Elk jaar komt Baloe wel 1 of 2 x bij ons logeren. Zij is de dochter van onze Balou en de zus van onze Gaudi en Poef (deze naam hebben wij niet zelf verzonnen). Dat is altijd dikke pret en tijdens één van deze vakanties schreef zij aan haar familie de volgende kaart:

Lieve familie,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />   Hierbij weer een vakantiegroet uit Langerak. Het weer kon mooier, ik hoop dat jullie het beter getroffen hebben! Ik vond het heel leuk om mijn broer Poef weer te zien, hoor. Dat is zo’n sul, die kan je lekker bijten en die doet niets terug. Mijn zus, Gaudi, nou dat is andere koek, die geeft mij flink partij! En mijn moeder is natuurlijk wel streng, maar toch ook wel heel lief voor mij. Ze is altijd weer blij om mij te zien. Maar ja, dan die mensen ..... die willen dan een uitje voor ons verzinnen en dan takelen ze ons toch toe, dat willen jullie niet weten!   We zouden naar Brandwijk gaan .... daar heeft de baas van mijn moeder een stuk natuurgebied. Daar kan je lekker op eenden en hazen jagen, maar dat is geloof ik niet de bedoeling? De zon scheen eindelijk, dus de baas dacht: laten we alles maar meenemen! Dus moesten we een zonnehoed op en zelfs een zonnebril! Nou ja, dat is toch niets voor een hond! Dus daar kwam niets van in. Maar natuurlijk wel een flesje water voor onderweg, want je kreeg dorst van al dat rennen, hoor. He, he, eindelijk zijn we er klaar voor.       Van links naar rechts zitten Gaudi, ikzelf, Poef en mijn moeder Balou heeft de waterfles bij zich.   Nou, dat was wel afzien, hoor, in Brandwijk. De baas ging op de trekker zitten en wij moesten gewoon lopen. Maar dat was eigenlijk niet zo erg, want ondertussen konden wij heerlijk ravotten. Mijn moeder en Poef hebben zich behoorlijk uitgeleefd, want die springen gewoon de sloot in. Ikzelf ga meer een beetje pootje baden. Toen wij weer thuis kwamen heeft de baas alle modder weer van ons af moeten spuiten.     Veel liefs van Baloe