Van Looy: "CNN', 'Reuters' en 'Het Laatste Nieuws'. En dan denk je: 'Fuck man!'"

'The Loft' is na drie jaar eindelijk in première gegaan in Los Angeles. Erik Van Looy was een hoopje zenuwen op de rode loper, maar dat weerhield hem er niet van om met volle teugen van de avond te genieten.

"Ja ik was zenuwachtig, ja", geeft Van Looy toe op de afterparty van 'The Loft'. "Ik heb hier heel mijn leven naartoe geleefd. Toen ik binnenkwam, was ik echt overrompeld door het gebeuren. Je bekijkt die micro's, en dan staat er zo ineens 'CNN', 'Reuters' en 'Het Laatste Nieuws'. En dan denk je: 'Fuck man!' Ik heb al rode lopers meegemaakt, maar dit is toch van een heel ander kaliber. Eric Stonestreet komt bijvoorbeeld binnen en die pakte mij vast. En dan roepen de fotografen jou en dan moet je eerst naar hier en dan naar ginder kijken. Ik voelde me 'efkes' een filmster. En dit is niet mijn natuurlijke biotoop."

Toch heeft Van Looy de avond voor 'the big day' goed geslapen. "Ik ben door de jetlag snel in slaap gevallen. Vandaag heb ik het rustig aan gedaan, ik heb zelfs geen film gezien en dat doe ik normaal gezien elke dag. Ik heb mijn speech voorbereid, aan het zwembad gelegen en ben iets gaan eten met Bart De Pauw."

Eerste keer
Het was overigens de eerste keer dat Erik een speech had voorbereid. Uit pure noodzaak, zo blijkt: "Ik dacht eerst: 'We zien wel wat er gebeurt', maar dat is hier blijkbaar niet de gewoonte. Ik moest twee à drie minuten een woordje komen zeggen. Als je daar dan gewoon gaat staan en je kunt niet meer zeggen dan 't is gebeurd'... tja, dat wil je niet meemaken."

Het was voor de regisseur een avond om nooit meer te vergeten. "Het weerzien met de acteurs, dat was veruit het meest emotionele moment van de avond. Ik had echt de behoefte om Wentworth Miller vast te pakken, en ik ben normaal geen 'vastpakker'. Ik heb hem eens goed vastgepakt en hij mij, en dat kunnen ze mij niet meer afpakken."

Lange weg
"Het is voor mij een heel lange weg geweest", blikt Van Looy terug. "Zo'n film is toch altijd een ontdekkingsreis waar je samen doorheen moet. Het is een heel avontuur dat gepaard gaat met heel veel vreugde, maar ook heel veel stress en angst en onzekerheid. Als je mekaar dan terug ziet, dan borrelt dat emotioneel op. Ik kreeg het gevoel dat we allemaal één grote familie zijn, maar straks zijn ze allemaal weg en zie je hen nooit meer terug. Zo zit de filmwereld nu eenmaal in mekaar. En nu op naar de volgende familie!"

De Lau vertelde vanmorgen op Q-music aan Ornelis en Vancoillie dat hij de Amerikaanse versie nog beter vond dan de Vlaamse. Niet enkel de film, maar ook de speech van Erik Van Looy viel in de smaak. "Erik is altijd grappig, de Amerikanen waren echt positief," zegt Laurens Nuyens. En het zaad van ne maat kan geen kwaad? Dat zinnetje bleek uiteindelijk toch geschrapt...