Lieve mensen,

In een van mijn vorige bijdragen heb ik je beloofd je wat meer over mezelf te vertellen. In de kolom hiernaast zeg ik je al een en ander, en zie je een recente foto van mij. Ja, dat ben ik en zo zie ik eruit. Vind je dat ik een knappe vrouw ben?

Maar zo zag ik er niet altijd uit. Want bij mijn geboorte dacht iedereen dat ik een jongetje was... Maar ik wilde altijd een meisje, een vrouw zijn. En dat verlangen groeide naarmate ik groter werd.

Gelukkig hadden mijn ouders daar begrip voor, en ze zagen dat het niet zo maar iets voorbijgaands was. Daarom consulteerden ze met mij dokters, psychiaters, specialisten enz. enz. Met als resultaat dat ik, toen ik 20 jaar was, de volledige transitie van man naar vrouw had doorgemaakt. Totaal! Compleet! De meeste mensen geloven niet dat ik niet altijd vrouw ben geweest.

En dat heeft van mij een heel gelukkige vrouw gemaakt. Ik was bevrijd van mijn "handicap". Voelde mij normaal. Heb geen complexen en frustraties meer. Ben geworden wie ik eigenlijk ben en altijd was.

Zo veranderde de jongen (Am)broos, Brosy, in het meisje Rosy.

Sommige mensen kunnen moeilijk of niet begrijpen dat men van gender wenst te veranderen; maar wees dan tevreden en gelukkig dat je dit veranderingsproces om je gelukkig te kunnen voelen niet moet doormaken.  Ik zou beter zeggen: aanpassingsproces aan je echte identiteit. Wees blij als je bent zoals je je voelt.

Ik ben later ook getrouwd met een pracht van een man. Maar daar vertel ik je later nog wel wat over.

Voorlopig hou ik op en als je het wil krijg je een lieve knuffel van

Rosy.