Nelson en Paranoiacs winnen eerste halve finale Eurosong

Nelson heeft de eerste halve finale van Eurosong gewonnen en zit al zeker in de finale van 9 maart. De Paranoiacs werden tweede en ook zij zijn daarmee zeker van een finaleplaats. Tanja Dexters eindigde laatst en ligt uit de wedstrijd, Katy Satyn en A Butterfly Mind moeten hopen op een wildcard van de jury.

Relletjes
De aanloop naar de eerste halve finale werd geplaagd door wat relletjes, het ene al wat groter dan het andere. Jurylid Katrina kreeg het verwijt dat ze alles geweldig vond, en de VRT kreeg een klacht van de Servische ambassade, die niet kon lachen met de twee sidekicks van presentator Bart Peeters. Die spelen namelijk twee zure, enigszins hoerig geklede Servische dames die sloten vodka verzetten en al eens gezellig de zweep laten knallen. Ze draaien af en toe ook eens wat 'gestolen' gsm's in hun haar. Maar niet getreurd, het is natuurlijk helemaal niet de bedoeling te lachen met het Servische volk, verduidelijkte Peeters, waarna 'Milena en Mirjana' gezellig hun dijen en handen in het kruis van de presentator duwden. De bedenkers van die grap hadden waarschijnlijk ook graag een verborgen camera in de Servische ambassade gezet, voor nog meer jolijt.

Halve finales
De acts dan. In tegenstelling tot twee jaar geleden huurde de VRT geen team van raadgevers in om de kandidaten te restylen voor de halve finales. En maar goed ook, want de verbeteringen die dat team voorstelde, bleken telkens foute boel. De afwezigheid van die raadgevers heeft nu wel het nadeel dat de acts in de halve finale nauwelijks veranderd zijn tegenover de voorrondes. Aan de geluidsband van de nummers mogen de kandidaten ook niet meer sleutelen, waardoor die twee halve finales eigenlijk vrij overbodig zijn. Het enige verschil met de voorrondes is dat Eurosongkenner André Vermeulen bij elke act filmpjes laat zien van vergelijkbare deelnemers uit het rijke verleden van het Songfestival. En na die filmpjes blijkt de originaliteit van sommige acts toch wel heel ver weg.

Tanja Dexters
Tanja Dexters deed ongeveer hetzelfde als in de voorrondes en haar twee dansers ook, met de fameuze bijna-homokus en al. Ze had deze keer wel twee (heel gewoontjes geklede) achtergrondzangeressen bij, en zong zelf zeker niet slecht. Katrina, die had beloofd in de halve finales strenger te zijn, begon zich meteen excessief te verontschuldigen voor het feit dàt ze ietsiepietsie kritiek ging geven. Ze gaf die kritiek namelijk niet om La Dexters te kwetsen, maar om de act nog beter te maken. Daarna schudde ze met veel moeite wat opbouwende kritiek uit haar mouw over de kledij van de achtergrondzangeressen, die ze liever in het wit had gezien. Ze besloot met "nice singing and great dancing". Auw, die zat!

Marcel Vanthilt keek eerder naar het groter geheel. "Een paaldansende Miss België die al eens tweedehands auto's verkoopt en van de Eifeltoren springt, dat is natuurlijk een mooi verhaal om te verkopen in Belgrado." Vanthilt vond de act wel niet gewaagd genoeg, en had iets meer seks verwacht. "Kom na afloop effe op mijn gezicht zitten en ik leg het nog wel eens uit," likkebaardde hij. Kris Wauters vond het "opnieuw niet vals", en daar leek Tanja al helemaal mee in de wolken. Hij vond haar bewegingen soms wel wat ingehouden, "wat boers" zelfs, omdat ze zich zo concentreert op haar ademhaling. Hij wou een overdonderende act om de concurrentie met gelijkaardige nummers in Belgrado aan te gaan, en die had hij niet gezien.

Nelson
Nelson is volgens Bart Peeters een 'womanizer', iets dat de Telenet-installateur fel ontkende. "Ik ben iejemoal giene womanizer," zei hij in het plat Antwerps, en keek daarbij van "iek gon auw een safflet oem auw oewere geive". Zijn lief zat namelijk in de studio, ziet u. Een 'mananizer' is hij dus ook niet, hoewel hij met zijn 'marcelleke' op het feest van de Red & Blue gisteren in zijn thuishaven waarschijnlijk veel succes had geoogst. Nelson krijgt trouwens al te kampen met de eerste tekenen van het BV-schap. Hij wordt namelijk herkend wanneer hij voor zijn job bij mensen aanbelt. "'t Ies ni woar ei!" blijkt daarbij de standaardbegroeting te zijn. Het lijkt wel een tafereel uit 'Lili en Marleen'.

Nelson zong zijn zelf gecomponeerde nummer 'When I can't find love' alleszins met hetzelfde gemak als in de voorrondes, en de samenzang met zijn 'backings' klonk zelfs nog beter dan de vorige keer. Kris Wauters loofde het feit dat Nelson het nummer zelf heeft geschreven, en dat hij het daardoor heel geloofwaardig kan zingen. Voor dit soort songs bestaan er namelijk betere zangers, wist het muzikale brein van Clouseau, "maar ik denk dat niemand dit nummer beter kan zingen dan jij." De immer kritische Katrina miste ergens een crescendo in het nummer, en zag de backings liever zittend zingen zoals in de voorrondes, in plaats van rechtstaand zoals nu. Marcel vond "het nummer toch niet zo origineel. Wat veel suiker en siroop, maar het prentje klopt wel. Het is een slow waar midden in de nacht niemand nee tegen zou zeggen."

Paranoiacs
Als Eurosong niks oplevert voor de Paranoiacs "blijven wij gewoon spelen in elke club van vijf tot vijftig man," zei zanger Hans Stevens. En dat is geen pose. We hebben de groep een jaar of zeven geleden namelijk eens gezien in een klein, halfvol café in Leuven, en ze gaven er gewoon een lap op. Na hun deelname aan Eurosong zal er ongetwijfeld meer volk op afkomen, want 'Shout it out' beukte er weer lekker op los, en zorgde opnieuw voor een wiebelende voet aan ons been. Rock en het Songfestival gaan volgens Eurosongkenner André Vermeulen wel niet samen. En dan?

Dat Marcel Vanthilt een fan is, wisten we al lang. "Een bronstig schaap in een wolvenvacht," zei hij over de act. Hij dacht dat de groep veel punten zou kunnen scoren in Belgrado, "omdat er veel mensen naar het Songfestival kijken uit leedvermaak, om ermee te lachen". "Alle rockers van Oost- en West-Europa kunnen met hun foertstemmen zorgden voor een 'Paranoiacs hallelujah'," meende hij. Katrina vond het nog beter dan de vorige keer, en als kritische noot voegde ze daaraan toen: "De duivel in mij ziet jullie graag naar Belgrado gaan om ze daar een stamp onder hun reet te geven." Ook Kris Wauters vond 'Shout it out' sterk genoeg om een kans te maken op het Songfestival. Hij dacht verder nog aan wat vuurwerk om de act visueel wat aantrekkelijker te maken, maar dat heb je natuurlijk met muzikanten die iets te vaak in het Sportpaleis optreden.

A Butterfly Mind
De act van de zingende zussen van A Butterfly Mind werd opgefleurd met rook van droogijs. "Mochten er indianen zijn die zich hierdoor in een slecht daglicht geplaatst zien, gelieve hun ambassade contact te laten opnemen met de VRT," sprak Bart Peeters. De Cappaert-zusjes zagen er alleszins beeldig uit, en lieten iets meer fijne vleeswaren zien dan in de voorrondes. De kleur van hun jurken vloekte wel een beetje meer dan het sobere wit en zwart van de vorige keer, en ook hun samenzang vertoonde deze keer een paar mankementjes.

Marcel Vanthilt wou 'Lonely Heart on Wheels' zeker nog eens horen in de finale. Katrina vond het "zo'n nummer dat groeit, maar op het Songfestival krijg je natuurlijk maar één kans." Ze zag een intieme act, en heeft liever wat meer contact met het publiek. Kris Wauters was het daarmee eens: "Jullie zijn geen grote showbeesten, en dan moeten jullie de camera 'pakken'. Nooit angst laten zien, op het Songfestival is bescheidenheid geen goede eigenschap. Nu is het een beetje van 'sorry, we komen een liedje zingen', en die sorry moet weg."

Katy Satyn
Katy Satyn brengt net als Tanja Dexters een 'typisch' Eurosongnummer. Flitsende dansact, een cape die uitvliegt, een Keltisch riedeltje, de fameuze Balkanbeats en een refrein dat zich vastknabbelt in je hoofd. Allemaal mooi gemaakt en uitgevoerd, hoewel de zang in de strofes, wanneer er geen achtergrondzang is, toch heel magertjes uitvalt. Toen Katy door haar dansers de lucht in werd getild en ze haar armen omhoog stak, dachten we eventjes dat er iets uit haar pakje zou floepen, maar dat bleek ijdele hoop.

Marcel Vanthilt begon met het positieve nieuws. "Je hebt een fantastische artiestennaam, en je bent ook zo mooi als satijn. Je had ook gyproc of linoleum kunnen heten." Hij vond ook haar 'fuck me'-botjes geweldig, maar "ik heb al een mondelinge afspraak met Tanja Dexters". Het slechte nieuws dan: "Als ik een cd zou hebben met alle nummers van vanavond, zet ik ze allemaal graag op, behalve dit," was zijn verdict. Kris Wauters werd niet geraakt door het nummer, "dat wel goed gemaakt is". "Dit is waar mensen voor willen stemmen, het heeft de formule voor Eurosong," dacht Katrina dan weer. Voor de kritische noot besloot ze nog iets te zeggen over de act. Ze vond namelijk dat de kleren nog wat spectaculairder mochten, en vooral die van de dansers. Daar zag ze namelijk zweetplekken op - o jee! Bel de antizweetplekkenbrigade! Ze zou de dansers daarom in het wit hijsen, en besloot haar rondje snoeiharde kritiek met "blijf werken aan de kracht van je stem en 'go for it'! Katy was er niet goed van, en haar dansers staarden verdweesd naar hun okselvijvers