wordt. Dit is gewoon het B-luik van het participationisme dat ons ooit het onzalige Egmontpact opleverde. Kris Peeters is vast niet van plan om het federale niveau – waar zijn eigen partijgenoot de scepter zwaait – zwaar onder druk te zetten. De CD&V is nog minder van plan om de Wetstraat 16 op te geven. Wanneer het op communautaire onderhandelingen aankomt, is de kans klein dat aan Vlaamse kant het spel hard zal worden gespeeld.
Nochtans insinueerde Bart Maddens na de verkiezingen van 8 juni dat er misschien wel nog een ander scenario is: “De Vlaams-nationalistische partijen behalen een monsterscore. Vlaams Belang en N-VA halen samen 28,4 procent. Als we de stemmen voor SLP en LDD meetellen, komen we aan een nooit geziene score van 37,1 procent voor uitgesproken Vlaamse partijen. Nog nooit waren er zoveel Vlaamsgezinde stemmen.” Dat zal wel zijn, maar ondertussen wordt dat Vlaams Belang vrolijk verder gedemoniseerd door de politieke concurrentie, speciaal juist door de N-VA in haar recente electorale retoriek.
Een doorgedreven staatshervorming zal er pas komen als er langs Vlaamse kant een uitgesproken frontvorming is. De N-VA moet haar koudwatervrees overwinnen en resoluut kiezen voor een brede Vlaamse alliantie. Alleen vermag ze niets. In Vlaanderen wordt dit front ‘incontournable’ en is het onmiddellijk aan zet. Vlaanderen kan dan vragen om België onder curatele te plaatsen om zo in het budgetair en staatkundig huishouden orde op zaken te stellen. Lukt dat niet, dan ligt de weg open naar een eigen republikeins project, losgeweekt uit de Belgische chaos, en op zoek naar een eigen plaats in het Europa van de 21ste eeuw. Ongetwijfeld een brug te ver voor de traditionele partijen, maar de starre tradities, het institutioneel conservatisme en de partijlogica’s, daar baalt een ruime meerderheid van de Vlamingen van, zeker weten.
De Maddens-doctrine ligt lekker in de mond, maar winnen doe je met daden nooit met woorden.
Ludo Abicht, Julien Borremans, Frans Crols, Koenraad Elst, Johan Sanctorum, Matthias StormeenJef Turf
(De ondertekenaars zijn kernleden van de Vlaams-republikeinse denkgroep Res Publica)
***
Wachten op Godot is het overbekende toneelstuk van Samuel Becket met volgende figuren. Met onzeVlaamse politici kunnen er prachtige rolverdelingen gemaakt worden.
Vladimir
De intellectueel en estheticus. Hij schijnt meer te weten dan Estragon, is lang en mager maar is enorm gehecht aan Estragon.
Estragon
Hij is zinnelijk, kort en dik, soms wat verwijfd en heeft soms last van capriolen. Dan wil hij Vladimir plots verlaten, maar uiteindelijk bedenkt hij zich altijd weer.
Lucky
Werkt voor Pozzo. Laat zich vernederen, en doet altijd wat hem gevraagd wordt. Hij valt voortdurend in slaap.
Pozzo
Eigenaar van Lucky. Vernedert Lucky constant, en heeft zijn hulp nodig voor de meest onbenullige dingen
De jongen
Hij komt dagelijks melden dat "mijnheer Godot vandaag niet komt, maar morgen zeker zijn afspraak zal nakomen".
Godsdienst van Vrede, Koeltoer en Zelfrelativering
Kunstwerk in Brussel verwijderd vanwege stenigende moslims
MARK D`AVIANO
Een kunstwerk in Brussel wordt afgebroken na aggressieve protesten door moslims. De kunstenaar zette de positie van de vrouw in de Islam ter discussie
Zweedse brandweer & politie praten
Link:
Er zijn nogal wat mensen die weigeren in te zien dat de snelgroeiende aanwezigheid van moslims in de Westerse gemeenschap problemen veroorzaakt. "Dat komt allemaal in orde en wie er anders over denkt is een fascist of een racist." Met die redenering schieten we goed op.
Twintig jaar geleden waarschuwde Dewinter tegen de dreigingen die zouden ontstaan door de snel stijgende aanwezigheid van moslims. Dewinter en de zijnen werden in een cordon opgesloten, uitgelachen en beschimpt. Niemand had toen durven geloven wat zich vandaag afspeelt tussen Malmö in Zweden en Sevilla in Spanje. Om het Britse eiland niet te vergeten.
En toch blijft een meerderheid van de Europese bevolking blind voor de alomtegenwoordige opdringerigheid van de aanhangers van de godsdienst van de vrede. Het is onbegrijpelijk, dat een rector van een universiteit de "strijd" van moslima's om een hoofddoek te dragen op school durft vergelijken met de vrouwelijke Europese emancipatiebewegingen. De moslimvrouwen kunnen overal een hoofddoek dragen : op straat, in de winkel, in de moskee, of in de discotheek. Als een scholennet, dat pluralistisch is, beslist dat binnen zijn muren er geen uiterlijke tekenen van godsdienst gedragen worden, dan moet een wereldvreemde rector zich daar niet mee bemoeien. De onderwijsnetten zeggen evenmin hoe de rectoren hun universiteiten moeten leiden.
Intussen nodigen wij u uit bovenstaande korte reportage van de Noorse Televisie te bekijken, gedraaid bij het buurland Zweden en met Engelse ondertitels. Racisten en fascisten, datzijn het !
Ray
Sla ze aan de haak als ze jong zijn !
.
Zo was het in de heerlijke tijd van Stalin
.
Zo is het vandaag in Amerika in de heerlijke tijd van President Hoessein Obama
Apart tot in de kist
'Aparte begraafplaatsen zijn voor ons toch essentieel, ook al zijn het op het Schoonselhof maar aparte perken', reageert Mohammed Chakkar, voorzitter van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen. 'Wij leven hier en willen ook hier begraven worden. En al bestaan daar verschillende meningen over, we dringen toch nog steeds aan op de mogelijkheid van een eeuwigdurende concessie. Dat we als moslims de grond kunnen kopen. Maar voorlopig hebben we weinig keuze.'
Voor schepen voor Diversiteit Monica De Coninck (SP.A) is het succes van het perk P een teken van integratie. 'Het is juist goed dat moslims er steeds meer voor kiezen om hier begraven te worden. Trouwens, er is ook een apart kinderperk, één voor Joden, voor OCMW-klanten of religieuze congregaties. Er is zelfs een apart perk voor burgemeesters en schepenen, waarom dan niet voor moslims', besluit De Coninck.
Vandaag is alles op, gedaan met eten en drinken tot 1 januari, lichten uit, oogjes toe
Vandaag is het Overshoot Day. In het Engels klinkt dat indrukwekkend, heel wat mensen begrijpen het niet maar ze willen het niet toegeven. Overshoot is niet overschotdag, maar het tegenovergestelde : we zijn te ver doorgeschoten, alles is op.
25 september is de dag van dit jaar, gerekend van 1 januari 2009 af, dat de mensheid alle aardse grondstoffen en voedingsmiddelen die de planeet ons verschaft gedurende een gans jaar, heeft opgebruikt. Het is op en de volgende lading komt er pas aan op 1 januari 2010.
Pikant detail : het gaat om Overshoot Day voor de ganse wereld. De Overshoot Day voor het land B ligt veel vroeger: op 1 mei was voor ons alles al opgebruikt. Dergelijke theoretische statistieken worden ergens op een universitaire campus geboren en aangezien ze een onheilsboodschap bevatten, worden zij gretig door de media overgenomen en verspreid. Van overheidswege wordt tegen dit soort rampeninformatie niets ondernomen : het volstaat dat de bevolking een permanent schuldcomplex aangepraat krijgt. Dat verhoogt het angstgevoel en zo krijgt de overheid meer greep op de macht. Niets nieuws onder de zon.
Links en rechts wordt weliswaar gefluisterd dat er te veel mensen op deze planeet zijn, maar daar blijft het bij : overbevolking is een taboe onderwerp, een religieus no pasaran. Gelukkig dat uitgerekend de Indiërs (wellicht) water ontdekt hebben op de Maan, dan kunnen die alvast als eersten vertrekken met hun Heilige Koeien en hun zwevende fakirs, die laatsten zullen het op de Maan enorm naar hun zin hebben.
Als u wil weten met hoevelen we op de aarde aanwezig zijn, wij ontdekten een theoretische teller, die trouwens nog heel wat meer indrukwekkend cijfermateriaal bevat. Even wachten voor het opladen en de tikker doet speciaal voor u zijn werk.
Regering krijgt speciale volmachten bij griep-pandemie
De commissie van openbare gezondheid in de Kamer van Vertwijfelde en Komische Volksvertegenwoordigers heeft dinsdag bij unanimiteit, met een onthouding van Vlaams Belang, een wetsontwerp aangenomen op voorstel van ministerin Laurette Onkelinx (foto).
Dit voorstel verleent speciale volmachten aan de regering in geval van een epidemie of pandemie van de griep A (H1N1). In dergelijk geval moet er onmiddellijk kunnen opgetreden worden zonder de parlementaire procedures te volgen. Al de volksvertegenwoordigers vinden dit gemakkelijk en dik in orde. Behalve die van Vlaams Belang, maar dat zijn nu eenmaal vervelende dames en heren.
België is hiermede het eerste Europese land dat officieel heeft besloten om bij de aanstaande massale vaccinatiecampagne de democratie en daarmee de rechten van de burgers buiten werking te stellen en in handen te geven van een 'crisis comité', dat uiteindelijk alleen aan de WHO (VN) verantwoording schuldig is. Eerder besloten twee andere EU-leden, Griekenland en Frankrijk, om in het geval van een grieppandemie de hele bevolking verplicht te gaan vaccineren.
Als het er op aan komt om een "normaal" beleid te voeren zoals de burgers dit mogen verwachten, is er niemand thuis, noch in de regering, noch in het parlement. Als de democratie een poot moet uitgevezen worden, staan we numero uno.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
