Op een dag stapte er bij een colega, een koppel in de taxi. De vrouw was hoogzwanger en moest dringend naar het moederhuis, toen nog in de Vinkenstraat. Daar er geen ambulance beschikbaar was dan maar met de taxi. De chauffeur reed aan hoge snelhijd over de leie, politie wilde hem tegenhouden maar chauffeur deed teken naar de achterbank. De vrouw lag met haar hoofd op de schoot van haar man die haar trachte te kalmeren. De agent niet van gisteren snapte wat er aan de hand was, hij zetten zijn zwaailichten en sirene aan. Ook hij begeleide dan de taxi tegen hoge snelheid naar de kliniek die hij intussen al telefonisch op de hoogte had gebracht! Daar aangekomen stond de verpleegster al klaar met een brancard.Toen de taxi aankwam lag net de baby op de achterbank in de armen van zijn trotse mama! Het was een flinke zoon die werd gedoopt naar de naam van de chauffeur!!!
Een plakker is iemand die vroeger een taxi nam om een avondje op stap te gaan, en waar de chauffeur gevraagt werd bij hem te blijven. Op een dag had een chauffeur zo'n plakker, de taxameter stond op. Nu en dan vroeg de man aan de chauffeur om te gaan kijken hoeveel er op stond, deze mocht met de man meedrinken wat echter bij cola chocola of zoiets bleef. Na een zoveelste keer vragen hoeveel er al op de meter stond zei de man chauffeur zoveel dat kan niet hé.De chauffeur ook niet van gisteren zei ha nee, wacht ik zal het je tonen. Hij ging naar zijn taxi waar men toen nog de taxameter kon loskoppelen, hij haalde hem uit de wagen en zette hem op de toog. Voila zei hij nu kan je het zelf zien hoeveel er op komt, moet ik niet telkens weer buiten! Iedereen in het café schoot daarop in de lach. Dit is wel gebeurd in de jaren 60/70 toen een taxi nog zeer goedkoop was, zou nu niet meer kunnen......... Het waren toen ook nog meters die men af en toe moest opdraaien als een wekker.
Een nieuwe begleiding kwam de schooltoer vervoegen. Het waren gehandicapte schoolkinderen ter verduidelijking , De chauffeur stopte de leerling die instapte, met al haar mizerie toch een zotte vlaai zei ha u bent de nieuwe. Mag ik weten hoe je noemt aub, waarop de dame zei ik ben Nancy en jij? waarop het meisje zei ik ben Candy ik ben van de schroothoop waarop Nancy haar verwonderlijk aankeek en vroeg van de schroothoop? Candy zei niks van aantrekken hoor dat zegt onze chauffeur altijd maar het is een brave zenne hij mag dat zeggen hé Willyke, waarop iedereen in een lach schoot en zegden ja wij willen geen andere "chauffeur"!!
De Van Maerlandstraat, wert een voorangstraat. Een colega taxi chauffeur reet voor me, met een wagen tussen ons in. De volgende hoek, kwam een wagen de straat ingedraait. Het was een vreemdeling, Hij gaf geen voorang waarop een decutie onstond. De chauffer zei kijk eens naar het verkeersbord! Jij moet stoppen!Waarop de zuiderling zei t'is kik heb voorang ikke komen van rechts. De taxi chauffeur werd boos. Hij zei leer jij eens je wegcode manneke ik heb hier voorang niet jij.De mannen in de auto voor me stapten uit, ze zegden tegen de chauffeur rij jij maar door wij rekenen hier wel mee af. Kom zegden ze tegen de man geel mij maar is je paske. Waarop de zuiderling zei ik heb hier toch voorang want ik kom van rechts. Geld hier niet zegden de mannen hier is het een voorangsbaan! En een hoofdbaan daar moet jij voor stoppen. Dus geef mij maar uw paske! Deze mannen waren van de gerechterlijke politie.
Op een mooie zomerse namiddag, stapt er op het St'jansplein een dame in trainingspak in mijn taxi. Ze zei naar mechelen aub, daar zal mijn vader de taxi wel betalen. Dus op weg naar mechelen toen bestond de perimeter nog (dat wil zeggen dat er van op een bepaald punt de terugrit moet betaald worden en dit door de taxameter op tarief twee te zetten) Ik deed dit echter niet, was als een zezde zintuig. Daar aangekomen stond inderdaad haar vader aan de deur, die zei ze komt er hier niet in doe har maar terug naar Zoersel. dus terug vertrokken nar zoersel de phychiatrische instelling.Daar aangekomen wees ze me de weg, ik moest mee nar binnen om te gaan ontvangen! Er werd aangebeld een verpleger deed open, achter ons ging alles terug op slot net als in een gevangenis. nadat ik had ontvangen vertelde de verpleger me hoe ze was ontsnapt, namelijk door een heel klein vensterke van het toilet.
Klant stapte op aan het "Gouden Hofke" (Astridplein). hij vroeg de chauffeur Kleinen Danny, naar de luchthaven van Deurne te rijden. Onderweg haalde hij een revolver uit zijn zak en zei hem dat hij zijn taxi wilde kapen. Met de schrik in zijn hart, wat achteraf niet nodig bleek te zijn, vertede de chauffeur dat het niet nodig was en hij hem wel zo naar het vliegveld zou brengen.Toch bleef de man de revolver tegen zijn hoofd drukken. via de radio probeerde hij in het geniep de colega's te verwittigen, en al rijdend keek hij in de spiegel om te zien of er geen hulp onderweg was. Ondertussen waren ze aan het vliegveld aangekomen. De chauffeur probeerde toen tweemaal hard te remmen zodat de klant met zijn hoofd tegen de vooruit vloog en is dan uit de rijdende auto gesprongen, en heeft zich achter het standbeeld van "Olislaegers"verstopt.Dit was toch groot genoeg. Toen kwam de politie en de colega's er aan en vonden de man al wandelend op weg naar Sint Amadeus (is wel het zothuis) waarvan hij pasient was.
Aan de haven in Antwerpen, was een taxi vast gereden op de treinsporen vlak bij een schip. De man kon niet voor noch achteruit, door de overvloedige regen had hij de wissel niet gezien. Daar stond hij, de vrouw die bij hem was moest aan boord. Zij stapte dan maar uit om dat kleine stukje verder te voet te gaan, het was lachwekkend te zien hoe ze met haar mooie pelsen jas probeerde uit de wagen te geraken . Ze stapte uit en zonk, tot haar knieen in het ijskoude water........ Roepende om hulp want daar stond ze in die diepe put van de wissel, de man kon haar ook niet helpen daar hij ook vast zat. Een dokwerker die haar hoorde roepen ging ter hulp!!!!! Maar hij kom er niet bij, daar hij goed wist wat er gaande was haalde hij een heftruk "zette" de vorken zo dat ze daar kon op klimmen.Na een tijdje deed ze haar doordrenkte pelsen jas dan maar uit, en slaagde ze erin op de vorken te geraken. Nu kon ze naar het schip waar de kapitein al voor warme koffie had gezord. Nu nog die wagen uit de hachelijke toestand halen, ook geen lachertje,daar men door het water niet kon zien, waar de dokwerker zijn heftruk moest zetten om de vorken onder de wagen te krijgen!!!!! De chauffeur ook bibberend van de koude, werd aan boord geholpen om zich te drogen en te verwarmen. Na enige tijd slaagde men er dan toch in die auto terug op vaste grond te zetten,weliswaar niet zonder beschadeging.Maar de man had beter moeten weten en niet tot het schip willen rijden.........
Kleinen Danny,rijdend op de autostrade lag er een groot stuk autoband op de weg. Het was in de zomer en zijn venster stond open, hij reed tot de eerstvolgende telefoonpaal om te melden dat er een hindernis lag.Zijn geld stak in het vakje van de deur. Na de melding aan de politie, ging hij terug naar zijn taxi en kwam er op dat moment, toch wel juist een grote kamion aangereden en de arme chauffeur zag al zijn geld vliegen op de pechstrook. En de man maar rapen.
Ik kreeg een opdracht een klant op te halen in een winkel,"naar de gasstraat" zei de man, dus ik op weg. Daar aangekomen zei de man: rij maar naar de politie, je zult wel weten waarom en ga maar mee naar binnen. Ik, van niks wetende, reed er naartoe. Daar aangekomen zei de man tegen de agent: ik heb geen geld om de taxi te betalen, maak maar een proces-verbaal op.Is het weer van dat zei de agent, we zullen je weer naar de landlopersafdeling moeten brengen.Tegen mij zei hij: je moet je baas een schietstoel vragen, als hij dan nog eens meerijdt, dan rij je maar naar't Scheld en kieper je hem er maar in".
Zij kreeg een taxi toegewezen waarvan ze niet wist dat er een computer met alarm instond.Hierdoor kon je maar twee à drie ritten doen (zonder klant) vooraleer het alarm opsprong. Dit alarm reageerde op de taximeter en was bevestigd met sensoren onder de zetels. Ze had een aantal boodschappen voor zichzelf te doen en zette de meter aan. En Monique was weg naar de winkel en dan nog eens naar ergens anders. Na driemaal dacht de taxi: rij zelf en het alarm sprong op.De auto viel stil alle lichte begonnen te flikkeren en de klaxon luid te toeteren. Het leek wel kermis op de brug in het centrum van Atwerpen.Zij kreeg de auto niet meer gestart en er werd de depanage dienst gebeld om de auto weg te takelen.
Kleine Donckers niet met zijn klein taxietje maar met de grote bus
Dit gebeurde na de dramatische bomaanslag in de diamantwijk Antwerpen. Chauffeur moest dertien joden gaan ophalen in het Empire hotel te Antwerpen. Daar aangekomen kwam er een man met een wit kostuumeke en twee veiligheidsmensen naar buiten. De man kwam op de bus en controleerde alles, de twee andere mannenbleven aan de busdeur staan. De chauffeur moest ook zijn paspoort laten zien. Het goot pijpestelen, de man stapte terug af en ging met zijn wit kostuumeke op de grond liggen en schoof onder de bus.Daaroner uitgekomen was het wit kostuumeke een grijs geworden met witte stippen zoals een paddestoel. amai, amai, dacht de chauffeur, wat is dat. Na deze voorstelling mochten de mensen eindelijk op de bus en vertrok ze richting aalst. Op de autostrade moest een pasagier een sanitaire stop doen. Oké zie de chauffeur, maar ik stop wel op een parking. De twee veiligheidsmensen stapten uit gevolgd door het niet meer witte kostuumeke en zei tegen de man niet het toilet te gebruiken maar wel de boskes uit veiligheid. Het witte kostuumke ging trouwens mee. Amai, amai,dacht de chauffeur, plezant voor die man. Daarna reden ze verder.In Aalst aangekomen moesten ze een éénrichtingstraat in en parkeerde hij voor het hotel aan de verkeerde kant. Stond daar toch wel politie, zeker. Uiteindelijk mochten de pasagiers de bus verlaten. Voorafgegaan door het grijs kostuumke met witte stippen en de chauffeur kreeg geen boete. Hoera, hoera!!
Willy de Limburger of de boerin van Schaffen. Werkte bij de taxi als nachtchauffeur, en was Anke ik dus aflosser.Hij stopte rond zeven uur smorgens, en ik begon om negen uur na de schooltoer met de bus. Ondertussen had Willy, de innerlijke mens gaan verijken met wat stevige pinten. Juist rond deze periode zou ik een nieuwe taxi krijgen, die ik samen met hem zou delen. Plots kwam hij binnen bij de taximaatschappij en bestelde goed zat een taxi. Zijn broekspijpen waren aan de binnenkant helemaal gescheurd zodat het leek of hij een lange rok aanhad, inplaats van een broek. Stond daar toch wel de personeelschef zeker. Die zei: uwe aflosser, vergeet die nieuwe auto maar!
De brave moordenaar Standplaats Koningin Asridplein (Centraal Sation) Er komt een dronkelap al zwalpend uit dancing"De Lachende koe" in de statiestraat, de taxi chauffeur die altijd kalm en beheerst is luisterd naar zijn verhaal. Omdat de man zo moeilijk blijft doen wat meer gebeurd nietwaar, begint na enige tijd de chauffeur toch zijn geduld te verliezen je zou voor minder.Hij neemt de man bij kruis en kraag , en smijt hem in de onderhouden bloemperkjes van de stad Antwerpen:"Ga hier je roes maar eens uitslapen" Zo opgeruimd staat netjes.
Koningin Astridplein Een man wou een taxi nemen en zwierde zijn valies op de achterbank, naat de fruitholflaan zei de man, die naast de chauffeur wou gaan zitten. nest van Sian-Seans reed door met de valies doch zonder pasagier. De pasagier heeft dan maar de volgende taxi genomen, om zijn valies achterna te gaan. Van verstrooit heid gesproken...
Ter hoogte van de nationale Bank in Antwerpen op de altijd even drukke leien.Reed den dikke Donckers in zijn klein taxietje richting Zuid. De chauffeur naderde het licht, toen dit net op rood sprong maar dacht och kom, er is toch niemand ik rij maar door. Staat daar toch wel een garde (politie) zeker.Die zei awel dat rood telt niet voor jou zeker. Waarop de chauffeur zei: jawel maar ik had jou niet zien staan, waarop de agent zei allee rij maar door.
Wel door overvloedige regen stond het water van de droogdok in Antwerpen, gelijk met de blauwe steen van de kade. Ter verduidelijking dit gebeurde ook nadat alles dus zo goed als blank stond,nam de arme man met zijn taxi en zijn passagier een duik in het frisse water. Al maar goed dat de passagier schipper was. Want die heeft de chauffeur uiteindelijk van de verdrinkingsdood gered, na dit voorval heet de man nu flipper.
Dit dateerd nog uit de tijd dat er boetse moest betaald worden om standplaatsen voorbij te rijden.Chauffeur reed snachts voorbij de standplaats schijnpoort, waar hij met zijn lichten moet flikkeren om zich kenbaar te maken aan de chauffeur die daar staat en deze zijn plaats in te nemen. Doch dit lapte hij aan zijn laars en reed rustig verder. Maar beneden stond Mon de brigadier, toen nog niet blind. Deze begon hem te volgen een tweede taxi standplaats werd voorbij gereden.De chauffeur had ondertussn door dat hij werd gevolgd door zijn brigadier.Bijna aan de standplaats Centraal Station deed hij zijn lichten uit, reed zo verder om niet meer op te vallen. Hij stopte op de standplaats, Mon de brigadier nog steeds in achtervolging reed er pal achterop in. Vandaar de bijnaam blinde Mon zeg nu zelf..
Een taxichauffeur is een bijzonder iemand, die wijnigrspekt krijgt en toch onmisbaar is.
Hier ga ik wat anekdotes schrijven, zoleert men het reilen en zeilenvan een taxichauffeur beter kennen, het zal wel grappig worden.
Let wel, alle verhalen zijn wel echt gebeurd!
Napoleon en Goliath
Taxistandplaats Meir in hartje Antwerpen.
Goliath heeft dringend een voiture (kinderwagen) nodig voor zijn dochter, dusgaat hij te rade bij zijn colega Napoleon. Ah zegt hij das niks ga maar naar ons thuis want daar staat er nog een op zolder. Dit is niet waar.
Zo gezegd zo gedaan, op weg naar Napoleon thuis in de Boerhavestraat (ter inlichtingBoerhavestraat is de achterzijde van Stuivenberg ziekenhuis waar de zotten zitten)
Goliath nog altijd denkend dat hij op het juiste adres is belt aan,een vrouw doet open.Ah zegt Goliat,
Goeiemiddag madame, ik ben Goliath gestuurd door Napoleon voor de kindervoiture.Madamme kijkt hem bedenkelijk aan, denkt dat die gaan wandelen is en zegt hem: Ik denk dat je verkeerd bent en dat je hierover moet zijn.
P.s. Napoleon en Goliath waren bijnamen zoals bijna bij alle taxichauffeurs het geval was.
Dit is dus mijn eerste berichtje op dit blogje, na lang nadenken en overwegen ben ik dan eindelijk zover en hier gaan we dan. Ik ben Anke ben 62 jaar, en heb een heel groot gedeelte van mijn leven de job van taxi chauffeur uitgeoefend te Antwerpen. Ik heb 2 dochters, en 4 kleinkinderen, drie meisjes en één jongen. Dit blog zou ik graag laten handelen over mijn ervaringen als taxichauffeur, en over de sociale contacten, die ik in mijn actieve loopbaan had. De prettige en droevige herinneringen, met het vervoer van schoolkinderen ( vooral gehandicapten ) kortom, een heel sociaal leven.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/09/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, tuinieren, Pc ,kortom van alles wat.
IK ben dus ongeveer 25 jaar taxi en schoolbus chauffeur geweest, dit voor gehandicapte kinderen. Ik heb dus altijd een heel sociaal leven gehad.
Een nieuwe begleiding kwam de schooltoer vervoegen. Het waren gehandicapte schoolkinderen ter verduidelijking , De chauffeur stopte de leerling die instapte, met al haar mizerie toch een zotte vlaai zei ha u bent de nieuwe. Mag ik weten hoe je noemt aub, waarop de dame zei ik ben Nancy en jij? waarop het meisje zei ik ben Candy ik ben van de schroothoop waarop Nancy haar verwonderlijk aankeek en vroeg van de schroothoop? Candy zei niks van aantrekken hoor dat zegt onze chauffeur altijd maar het is een brave zenne hij mag dat zeggen hé Willyke, waarop iedereen in een lach schoot en zegden ja wij willen geen andere "chauffeur"!!
Hallo Allemaal
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
